مومیایی جیغ‌زن چیست ؟ اسرار مومیایی جیغ‌زن

مومیایی جیغ‌زن چیست ؟ اسرار مومیایی جیغ‌زن

مومیایی جیغ‌زن یک مومیایی مصری است که به دلیل حالت دهان باز و چهره نگرانش به این نام شهرت یافته است. این مومیایی که در سال ۱۹۳۵ در تبای مصر کشف شد، احتمالاً به دلیل مرگی دردناک و انقباض عضلات در لحظات پایانی زندگی، این حالت را به خود گرفته است. برای کشف آثار دقیق این اتفاق با حرف تازه همراه باشید.

مومیایی جیغ‌ زن یکی از مومیایی‌های معروف مصر باستان است که به دلیل حالت دهان باز و چهره نگرانش به این نام شهرت یافته است. این مومیایی در سال ۱۹۳۵ در یک تابوت چوبی در منطقه دیرالبحری در شهر باستانی تبای مصر کشف شد.

کشف و ویژگی‌ها

این مومیایی با کلاه‌گیسی بر سر و انگشترهای طلا و نقره در انگشتان دست پیدا شد. بدن این زن مومیایی، که متعلق به حدود ۳۵۰۰ سال پیش است، در وضعیت خوبی حفظ شده است. محققان با استفاده از سی‌تی‌اسکن و تصویربرداری فروسرخ به بررسی جزئیات مورفولوژی این مومیایی پرداختند و دریافتند که این زن به هنگام مرگ ۴۸ سال داشته است.

دلایل حالت جیغ

یکی از سوالات مهم درباره این مومیایی، دلیل حالت دهان باز و چهره نگران اوست. پژوهشگران دریافتند که حالت جیغ صورت مومیایی احتمالاً به خاطر اسپاسم کاداوریک (یا انقباض مرگ) بوده است که با جمود نعشی یا سفت شدن جسد تفاوت دارد. این حالت نوعی انقباض دفعی و شدید عضلات است که در لحظات پایانی زندگی یا بلافاصله پس از مرگ‌های خشونت‌آمیز رخ می‌دهد.

فرآیند مومیایی کردن

بدن این زن با صمغ درخت عرعر و کُندُر، مواد گران‌قیمت وارداتی، مومیایی شده بود. استفاده از این مواد نشان می‌دهد که مومیایی‌کنندگان دقت کافی را برای مراسم مومیایی و دفن او اعمال کرده‌اند. با این حال، این سوال مطرح است که چرا آنان از بستن دهان او غافل شده‌اند. پژوهشگران می‌گویند که این زن احتمالاً در عرض ۱۸ تا ۳۶ ساعت پس از مرگ مومیایی شده است، قبل از اینکه بدنش شل شده باشد، و به همین خاطر موقعیت دهان بازش در هنگام مرگ حفظ شده است.

مومیایی جیغ‌زن یکی از نمونه‌های نادر مومیایی‌های مصر باستان است که به دلیل حالت چهره‌اش توجه بسیاری از باستان‌شناسان و محققان را به خود جلب کرده است. این مومیایی امروزه در موزه مصر قاهره نگهداری می‌شود و همچنان به عنوان یکی از اسرارآمیزترین مومیایی‌های جهان شناخته می‌شود.