اقتصاد۲۴- هدی کاشانیان: کره شمالی با نام رسمی جمهوری دموکراتیک خلق کره، کشوری در شرق آسیا واقع در شبه‌جزیره کره، یکی از بسته‌ترین و منزوی‌ترین کشور‌های جهان است که تحت کنترل شدید دولتی و حزبی قرار دارد. کره شمالی نمونه بارز کشوری است که با عقاید و توهمات عجیب یک شخص اداره می‌شود و در محدودیت‌های عجیب‌وغریبی به سر می‌برد.
تاریخچه و تشکیل حکومت کره شمالی
تاریخ کره به عصر برنز بر می‌گردد. در سال ۱۹۴ پیش از میلاد یک سردار فراری چینی به نام ویمن قدرت را در این منطقه به دست گرفت؛ ولی چندی نینجامید که دودمان هان در چین، حکومت او را سرنگون ساخت و کره جزئی از امپراتوری چین شد. کره در ۱۰۸ پیش از میلاد به چهار مستعمره مجزای چین تقسیم شد.
جنگ کره (۱۹۵۰-۱۹۵۳): پس از پایان جنگ جهانی دوم، شبه‌جزیره کره به دو قسمت تقسیم شد: بخش شمالی تحت تأثیر شوروی و بخش جنوبی تحت حمایت آمریکا. این تقسیم‌بندی منجر به تشکیل دو دولت مجزا در سال ۱۹۴۸ شد. جنگ کره در سال ۱۹۵۰ آغاز و سه سال بعد با یک آتش‌بس موقت به پایان رسید. از آن زمان تاکنون کره شمالی و کره جنوبی به‌طور رسمی در حالت جنگی باقی‌مانده‌اند.
حکومت کیم‌ها: کره شمالی تحت رهبری کیم ایل سونگ، بنیانگذار این کشور، تشکیل شد و بعد‌ها توسط پسرش کیم جونگ ایل و سپس نوه‌اش کیم جونگ اون اداره شده است. حکومت کیم‌ها از ایدئولوژی «جوچه» (خوداتکایی) پیروی می‌کند که به عنوان اساس سیاست‌های کره شمالی شناخته می‌شود.
سیستم حکومتی و سیاسی کره شمالی
رئیس حکومت در این کشور رهبر است که از سال ۱۹۹۴ تا سال ۲۰۱۱ میلادی این مسئولیت در اختیار کیم جونگ ایل، بود. در سال ۲۰۰۳ اختیارات رهبری کره شمالی افزوده شد و به این ترتیب رهبر این کشور بالاترین مقام اجرایی نیز هست. پس از مرگ کیم جونگ ایل، فرزند او کیم جونگ اون رهبری کره شمالی را به دست گرفت.
حزب کارگران کره: حزب کارگران کره (WPK) تنها حزب حاکم در کشور است و تمامی تصمیم‌گیری‌های سیاسی، اقتصادی، و اجتماعی تحت نظارت و کنترل این حزب انجام می‌شود. رهبر حزب، کیم جونگ اون، نه تنها رئیس‌جمهور و فرمانده کل قوا، بلکه رهبر ایدئولوژیک کشور نیز است.
سیاست‌های داخلی: کره شمالی با سیستمی شدیداً مرکزی و استبدادی اداره می‌شود. رسانه‌ها و ارتباطات به شدت تحت کنترل دولت هستند و اطلاعات محدود و سانسورشده به مردم ارائه می‌شود.
اقتصاد کره شمالی
تولید ناخالص داخلی در این کشور ۴۰ میلیارد دلاراست. ۲۰ میلیون نفر نیروی کار این کشور را تشکیل می‌دهند. آمار‌های اقتصادی در مورد این کشور چندان دقیق نیست. تخمین زده می‌شود ۳۷ درصد از نیروی کار آن در بخش کشاورزی و بقیه در بخش‌های صنعت و خدمات مشغول به کار باشند. محصولات صادراتی این کشور شامل مواد معدنی، محصولات ترکیبی فلزی، کالا‌های تولیدی که شامل تسلیحات نظامی نیز می‌شود، منسوجات، محصولات کشاورزی و ماهیگیری است. محصولات وارداتی این کشور شامل مواد نفتی، زغال کک، ماشین‌آلات و تجهیزات، منسوجات و حبوبات است.
اقتصاد دولتی: اقتصاد کره شمالی عمدتاً مبتنی بر کشاورزی و صنایع سنگین است و تقریباً تمامی منابع اقتصادی در اختیار دولت است. این کشور به‌طور مداوم با کمبود مواد غذایی و منابع اولیه مواجه است.
تحریم‌های بین‌المللی: به دلیل برنامه‌های هسته‌ای و موشکی، کره شمالی تحت تحریم‌های گسترده بین‌المللی قرار دارد که بر اقتصاد کشور تأثیرات منفی شدیدی گذاشته است.
جامعه و فرهنگ کره شمالی
هرچند دو کره دارای تاریخ، فرهنگ و تمدن ۵۰۰۰ ساله مشترک هستند با این حال در سال ۱۹۴۸ و درست زمانی که تنش‌ها میان دو قسمت شمالی و جنوبی بالا گرفته بود، ده میلیون کره‌ای به علت مرز ۳۸، از خانواده‌های خود جدا شده‌اند.
این کشور هیچ کدام از جشن‌های هیجان انگیز کشور‌های دیگر را ندارد و تنها شاهد چند جشن سیاسی در این کشور هستیم. مردم این کشور به جای جشن سال نو، تولد رهبر کنونی خودشان یعنی کیم جونگ ایل را در ۲۴ دسامبر جشن می‌گیرند. همچنین به جای روز ولنتاین، ۱۶ فوریه را به عنوان جشن تولد ژنرال جشن گرفته و زوجین نشان حزب کارگری را به عنوان یک هدیه محبوب به یکدیگر کادو می‌دهند.
نظامی‌گری و برنامه هسته‌ای در کره شمالی
کره شمالی یکی از بزرگ‌ترین ارتش‌های جهان را نسبت به جمعیت خود دارد و سیاست «ارتش اول» یکی از اصول اصلی دولت این کشور است. این کشور از اواخر دهه ۱۹۸۰ میلادی برنامه هسته‌ای خود را آغاز کرد و تاکنون چندین آزمایش هسته‌ای انجام داده است. این برنامه موجب نگرانی جامعه بین‌المللی و اعمال تحریم‌های شدید علیه کره شمالی شده است.
تنها چهار شبکه در تلویزیون کره شمالی
رسانه این کشور تنها به چهار شبکه تلویزیونی محدود می‌شوند. این شبکه‌ها عبارتند از شبکه تلویزیون مرکزی کره که شامل تبلیغات تاریخی، اخبار و پخش مسائل اضطراری است؛ شبکه تلویزیون منسودا که شامل برنامه‌های آموزشی می‌شود، شبکه برنامه‌های آموزشی ویژه دانش آموزان و شبکه پخش مسابقات ورزشی! اما بر اساس گزارشات انجام شده کشور کره شمالی تنها و تنها دارای ۳ شبکه است که شبکه اصلی (KCTV) است و مردم از سرتاسر این کشور می‌توانند به این شبکه دسترسی داشته باشند و دو شبکه دیگر در طول هفته قطع هستند و تنها در آخر هفته در دسترس عموم مردم قرار دارند.
اینترنت در کره شمالی
حقایقی از کره شمالی و این واقعیت تلخ که البته مورد توجه همه مردم جهان قرار گرفته است و باید گفت که یکی از اصلی‌ترین حقایق این کشور است که اغلب مردم دنیا از آن اطلاع دارند. بله! مردم عادی در این کشور از اینترنت محروم هستند و تنها برخی از افراد برگزیده مانند نخبه‌ها به اینترنت دسترسی دارند آن هم به صورت محدود و با رعایت قوانینی که این کشور وضع کرده است. اگر در یکی از شهر‌های بزرگ این کشور زندگی کنید و فعالیت مهمی هم داشته باشید یا رشته تحصیلی شما به نحوی باشد که اتصال به اینترنت را ضروری کند، می‌توانید مجوز استفاده از اینترنت را دریافت کنید. اینترنت مورد استفاده نیز یک شبکه ملی است و دسترسی‌های بسیار محدود و ضعیفی را به وب سایت‌ها و یک سیستم ایمیل ساده ایجاد می‌کند تا خطرات سیاسی را برای کشور به دنبال نداشته باشد.
مدل موی ثابت در کره شمالی
شهروندان کره شمالی حق ندارند مدل موی دلخواه خود را داشته باشند؛ زیرا در این کشور، همه افراد باید از مدل موی مورد تایید دولت پیروی کنند؛ قانونی که از سال ۲۰۱۳ در کره شمالی به تصویب رسیده است تا دولت‌مردان بتوانند در یکی از شخصی‌ترین انتخاب‌های فردی نیز دخالت کنند.
دولت کره شمالی با تصویب چنین قوانینی قصد دارد تا مردم را به‌طور کامل کنترل کند. با شنیدن این قانون شاید به یاد مدرسه‌های خود بیفتید که برای برقرار بودن نظم و انضباط، همه بچه‌ها باید یک مدل موی یکسان داشتند. در کره شمالی ۱۸ مدل موی مورد تایید دولت برای زنان و ۱۰ مورد برای مردان وجود دارد؛ البته برای کوتاه کردن مو‌ها نیز دستورالعمل‌های خاصی از طرف دولت به شهروندان ابلاغ شده است؛ به‌عنوان مثال، مردان حق ندارند مو‌های خود را بلندتر از پنج سانتی‌متر نگه دارند. مردان مسن‌تر با محدودیت‌های کمتری روبه‌رو هستند و اجازه دارند مو‌های خود را تا هفت سانتی‌متر بلند نگه دارند. زنان متاهل در کره شمالی باید مو‌های خود را بسیار کوتاه نگه دارند؛ در حالی که زنان مجرد مجاز به داشتن مو‌هایی کمی بلندتر هستند.
خدمت سربازی اجباری برای مردان و زنان در کره شمالی
در برخی از کشور‌ها کماکان قانون خدمت نظامی اجباری برای شهروندان اجرا می‌شود؛ اما خدمت سربازی در هیچ‌کدام از این کشور‌ها به‌اندازه کره شمالی طولانی نیستند. کره شمالی چهارمین ارتش بزرگ دنیا را از نظر سرباز فعال در اختیار دارد؛ زیرا یک سیاست ساده به اسم خدمت اجباری در این کشور اجرا می‌شود. تا سال ۲۰۱۵، سربازی فقط برای مردان اجباری بود و به زنان این فرصت داده می‌شد تا در صورت تمایل به خدمت سربازی بروند؛ اما پس از تغییرات در قانون اساسی کره شمالی، خدمت سربازی برای زنان تا سن ۲۳ سالگی اجباری شد. خدمت سربازی در کره شمالی برای مردان حداقل ۱۰ سال طول می‌کشد و از ۱۷ سالگی شروع می‌شود. مدت خدمت سربازی اجباری زنان نیز هفت سال است.
آموزش رایگان در مدارس کره شمالی
آموزش در مدارس کره شمالی به هیچ وجه رایگان نیست و تمام دانش آموزان باید هزینه‌های تحصیل را بپردازند و دولت هیچ هزینه‌ای را نمی‌پردازد.
source