این روزها خرید بازی برای ما به یک چالش جدی تبدیل شده. گرون بودن بازیهای فیزیکی و دسترسیپذیری سخت به اونا از یک طرف و محدودیتهای فروشگاههای استیم، اکس باکس و پلیاستیشن و مشکلات لانچر اپیک گیمز هم از طرف دیگه، باعث شده تا چالش زیادی برای خرید بازی و البته باقی محصولات سرگرمی داشته باشیم. با این حال با تمام این مشکلات، ما تلاش میکنیم تا بازیهای جدید رو خریداری کنیم و از آثار جدید به شیوههای مختلف لذت ببریم. همین موضوع بهانهای شد تا از تیم تحریریه ویجیاتو بپرسیم تا ترجیح اونا برای خرید یک بازی چیه و اونا بیشتر نسخههای فیزیکی بازیها را دوست دارن یا دیجیتالی. پس با ما همراه باشید.

نسل جدید که پروسه جذاب و دوستداشتنی خرید فیزیکی بازیهای ایکس باکس ۳۶۰ رو ندیده، اما باور کنید به اندازه تجربه خود بازی دلچسب بود. دیسک بازی از تو آلبوم درمیومد، کاور از رو قفسه برداشته میشد و کاور آرت بازی هم از یک آلبوم دیگه میرسید. شما به تماشای این لحظه میشستید و ازش لذت میبردید. درسته این بازیها کپی بودن و طبیعتا ارزش مادی خاصی نداشتن، اما نکته اینجاست ارزش معنوی بازیهای فیزیکی چیز دیگهای بود.
کمکم قفسه کنار میز تلویزیون یا روی دیوار که بازیها روش چیده شده بودن تبدیل شد به یکسری تصویر مجازی. من شاید ۳۰۰تا بازی داشته باشم اما هیچوقت نمیبینمشون جز تو لایبرری استیمم. آیا دوست داشتم همشون جلوی چشمم تو اتاقم باشن؟ صددرصد. حس خوب کلکسیون فیزیکی داشتن خیلی قابل قیاس با نسخههای دیجیتالی نیست اصلا.

برای جواب به این سوال باید یه مثال دیگه بزنم. من هر کتابی که میخوام بخونم واقعا دلم میخواد اون حس اینکه واقعا دارمش و میتونم حسش کنم رو داشته باشم. برای بازیها هم همینه. یکی از آرزوهام همیشه این بوده که یه کلکسیون خفن از بازیهای فیزیکی داشته باشم. اما متاسفانه قیمت دیسکها توی ایران خیلی گرونه و چارهای نیست جز اینکه از خیر بازیهای فیزیک بگذرم و دیجیتالی بازیها رو بخرم. البته توی این مورد هم یا توی تخفیفا این کارو میکنم یا اینکه سرویسی مثل گیم پس یا پلی استیشن پلاس میگیرم. هشتگ خرید اقتصادی!

من ترجیحم اینه که بازیها رو به صورت فیزیکی تهیه کنم. با این حال توی استیمم کلی بازی دارم که خیلیهاشون رو هم تا حالا بازی نکردم و فقط به خاطر تخفیف بالا خریدم تا از دستشون ندم. نکته اینجاست که با گذشت زمان، بازیهای فیزیکی ممکنه دیگه روی کنسولهای جدیدتر کار نکنن. محدودیتهای دیگه از جمله نداشتن دیویدی درایو و غیره باعث میشه تا باز هم بازیهای فیزیکی یه نقطه ضعف دیگه نشون بدن. با این حال، من همچنان ترجیحم اینه که تا جای ممکن روی پلیاستیشن بازیهام رو به صورت فیزیکی بخرم و به عنوان گزینه آخر، برم سراغ بازیهای دیجیتالی. بازیهای فیزیکی مخصوصا تا قبل از نسل هشتم، یه سری قواعد خاصی داشتن و همه با دفترچه و نقشه و Manual عرضه میشدن. با گذشت زمان متاسفانه حالا بازیهای فیزیکی، دفترچه و متعلقات خاصی ندارن. از طرفی خریدهای دیجیتالی من هم بیشتر مربوط میشه به پیسی و پلتفرم استیم که خب طبیعتا خیلی از بازیهاش حتی به صورت فیزیکی عرضه نشدن و البته داشتن بازی به صورت دیجیتالی مزایای خاص خودش مثل دسترسی در هر زمان و مکان رو داره.

بهعنوان یه پیسی گیمر و کسی که ده ساله کاربر فعال استیمه، نهتنها به بازیهای دیجیتال عادت کردم بلکه بهنظرم در کل تجربه کاربری راحتتری نسبت به بازیهای فیزیکی دارن. شاید یکی از دلایل جذاب شدن بازیهای دیجیتال برای من، تخفیفات جذاب استیم بودن.
ولی علاقه به بازیهای فیزیکی رو هم درک میکنم. مخصوصا بازیهای قدیمیتر که توی جعبه علاوه بر دیسک بازی، معمولا اقلام جذاب دیگهای هم وجود داشت. تازه در کل حس خوبی داره که جعبه یه بازی رو توی دستت بگیری و با خودت بگی «این برای منه.»
اما در نهایت باید بگم که برای من، راحتی بازیهای دیجیتال به اون حس مالکیت فیزیکی غلبه میکنه.

ترجیح من برای خرید بازی همیشه نسخه فیزیکی بوده. وقتی نسخه فیزیکی یک بازی رو دارم بیشتر حس مالکیت دارم تا به شیوه دیجیتالی. درسته که خرید بازی روی اکانتهای آنلاین هم همون مفهوم مالکیت رو میرسونه ولی خیلی اتفاقات ممکنه بیفته که شما به طریقی اون بازی رو از دست بدید که اتفاقا اینجور اتفاقات برای ما که محدودیتهای جغرافیایی زیادی هم داریم کم پیش نمیاد. ولی در کل من سعی میکنم بازیهایی که دوست دارم رو به صورت فیزیکی بخرم و بعضی مواقع توی تخفیفات بازیهارو به شکل دیجیتالی میخرم تا کمی هم پول سیو کنم! البته لذت اینکه یک بازی رو بذاریم توی کنسول و به راحتی بازیش کنیم هم برام جذابه تا اینکه ساعتها به صفحه مانیتور خیره بشم و سرعت دانلود اینترنت رو چک کنم.
شما چطور؟ ترجیح میدید بازیها رو به صورت دیجیتالی بخرید یا فیزیکی؟ خرید کدوم نسخه براتون جذابتره و چرا؟ حتما نظرتون رو با ما به اشتراک بذارید!
source
کلاس یوس