سریال The Boys توانست خیلی زود تبدیل به یکی از محبوب‌ترین سریال‌های سرویس آمازون پرایم شود. ولی شاید این ساخته بدون وجود داشتن کمیک به عنوان منبع اقتباس هیچگاه پدید نمی‌آمد؛ سری کمیک The Boys که دی‌سی آن را کنسل کرد!

کمیک The Boys از سال ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۲ و در ۷۲ شماره منتشر شد. این سری به دست گرث اِنیس به عنوان نویسنده و دَریک رابرتسون به عنوان نگارگر پدید آمد که پیش از این با The Punisher Max با همدیگر همکاری داشتند و با عناوینی همچون Preacher و Transmetropolitan در صنعت کمیک بوک برای خود نامی درکرده بودند.

رابرتسون در گفتگویی نمایان کرد که سری کمیک The Boys قرار بود در دنیای دی‌سی جریان داشته باشد و کاراکترهایی همچون سوپرمن، بتمن، واندر وومن و دیگران در آن حضور پیدا کنند. ولی ایده‌ی متفاوت The Boys درباره‌ی یک گروه از عوامل دولتی که حواسشان به ابرقهرمانانی‌ست که از توانایی‌هایشان سوءاستفاده می‌کنند خیلی با ماجراهای رنگارنگ و قهرمانانه‌ی دی‌سی سازگاری نداشت. به همین دلیل، انیس و رابرتسون گروهی از شخصیت‌های خودشان را پدید آوردند که همانند نسخه‌هایی هجوآمیز و پارودیک از قهرمانانی بودند که از پیش وجود داشتند؛ همانند هوم‌لندر (به جای سوپرمن) و اِی-ترین (به جای فلش).

تصمیم گرفتیم که اگه تلاش کنیم تا خیلی نامحسوس با این ایده جلو بریم شدنی نیست.

من شخصیت‌های دی‌سی رو خیلی دوست دارم. یه خط خیلی متمایز بین کاراکترهای خودمون و اونا رو می‌بینم. اگه لباس و توانایی‌ها رو داشته باشی ولی خبری از اون هویت نباشه، پس هنوز هم بزرگ‌ترین توانایی سوپرمن رو نداری، که خودکنترلیه. هوم‌لندر حتی لباسش رو هم درنمیاره. و این کلی چیز رو آشکار می‌کنه.

دریک رابرتسون

کاور شماره‌ی ۱ کمیک The Boys با لگوی ایمپرینت WildStorm (برای دیدن سایز کامل روی تصویر تپ/کلیک کنید)
کاور شماره‌ی ۱ کمیک The Boys با لگوی ایمپرینت WildStorm (برای دیدن سایز کامل روی تصویر تپ/کلیک کنید)

آغاز به انتشار The Boys از WildStorm بود؛ یکی از ایمپرینت‌های دی‌سی که به دست جیم لی پایه‌گذاری شده بود و در جهانی بیرون از دنیای عادی دی‌سی رخ می‌داد. انیس و رابرتسون می‌توانستند داستان خودشان را به نمایش بکشند بدون این که اعتبار شخصیت‌های پرچم‌دار دی‌سی را لکه دار کنند. ولی با شروع عرضه‌ی این سری کمیک اوضاع دگرگون شد.

چالش این جا بود که WildStorm هنوز هم یه شرکت تابع از دی‌سی به شمار می‌اومد.

اگه به یکی از نسخه‌های ابتدایی شماره‌های آغازین The Boys نگاه کنید، با تبلیغاتی برای بتمن و این جور چیزا چاپ شده بود. فکر کنم متوجه نشده بودن که گرث و من قرار چه مشت محکمی رو بخوابونیم… و فکر کنم این باعث شد تا افرادی مضطرب بشن که ما داریم روی یه کمیکی که پر از بداخلاقیه کار می‌کنیم که داره دارایی‌های دیگه‌ی دی‌سی رو تبلیغ می‌کنه.

دریک رابرتسون

و The Boys به راستی هم پر از بداخلاقی بود. نخستین شماره‌ی کمیک The Boys بد زبانی، محتوای جنسی و خشونت را در خود گنجانده بود که تبدیل به امضای این سری شدند.

The Boys کنسل و سپس نجات داده می‌شود

کمیک The Boys تنها پس از ۶ شماره و با وجود فروش خوب کنسل شد.

کمیک مثل وضعیت الآن سریال یه اثر موفق بود.

نسبت به دنیای کمیک‌ها، ما کارکرد خیلی خوبی داشتیم. داشت به فروش می‌رفت. زمان عجیبی تو صنعت بود که حالا اعدادش خنده‌دار به نظر می‌رسن، ولی اون زمان خیلی خوب بود، به ویژه برای یک کمیک بزرگسالِ وابسته به پدیدآورنده.

دریک رابرتسون

دریک رابرتسون می‌گوید که دی‌سی به انتشار The Boys ادامه می‌داد اگر از شدت محتوای این سری کمیک کاسته می‌شد وگرنه انیس و رابرتسون باید یک انتشارات دیگر برای آن می‌یافتند.

این یه روش دل‌پذیر برای حل کردن چالش بود.

تو یه سناریوی دیگه، می‌تونست یه کابوس باشه و باعث مرگ کمیک بشه.

دریک رابرتسون

رابرتسون گفت که انیس از ابتدا می‌دانست که این سری کمیک چگونه به پایان می‌رسید و برنامه‌ای پنج ساله برایش داشت. ولی ناگهان آن‌ها دیگر جایی برای پیش بردن داستانشان نداشتند.

من تازه یه خونه خریده بودم، دوتا بچه داشتم.

پنج سال آینده رو برنامه‌ریزی کرده بودم تا تنها روی این کمیک کار کنم، برای همین نمی‌دونستم چیکار کنم.

دریک رابرتسون

این احساس خیلی طول نکشید. رابرتسون که در کالیفرنیا زندگی می‌کرد و حالا از کار بی‌کار شده بود، پس از کنسل شدن The Boys در ژانویه‌ی سال ۲۰۰۷ خانواده‌اش را در یک پایان هفته به دیزنی‌لند برد. دوشنبه‌ی هفته‌ی آتی، گوشی او منفجر شد.

همه فهمیده بودند که ما کنسل شده بودیم و هر ناشری که تو این کسب و کار می‌شناختم به ما زنگ می‌زد تا بگه که کمیک رو می‌خواد.

شگفت‌انگیز بود. ما تنها می‌خواستیم تا مطمئن بشیم از جایی سردرمی‌آوردیم که بیش‌ترین کنترل رو داشتیم.

دریک رابرتسون

در پایان، این Dynamite Entertainment بود که چنین محیطی را ارائه کرد. تنها چند هفته پس از کنسل شدن، این شرکت اعلام کرد که The Boys را ادامه می دهد. در ماه می، شماره‌ی ۷ این سری بازگشت و داینامایت خیلی زود یک کلکسیون از شش شماره‌ی نخست را نیز عرضه کرد.

کاور شماره‌ی ۱ کمیک The Boys با لگوی Dynamite (برای دیدن سایز کامل روی تصویر تپ/کلیک کنید)
کاور شماره‌ی ۱ کمیک The Boys با لگوی Dynamite (برای دیدن سایز کامل روی تصویر تپ/کلیک کنید)

این یه دلیل دیگه برای جداییمون از دی‌سی بود چون که اونا نمی‌خواستن ترید پیپربک رو منتشر کنن، و این جاییه که نون تو روغنه.

داینامایت خیلی زود این کار رو انجام داد و به محض انتشار تبدیل به ترید پیپبرک شماره‌ی یک شد. خیلی زود به فروش رفت و به چاپ دوم رسید.

دریک رابرتسون

و حالا صدای پای هالیوود شنیده می‌شود.

فیلم و کمیک The Boys سرنوشت همسانی داشتند

در سال ۲۰۰۸، نیل موریتزِ تهیه‌کننده که به خاطر فرانچایز Fast and Furious شناخته می‌شود، متوجه محبوبیت کمیک شد. رابرتسون گفت که موریتز به دنبال یک فیلم اقتباسی بود و برای سال‌ها این ایده را با استودیوها در میان می‌گذاشت.

از مسیر سخت یاد گرفتم که یه گزینه شدن آسونه و ساخته شدن یه چیز نه.

هالیوود این طوری کار می‌کنه. داشتن یه گزینه عالیه، ولی به این معنی نیست که یک پروژه پیش میره. پس چند باری دلمون شکسته شد، به ویژه چون که افرادی که دخیل می‌شدن شگفت‌انگیز بودن.

دریک رابرتسون

یکی از این افراد آدام مک‌کی بود که به خاطر کارگردانی Anchorman: The Legend of Ron Burgundy شناخته می‌شد و از آن به بعد فیلم‌های نامزد اسکاری همچون The Big Short و Vice را ساخت. کلمبیا پیکچرز در ابتدا همراه شد ولی بعداْ پروژه را کنار گذاشت. پارامونت در سال ۲۰۱۲ آن را برگزیرد ولی این جا نیز هیچگاه پیش نرفت. به نظر عملی کردن یک ساخته‌ی ساختارشکن با بودجه‌ی فراوان در رده‌بندی سنی بزرگسال در ژانر ابرقهرمانی سخت بود.

همه ازش وحشت کرده بودن.

خنده‌داره، چون که کمیک و محتوای فیلم زندگی‌هایی همسان رو دنبال کردن. مک‌کی دخیل بود و مطمئن بودیم هر روزی ممکنه عملی شه، ولی هیچ استودیویی رو نمی‌تونستیم پیدا کنیم که چراغ سبز نشون بده. برای من زندگیم دگرگون می‌شد بنابراین من تنها امیدوارم موندم که عملی میشه، و هرگز نشد.

دریک رابرتسون

به هفت سال آینده فلش فوروارد می‌زنیم، زمانی که The Boys خانه‌ای تازه در آمازون پیدا کرد؛ البته در نمایشگرهای کوچک و نه پرده‌ی بزرگ سینما. ولی حتی سریال The Boys نیز درگیر چالش بود. اریک کریپک به عنوان شورانر گفت که قرار بود این سریال در Cinemax قرار بگیرد اما شرکت به خاطر گران بودنش آن را کنار گذاشت. سپس آمازون با چیزی که کریپک از آن «پول شیرینِ شیرین بزوس» یاد می‌کند وارد شد.

ارزش ساخت فراوانی وجود داره، ولی از همون نظر، هیچگاه پول کافی موجود نیست.

ما هیچ چیزی نزدیک به بودجه‌ی Game of Thrones یا هر چیزی شبیه به اون رو نداشتیم. ما حتی با چیزی که نیمی از اون عدد هم میشه سر و کار نداریم. ولی هنگامی که همه‌ی پول دنیا رو نداشته باشی، با خون و عرق ریختن به هدفت می‌رسی.

اریک کریپک

و به این ترتیب، سریال The Boys به وجود آمد؛ اثری که نه تنها همانند کمیک و فیلمی که هیچگاه ساخته نشد به مرحله‌ی کنسلی رسید بلکه خیلی زود تبدیل به یکی از محبوب‌ترین ساخته‌های آمازون پرایم شد، چندین فصل پیش رفت و کلی اسپین‌آف و کراس‌اوور از آن پدید آمد.

به نظر گاهی صاحبان سرمایه، نفوذ و ابزار نه می‌دانند پدیدآورنده چه چیزی نیاز دارد و ارائه می‌دهد و نه می‌دانند که مخاطب چه چیزی می‌خواهد تا اثری همچون The Boys با گذر از مسیری سخت و پر از کنسل شدن‌ها به مخاطبان عرضه شود.

source
کلاس یوس

توسط petese.ir