اگر پنج سال پیش به من میگفتید که روزی میرسد در یک ایونت گیمینگ تعداد قابل توجهی بازی سولزلایک میبینیم که توسط استودیویی غیر از فرام سافتور ساخته شده است، حرف شما را باور نمیکردم. زیرژانری از عناوین اکشن نقشآفرینی که از همان ابتدا مخاطبان خاص خودش را پیدا کرد و به هیچ وجه همهگیر نبود. این وضعیت تا انتشار بازی الدن رینگ در سال 2022 ادامه داشت تا اینکه با عرضه این بازی، نسل جدید جامعه گیمینگ به آن توجه کرد و روی خوشی به آن نشان داد. فروش 25 میلیون نسخهای الدن رینگ تا به امروز، نشانه آن است که حالا سولزلایکها دیگر یک زیرژانر با مخاطب خاص نیستند و حالا میتوان آن را در حد و اندازههای یک ژانر مستقل شناخت. وقتی تب سولزلایکها انقدر بالا است، سونی و پلیاستیشن دست بالایی در این موضوع دارند؛ دست بالایی که خودشان قدرش را نمیدانند. بلادبورن، اسمیست که سالهاست خاک خورده و نمیدانیم چه اتفاقی برایش افتاده است. آیا این فرنچایز زنده است؟
طرفداران حق دارند که درباره این فرنچایز و اتفاقات پیرامونش سوال بپرسند. آنها تک تک اتفاقاتی که رخ داده را میبینند و از خود میپرسند «پس بلادبورن چه؟». وقتی عنوانی که ده سال از انتشارش گذشته، نسخه ریمستر دریافت کرده و در زمانی که احساس نیازی برایش وجود ندارد نسخه ریمیک هم دریافت میکند، طرفداران تعجب میکنند و میپرسند «پس بلادبورن کجای ماجراست؟». درست است که لست آو آس حالا اسمی فراتر از دنیای بازی و نمادی برای پلیاستیشن است اما این ماجرای بازنشر به شکل ریمیک و ریمستر فقط به این بازی ختم نمیشود.
شایعات و گزارشات زیادی منتشر شده حاکی از آنکه بازیهای هورایزن زیرو داون و آنچارتد هم قرار است تا نسخه ریمیکی دریافت کنند. زیاد راه دور نرویم، حتی بازی Until Dawn هم در کمال ناباوری نسخه ریمیک/ریمستر دریافت میکند. این در حالیست که بلادبورن در حسرت یک آپدیت نسل نهمی باقی مانده است. آیا Until Dawn شناخته شدهتر و پرطرفدارتر از بلادبورن است؟ آیا کسی انتظار یک ریمیک از این بازی را داشت؟ آیا هورایزنی که در سال 2017 عرضه شده واقعا نیاز به یک نسخه ریمیک دارد؟
این اتفاقات در حالی رخ میدهد که طرفداران هنگام نمایشهای سونی انتظار دارند تا بالاخره خبری از این فرنچایز بشنویم؛ دیگر سطح توقعات به حدی رسیده که نسخه ریمیک درخواست بزرگی به نظر میرسد و آنها فقط به یک آپدیت باز کردن قفل 60 فریم هم بسنده کردند تا حداقل ثابت شود که بلادبورن زنده است. اما با گذشت تقریبا 9 سال از انتشار بازی، این خبر هم دیگر تبدیل به یک رویا شده است.
همانطور که پیشتر اشاره کردم، اخیرا اعلام شد که الدن رینگ بیش از 25 میلیون نسخه فروش داشته و قطعا در آستانه انتشار بسته الحاقی Shadow of The Erdtree باید انتظار افزایش فروش این بازی را داشته باشیم. اینها نشانهای بر آن است که ژانر سولزلایک توانسته جایگاه و کامیونیتی خودش را در دنیای بازی پیدا کند و الگویی برای سازندگان در راستای درآمدزایی باشد.
بلادبورن در سال 2015 منتشر شد و قطعا در آن زمان طرفداران به مانند امروز از یک بازی سولزلایک استقبال نمیکردند. حتی در آن زمان سری بازی دارک سولز، علیرغم نقدهای مثبت و تحسینهای سازندگان، در بازار نامی نبود که تضمینکننده فروش باشد و همانطور که گفتم، مخاطب خاص داشت. اما الان دیگر هیچ چیز شبیه به آن دوران نیست.
سولزلایکها حالا طرفدار دارند و بازیهایشان میفروشد. حالا سازندگان نوپای کرهای و چینی برای یک شروع محکم و پرفروش، سولزلایک میسازند و در کمال تعجب با استقبال خوبی در بازار روبرو میشوند. لایز آو پی با اینکه در روز انتشار در سرویس گیمپس قرار داشت، در همان یک ماه اول موفق شد فروش یک میلیون نسخهای را تجربه کند. پیشفروش بازی Black Myth: Wukong با استقبال خوبی مواجه میشود. اینها نشانه است، نشانههایی که سونی آنها را نمیبیند.
پلیاستیشن همچنان پلتفرمی برای تعریف داستانها با گرافیکی خارقالعاده و تجربههایی سینماییست. لست آو آس، آنچارتد، هورایزن، گاد آو وار و گوست آو سوشیما همگی ویژگیهای که ذکر کردیم را دارند و الگویی را پیروی میکنند که امضای استودیوهای پلیاستیشن را دارند. در میان این نامهای بزرگ، عناوینی مثل بلادبورن و دیمن سولز هستند که شاید الگوی پلیاستیشنی نداشته باشند اما میتواند تجربههایی برای کاربران این پلتفرم باشند تا سبک متفاوتی از بازیهای داستانی و تکنفره را انحصاراً تجربه کنند.
جدای از بحث زنده بودن فرنچایز و از این قبیل مسائل، مسئله انتشار عناوین روی پلتفرم پیسی هم برای بلادبورن متفاوت بوده است. تا به امروز اکثر بازیهای بزرگ نسل هشتم پلیاستیشن روی پیسی هم منتشر شدند و حتی روند انتشار بعضی از بازیهای PS5 هم آغاز شده است. اما در این میان نه دیمن سولز و نه بلادبورن، چراغ سبزی برای انتشار روی پلتفرم پیسی نگرفتند.
بسیاری میگویند بلادبورن ممکن است به لحاظ فنی و سختافزاری مشکلاتی برای پورت چه برای PS5 و چه برای پیسی داشته باشد. اگر این ادعا درست باشد، آیا ممکن است که شاهد انتشار یک نسخه ریمیک باشیم؟ با توجه به شرایط، چندان نمیتوان به صحت این شایعه امیدوار بود. استودیوی بلوپوینت که بازی دیمن سولز را هم ریمیک کرد، در حال حاضر مشغول کار روی یک آیپی جدید است و بازی اختصاصی خودش را میسازد. از آن سو، Japan Studio که به عنوان استودیوی پشتیبان روی بلادبورن کار کرده بود، توسط سونی بسته شد و از آن سمت عملا خبری نیست. در اینجا فرام سافتور چه نقشی خواهد داشت؟ میازاکی به عنوان کارگردان بازی اخیرا به صراحت اعلام کرده که او و دیگر دولوپرهای فرام سافتور از انتشار این بازی روی پیسی استقبال میکنند و عنوان بلادبورن برایشان، اثری قابل احترام و دوستداشتنیست.
فرام سافتور تا به الان مشغول الدن رینگ و توسعه بسته الحاقیاش بود و حالا هیچ ایدهای نداریم که این استودیو روی چه عنوانی کار میکند. شایعه کار روی یک عنوان انحصاری PS5 سالهاست که دست به دست میشود اما احتمال ساخت یک دنباله برای بلادبورن را باید خیلی کم دانست.
حتی سونی هم اخیرا از بلادبورن یاد میکند اما این یادآوری صرفا برای بازی استرو بات است. در بازی استرو بات اسکین هانتر بازی وجود دارد و برای آن باید نسخه دیلاکس بازی را خریداری کنید. پس سونی از اشتیاق طرفداران خبر دارد اما اینکه چرا بلادبورن نباید دوباره برگردد، سوال بزرگیست که شاید هیچوقت برایش جوابی پیدا نکنیم. شاید دلتنگی برای یارنام تاریک و پر از کثیفی خیلی عجیب باشد. عجیب است که پلیاستیشن فرصت طلایی در دستانش دارد که نمیخواهد از آن به خوبی استفاده کند. چرای آن شاید بزرگترین سوال ویدیوگیمی مربوط به پلیاستیشن باشد.
بیشتر بخوانید:
source
کلاس یوس