غمگین ترین انیمه های سینمایی

معرفی ۱۵ انیمه بی‌رحمانه‌ با تِم غمگین

غم، احساسی است که جایگاهی ویژه‌ در میان تمامی هنرها دارد، اما شاید هیچ رسانه‌ای به اندازه انیمه نتواند آن را تا این حد عمیق و تأثیرگذار به تصویر بکشد. از قصه‌هایی که با عشق و امید آغاز می‌شوند اما با اندوهی عمیق به پایان می‌رسند گرفته تا داستان‌هایی که از همان ابتدا، سایه‌ای از فقدان و رنج را بر سر شخصیت‌های خود می‌افکنند، انیمه‌ها بارها و بارها ثابت کرده‌اند که می‌توانند احساسات مخاطبان را به خوبی در دست خود بگیرند.

گاهی اوقات، یک انیمه غمگین فقط اشک را به چشمان ما نمی‌آورد، بلکه تا مدت‌ها پس از تماشای آن، در قلب و ذهنمان جا خوش می‌کند و ما را به فکر فرو می‌برد. این فیلم‌ها نه‌تنها با داستان‌هایشان در ذهن ما حک می‌شوند، بلکه به واسطه موسیقی، طراحی بصری و شخصیت‌پردازی‌ای که دارند، به اثری جاودانه تبدیل می‌شوند که هیچ‌گاه فراموش نخواهیم کرد.

در این مقاله از ویجیاتو، نگاهی خواهیم داشت به تعدادی از غمگین‌ترین انیمه‌های سینمایی تاریخ. فیلم‌هایی که با داستان‌های فراموش‌نشدنی و لحظاتی که روح را تسخیر می‌کنند، توانسته‌اند جایگاه ویژه‌ای در قلب بینندگان پیدا کنند. پس اگر آماده سفری احساسی به دنیای اشک‌ها، اندوه‌ها و لحظاتی پر از حسرت هستید، در ادامه با ویجیاتو همراه باشید.

Belladonna of Sadness

انیمه‌های قدیمی‌تر حسی را برای بینندگان تداعی می‌کردند که آن حس به هیچ عنوان در انیمه‌های جدید یافت نمی‌شود. Belladonna of Sadness هم یکی از آن انیمه‌های قدیمی است که با تصاویر سورئالیستی خود، حس یک فیلم هنری را برای شما تداعی می‌کند. این انیمه در فرانسه و در زمان قرون وسطی جریان دارد و شما را در جریان داستان زوجی تازه ازدواج‌کرده به نام جین (Jean) و جینی (Jeanne) قرار می‌دهد.

در شب عروسی این زوج، ناگهان ارباب از خود رفتارهای خشن و سادیسمی نشان می‌دهد و آن دو به نوعی قربانی او می‌شوند. پس از این اتفاق، آن دو از هم فاصله می‌گیرند و جینی با موجودی ماورایی آشنا می‌شود که به او وعده می‌دهد که به او قدرتی باورنکردنی اعطا کند. او این قدرت را قبول می‌کند و پس از قدرتمندتر و بانفوذتر شدن، او به مبارزه با ارباب می‌پردازد تا جایی که او را مغلوب کند.

حتی از اسم این انیمه هم مشخص است که شما قرار نیست با اثری شاد و سرزنده رو به رو باشید. Belladonna of Sadness انیمه‌ای است که بیش از هر چیزی به موضوع خشونت علیه زنان می‌پردازد و موقعی که به زمان انتشار این انیمه نگاه می‌کنیم کاملا می‌توانیم متوجه ارزش و اهمیت این موضوع شویم.

این انیمه همچنین از لحاظ هنری هم ارزش بسیار زیادی دارد و با سبک آبرنگی منحصر به فرد خود، می‌تواند واقعا شما را از لحاظ بصری تحت تاثیر قرار دهد. در این انیمه شما به خوبی می‌توانید ظلم‌های سیستماتیکی که بر علیه زنان در سال‌های نه چندان دور اتفاق می‌افتاد را به خوبی ببینید و حس کنید. در انتها نیاز است بگویم که دیدن این فیلم به هیچ عنوان به افراد حساس توصیه نمی‌شود.

Barefoot Gen انیمه ای است که از روی مانگایی با همین نام ساخته شده است. جالب است بدانید که این انیمه و مانگا از روی تجربیات شخصی کیجی ناکازاوا که در سال ۱۹۴۵ جزو بازماندگان بمباران اتمی هیروشیما بود الهام گرفته شده است. Barefoot Gen این بمباران اتمی را از زاویه دید یک کودک روایت می‌کند و نشان می‌دهد که دنیا تا چه حد بی‌رحم است.

اگر بخواهیم خیلی کوتاه داستان این انیمه را خلاصه کنیم باید بگوییم که Barefoot Gen ما می‌توانیم داستان این واقعه وحشتناک را از زاویه دید گن ناکائوکا ببینیم. گن به همراه خانواده‌اش در هیروشیما زندگی می‌کند و خانواده او در بحبوحه پایان جنگ جهانی دوم برای بقا و تأمین معاش خود در تقلا هستند. اما همه چیز ناگهان در کسری از ثانیه تغییر می‌کند و بمب‌های اتم زندگی نسلی را برای همیشه تغییر می‌دهند.

روایت‌های مختلفی درباره‌ی بمباران گسترده‌ی غیرنظامیان توسط آمریکا در جنگ جهانی دوم به واسطه بمب‌های اتمی وجود دارد و اغلب آنها به‌شدت تاریک و دردناک هستند. زیرا در این ماجرا هیچ نقطه روشنی وجود ندارد و تقریبا همه اتفاقات پس از این واقعه تلخ هستند. پس نباید انتظار داشت که انیمه Barefoot Gen از این قائده مستثنی باشد.

این فیلم حتی پیش از وقوع این اتفاق نیز به معنای واقعی کلمه بینندگان را آزار می‌دهد و تجربه‌ای طاقت فرسا برای آنها به ارمغان می‌آورد. پس از افتادن بمب‌ها هم این تجربه ادامه دارد و این انیمه حتی سنگدل‌ترین افراد را هم نرم می‌کند. این اثر، به‌صورت بی‌پرده تأثیرات جسمی و روانی جنگ مداوم و پیامدهای هسته‌ای را بر گن و مادرش به تصویر می‌کشد و به‌هیچ‌وجه از نشان دادن واقعیت وحشتناک این فاجعه هراسی ندارد.

فیلم‌هایی که پس از این انیمه ساخته شده‌اند عموما رویکردی محافظه‌کار تر را اتخاذ کرده‌اند و سعی می‌کنند که این فاجعه را به‌صورتی پیچیده‌تر و چندلایه به بینندگان نشان دهند. اما Barefoot Gen بدون هیچ‌گونه ملاحظه‌ای، مخاطب را درگیر واقعیت تلخ و رنج‌آور این تراژدی می‌کند. پس اگر دوست دارید که در جریان حقیقت این فاجعه قرار بگیرید این انیمه می‌تواند برای شما مناسب باشد.

Grave of the Fireflies

محال است که صحبت از انیمه‌های غمگین ژاپنی بشود و نامی از Grave of the Fireflies یا همان مدفن کرم‌های شب‌تاب آورده نشود. این فیلم که در روزهای پایانی جنگ جهانی دوم جریان دارد، به روایت زمانی می‌پردازد که نیروی هوایی آمریکا مشغول بمباران شهر کوبه هستند.

در این بین ما همراه دو خواهر و برادر یتیم به نام‌های سِیتا و سِتسُوکو می‌شویم که تمام تلاش خود را برای بقا در آن شرایط سخت، می‌کنند. قسمت دردناک ماجرا اما این است که مشکلات این دو حتی پس از پایان یافتن جنگ هم تمام نمی‌شود و سوءتغذیه شدید، به تدریج زندگی‌شان را نابود می‌کند.

اگر صرفا یک فیلم از میان فیلم‌های این لیست قرار بود که لقب غمگین‌ترین را دریافت کند، بدون شک آن فیلم Grave of the Fireflies بود. داستان این فیلم در عین زیبا بودن کاملا بی‌رحمانه است و به خوبی هر چه تمام تر بی‌گناهی و معصومیت کودکانی را به تصویر می‌کشد که مظلوم‌ترین قربانیان جنگ‌ها محسوب می‌شوند.

بدون شک این فیلم از جمله فیلم‌هایی است که فقط یک‌بار می‌بینید، زیرا پس از تجربه‌ی تراژدی عمیق آن، دیگر هرگز نمی‌خواهید دوباره با سرنوشت دردناک شخصیت‌هایش روبه‌رو شوید. و در نهایت Grave of the Fireflies فیلمی است که زندگی هر بیننده‌ای را برای همیشه دگرگون می‌کند و تاثیر عمیقی بر چهان بینی او می‌گذارد.

Only Yesterday

حس نوستالژی از جمله آن احساساتی است که همواره دو رو دارد. گاهی اوقات می‌تواند شما را به روزهای خوش گذشته بازگرداند و لبخند بر لبانتان بنشاند و گاهی نیز با بی‌رحمی تمام شما را به داخل خاطراتی هل می‌دهد که شاید دوست نداشتید هیچوقت دوباره با آن‌ها رو به رو شوید. همین حس نوستالژی محور اصلی انیمه Only Yesterday است.

تائِکو اوکاجیما، زنی جوان است که درگیر خاطرات نوستالژیک دوران کودکی‌اش می‌شود. این خاطرات زمانی زنده می‌شوند که او تصمیم می‌گیرد مدتی از زندگی شهری در توکیو فاصله بگیرد و به روستای خود بازگردد. در این میان خاطراتی در ذهنش مرور می‌شود، که رابطه‌ی پیچیده و پرتنش او با پدری سرد و عاطفی‌گریز در سال‌های کودکی‌اش را مجددا برایش مرور می‌کنند.

این انیمه جزو اندک فیلم‌هایی است که موفق شده اند از وبسایت Rotten Tomatoes نمره کامل، یعنی ۱۰۰% را دریافت کنند و همین موضوع باعث می‌شود تا انتظارات از این فیلم ناخودآگاه بالا برود. البته که این فیلم به خوبی به تمام انتظارات پاسخ می‌دهد و به هیچ عنوان هیچ بیننده‌ای را ناامید نمی‌کند.

در این انیمه، نگاه تائِکو به گذشته بیانگر ماهیت کلی زندگی است، پر از فراز و نشیب، غیرقابل‌پیش‌بینی و متفاوت از آنچه انتظارش را داشتیم. Only Yesterday شادی بازگشت به ریشه‌های واقعی را به تصویر می‌کشد، اما درعین‌حال، احساس دلهره‌‌آوری را برای شما تداعی می‌کند که توام با حس نوستالژی است و همین موضوع باعث شده تا غم عجیبی در این انیمه حس شود.

Five Centimeters per Second

ماجرا از سال ۱۹۹۱ آغاز می‌شود! تاکاکی که دانش‌آموزی دبستانی است دوستی عمیقی بر پایه علایق مشترکش با آکاری شینوهارا برقرار می‌کند. اما پس از آنکه تاکاکی به همراه خانواده‌اش از توکیو نقل‌مکان می‌کند، بین این دو جدایی میافتد و باعث می‌شود تا هر دو آنها درد و رنجی عجیب را تجربه کنند. در طول زمان تاکاکی سعی می‌کند که به زندگی‌اش سر و سامان بدهد، اما همچنان درگیر گذشته و ناتوان از رهایی از خاطره‌ی آکاری باقی می‌ماند.

احتمالا هرچه بیشتر به جلو می‌رویم و طرز تفکر مدرن بیشتر غالب می‌شود، مفهوم اشتیاق و دلتنگی طولانی‌مدت هم بیشتر نادیده گرفته می‌شود. اما خوشبختانه حتی اگر روزی این حس اشتیاق و دلتنگی طولانی‌مدت حتی از بین هم برود می‌توانیم با انیمه 5 Centimeters per Second به خوبی این حس را منتقل کنیم.

این فیلم پایه‌گذار سبک منحصربه‌فرد ماکوتو شینکای در فیلم‌های بعدی‌اش است و همین موضوع باعث می‌شود تا این انیمه اهمیتی دو چندان پیدا کند. بگذارید رک بگویم، اگر دنبال پایانی خوش هستید، این انیمه را نبینید. اما اگر به دنبال تجربه پذیرش واقعیت و رسیدن به نوعی از closure (بسته‌شدن پرونده‌ی یک احساس) هستید Five Centimeters per Second مخصوص شماست.

می‌توان گفت که نیروی محرک این انیمه حس دردناک و بی‌رحم عشق از دست رفته است. اما به خوبی ماکوتو شینکای در این فیلم توانسته با نگاهی رویایی، عشق از دست‌رفته را در اثر گذر بی‌رحمانه‌ی زمان به تصویر بکشد. این فیلم دروازه‌ای عالی به دنیای آثار شینکای و غم‌ خاصی که او به روابط عاشقانه‌ی جوانان می‌بخشد به شمار می‌آید.

Clannad

Clannad در ابتدا صرفا یک رمان بصری بود که در سال ۲۰۰۴ منتشر شد، اما پس از محبوبیتی که پیدا کرد به یک انیمه سینمایی تبدیل شد تا این محبوبیت و موفقیت در زمینه‌ای دیگر دوباره تکرار شود. در Clannad ما شاهد داستان عشق دو جوان به نام‌های تومویا اوکازاکی و ناگیسا فوروکاوا هستیم که محکوم به سرنوشتی تلخ هستند.

آشنایی آنها به زمانی برمیگردد که ناگیسا تصمیم می‌گیرد که باشگاه نمایش مدرسه را دوباره راه‌اندازی کند. این اتفاق باعث می‌شود تومویا که دچار بی‌انگیزگی و بی‌هدفی بود دوباره به زندگی بازگردد و از حالت دلمردگی‌ای که داشت فاصله بگیرد. اما همه چیز نتوانست به خوبی پیش برود و رابطه‌ی نوپای آنها تحت تاثیر مشکلات سلامتی ناگیسا قرار می‌گیرد.

از همان ابتدا ما تراژدی‌ای اجتناب ناپذیر را در کلناد حس می‌کنیم که تلاش می‌کند داستان عاشقانه‌ی این انیمه را به کناری هل دهد. اما در برخی موارد داستان عاشقانه جذاب این فیلم بر آن تراژدی غلبه می‌کند و ما به خوبی می‌توانیم ببینیم که تومویا چگونه با عشق ورزیدن به ناگیسا یاد می‌گیرد که چگونه واقعاً زندگی کند و ارزش دنیای اطراف و کسانی را که در آن حضور دارند، درک کند.

بنابراین به‌درستی می‌توانیم کلناد را ترکیبی از پیروزی‌ای احساسی و شکستی دردناک بدانیم که سفر شخصیت‌های اصلی داستان در آن به مرور زمان تلخی‌ها و شیرینی‌های زیادی را تجربه می‌کند. کلناد بلوغ را به تصویر می‌کشد و در قالب فیلمی ۹۰ دقیقه‌ای، روایتی پرالتهاب از عشق، فقدان و پذیرش ارائه می‌دهد.

Children Who Chase Lost Voices

وداع همیشه یکی از سخت‌ترین کارهایی است که هر انسانی در زندگی‌اش تجربه می‌کند. رها کردن گذشته همواره نیازمند تلاش زیادی است و در فرهنگ‌های مختلف هنرمندان زیادی به این موضوع پرداخته‌اند. هسته اصلی و چیزی که انیمه Children Who Chase Lost Voices در تلاش است که آن را به مخاطب انتقال دهد نیز همین وداع و سختی رها کردن گذشته است که به خوبی موفق شده این کار را انجام دهد.

داستان آسونا واتاسه که در این انیمه روایت می‌شود، درباره دختری است که پس از مرگ پدرش، ناچار است زودتر از آنچه که باید بزرگ شود. او پس از ملاقات با دو برادر دوقلو به نام‌های شون و شین، دروازه‌ی حیات و مرگ را کشف می‌کند. به همین واسطه او به سرزمین مردگان، سفر می‌کند و در این سرزمین اسرارآمیز، معنای واقعی زندگی و مرگ را درک می‌کند.

همانطور که از داستان این انیمه پیداست، در تک تک لحظات این فیلم قرار است که با مرگ و اندوه رو به رو شوید زیرا این دو همچون سایه‌ای بر سر فیلم گسترده شده‌اند. اما این مواجهه با غم و مرگ از دریچه‌ی فانتزی روایت می‌شوند.

این فیلم پیام های عمیق و مهمی را انتقال می‌دهد. به عنوان مثال، در این سرزمین ناشناخته، آسونا درمی‌یابد که زندگان نباید بار مردگان را به دوش بکشند. این پیام عمیق درباره‌ی پذیرش فقدان و ادامه‌ی زندگی، فیلم را به اثری تأثیرگذار و احساسی تبدیل کرده است که در پس‌زمینه‌ی یک داستان فانتزی کودکانه، پیامی بزرگسالانه و پراحساس را منتقل می‌کند.

From Up on Poppy Hill

متاسفانه درد و رنجی که در زمان جنگ جهانی دوم و پس از آن به سراغ مردم ژاپن آمد آنقد عظیم و گسترده بود که به هیچ عنوان در یک اثر جا نمی‌گیرد و به همین دلیل جای تعجبی ندارد که تا کنون فیلم‌ها، سریال‌ها، کتاب‌ها، مانگاها و مستندهای متعددی از این موضوع ساخته شده و به عمق فاجعه‌های اتفاق افتاده در آن سال‌ها پرداخته‌اند.

به‌طور خلاصه، داستان انیمه From Up on Poppy Hill که در سال ۱۹۶۳، در شهر یوکوهاما جریان دارد. و بینندگان را در دورانی قرار می‌دهد که ژاپن در حال آماده کردن خود برای المپیک تابستانی ۱۹۶۴ است. در این میان اومی ماتسوزاکی، دختر دبیرستانی، تلاش می‌کند که جلوی ویرانی محله‌اش را بگیرد. او در این میان با همکلاسی‌اش شون کازاما دوست می‌شود و این دو در کنار هم، ساختمانی که محل تجمع محلی‌شان است را بازسازی می‌کنند.

در طول این پروژه، اومی و شون حقایقی را درباره‌ی گذشته‌ی خانوادگی خود کشف می‌کنند که به کلی زندگی آنها را دگرگون می‌کند. به نظر من این فیلم مکمل بسیار خوبی برای انیمه Only Yesterday است که پیش‌تر معرفی شد. تنها تفاوت این است که به جای فضای روستا، در این انیمه داستان در فضایی شهری جریان دارد.

اما با وجود این تفاوت‌ها، این اثر هم مانند Only Yesterday سرشار از احساسات لطیف و غمی آرام است که تلاش می‌کند دورانی ازدست‌رفته را به تصویر بکشد. بااین‌حال، در پایان، این حس دلتنگی جای خود را به نوعی پیروزی شخصی برای شخصیت‌ها می‌دهد، چراکه آن‌ها با پایبندی به گذشته و ارزش‌هایشان، مسیر آینده‌ی خود را پیدا می‌کنند.

The Wind Rises

روزهای اولیه‌ صنعت هوانوردی ژاپن، موضوع اصلی انیمه‌ی The Wind Rises به شمار می‌آید. در این انیمه ما دنبال کننده داستان، جیرو هوریکوشی هستیم. پسری که همانند بسیاری از هم نسلی‌های خودش در سال ۱۹۱۸ رویای خلبان شدن را در سر می‌پروراند اما متاسفانه به واسطه ضعفی که در بینایی‌اش داشت نتوانست که به هدف خود برسد و تصمیم گرفت که به جای خلبان، به یک مهندس هوا و فضا تبدیل شود و برای ارتش ژاپن هواپیما طراحی کند.

او در دهه‌ی ۱۹۳۰ توانست که به این هدف خود برسد و در همین زمان مجددا با با عشق دوران کودکی‌اش، یعنی ناهوکو ساتومی، دیدار کند. با این حال با گسترش سایه جنگ جهانی دوم، سلامتی ناهوکو به‌شدت رو به وخامت می‌رود و این دو برای اینکه این دم آخری به بهترین شکل ممکن با یکدیگر وقت بگذرانند، تمام تلاش خود را به کار می‌گیرند.

جالب است بدانید که جیرو هوریکوشی یک شخصیت واقعی است که بسیار به صنعت هوانوردی ژاپن خدمت کرده است. اما نباید از انیمه The Wind Rises انتظار داشته باشید که تمام بخش‌های زندگی این فرد را همان‌طور که بوده، روایت کند زیرا هایائو میازاکی به دلیل نگاه شاعرانه و رمانتیکی که داشته بخش‌هایی از زندگی او را بنا بر نیاز داستان تغییر داده است تا بتواند رویای پرواز را خیلی بهتر به مخاطبانش انتقال دهد.

این فیلم از نظر بصری بسیار چشم‌نواز است و با رنگ‌های گرم و زنده و قاب‌بندی‌های وسیع و باشکوهی که دارد، فضایی لطیف و رویایی ایجاد می‌کند. با وجود اینکه The Wind Rises، زندگی و عشق را گرامی می‌دارد، اما یادآوری تلخی از ناپایداری آن‌ها نیز هست و باید هر روز را با آگاهی از اینکه زندگی پایانی اجتناب‌ناپذیر دارد زندگی کنیم.

The Tale of Princess Kaguya

همیشه داستان‌های از فرش به عرش رسیدن برای مخاطبان زیادی در سرتاسر جهان جذابیت دارد. اما همیشه قرار نیست که پیشرفت کردن برای همه افراد باعث شود که آنها احساس خوشبختی بیشتری نیز در زندگی داشته باشند و شاید حتی همین پیشرفت، باعث شود که آنها احساس خوشبختی کمتری در زندگی داشته باشند و این دقیقا همان اتفاقی است که برای کاگویا در انیمه The Tale of Princess Kaguya افتاده است.

داستان زندگی او از جایی آغاز می‌شود که یک چوب‌بر و همسرش، او را داخل یک ساقه‌ی بامبو در دهکده‌ای دورافتاده پیدا می‌کنند و او را از آنجا برمی‌دارند. با گذر زمان، زیبایی و شکوه ذاتی کاگویا باعث می‌شود که او تصمیم می‌گیرد که به شهر برود و به عنوان شاهزاده‌ای اصیل شناخته شود. اما کاگویا هرچه بیشتر در تجمل و زندگی شهری غرق می‌شود، بیشتر دل‌تنگ روزهای بی‌ریای کودکی‌اش در دهکده و خانواده و دوستانش می‌شود.

در این انیمه به جزئیات بسیار توجه شده است، یکی از آن جزئیات که توجه من را به شدت جلب کرد این است که سبک بصری که مانند یک نقاشی آبرنگی زنده به نظر می‌رسد. به مرور زمان بسته به احساسات کاگویا، تغییراتی ظریف اما تأثیرگذار پیدا می‌کند. به عنوان مثال زمانی که او احساس خفگی و اسارت می‌کند، ضربات قلم مو شدیدتر و خطوط نامنظم‌تر می‌شوند، و وقتی از زندگی در شهر ناامید و سرخورده می‌شود، نور چشمانش کم‌فروغ می‌شود.

همین جلوه‌های بصری هستند که باعث عمق پیدا کردن داستان این انیمه شده‌اند و به خوبی توانسته‌اند که حسرت کاگویا برای زندگی ساده و شاد گذشته‌اش را به زیبایی منتقل کنند. به طور کلی این فیلم حول محور مفهوم خانه، معصومیت ازدست‌رفته و جستجوی آزادی است و واقعا جزو آثاری است که به خوبی توانسته این مفاهیم را به مخاطبان منتقل کند.

When Marnie Was There

تنهایی چیزی است که حتی کلمه‌اش هم می‌تواند حس بدی منتقل کند. آنا ساساکی، که در مدرسه به هیچ عنوان محبوب نیست و از سوی افراد تقریبا طرد شده، تابستان را در یک شهر ساحلی در هوکایدو سپری می‌کند. در این شهر ساحلی یک عمارت متروکه قرار دارد. او در حالی که در حال کاوش این خانه‌ی ظاهراً خالی بود، با مارنی آشنا می‌شود. دختری مرموز و عجیب! مارنی پس از آشنا شدن با آنا به او کمک می‌کند که از پوسته‌ی خودآگاهی بیرون بیاید و زندگی‌ جدیدی را آغاز کند.

فیلم When Marnie Was There احتمالا یکی از مرموزترین، عجیب و غریب‌ترین و رازآلودترین انیمه‌هایی است که در طول زندگی خود تماشا می‌کنید. داستان این انیمه به طرز روح مانندی به پیش می‌رود و همین موضوع باعث می‌شود که بیش از پیش مرموز به نظر بیاید. اما با این وجود همچنان محتاطانه و فلسفی است.

در این اثر ما به خوبی حس پشیمانی عمیق یا دست‌نخورده ماندن کاری در دنیا را حس می‌کنیم و ترکیب شدن این موضوع با سکوت و احساس دائمی دلتنگی به بهترین شکل حس ناراحتی را در بینندگان تقویت می‌کند و به صورت کاملا درونی شما با دیدن این انیمه حس درد و غم را تجربه می‌کنید.

A Silent Voice

گاهی اوقات شکستن و گذر کردن از ساختارهای ذهنی‌ای که وجود دارد، کاری ساده است که اکثر افراد از عهده انجام آن بر نمی‌آیند. این اما دقیقا همان کاری است که در انیمه A Silent Voice انجام شده است. در این فیلم برخلاف عرف رفتار شده و به جای اینکه از زاویه دید مظلوم به داستان بنگریم، همراه ظالم می‌شویم تا دنیا را از دید او ببینیم.

شخصیت اصلی این فیلم شویای ایشیدا نام دارد، که در گذشته یک آزارگر بود، و به آزار و اذیت دیگران می‌پرداخت. او اما بعد از اینکه همکلاسی ناشنوایش شوکو ایشیمیا را مورد آزار و اذیت قرار داد، بسیار از رفتار خود پشیمان شد و تصمیم گرفت که هرطور شده اشتباهات گذشته‌اش را جبران کند.

این انیمه داستان را در ابتدا داخل سرزمینی تاریک و افسرده‌کننده‌ شروع می‌کند و در ادامه وارد فضایی می‌شود که شویای در نهایت یاد می‌گیرد که چگونه دوباره زندگی کند. اما مشکلی وجود دارد، و آن این است که او باید از یک حس عذاب وجدان و شرم عبور کند تا دوباره بتواند با خود آشتی کند.

در این انیمه به‌صورتی کاملا صریح با افسردگی نوجوانان روبرو می‌شویم و تاثیرات آن را بر زندگی یک نوجوان امروزی را می‌بینیم. این فیلم با وجود تم غمگین و تاریکی که دارد، به ما یادآوری می‌کند که فردا همیشه روز بهتری است، به شرط اینکه فقط به زندگی ادامه دهیم و تسلیم نشویم.

Weathering with You

کوتو شینکای، بدون شک یک استاد تمام عیار در خلق انیمه‌هایی با زیرمتن‌های غمگین است. انیمه Weathering with You هم مانند Children Who Chase Lost Voices و Five Centimeters per Second که پیش‌تر معرفی شدند، انیمه‌ای غمگین است که کوتو شینکای به خوبی توانسته آن را به اثری هنری به معنای واقعی کلمه تبدیل کند.

Weathering with You درباره دخترانی است که می‌توانند با احساسات خود، هوا را کنترل کنند. داستان از جایی شروع می‌شود که هوداکا موری‌شیما که یک نوجوان فراری از مدرسه بود، با دختری دیگر به نام هینا آمانو آشنا می‌شود که قدرت‌هایی عجیب دارد. هوداکا در ابتدا سعی می‌کند از قدرت‌های هینا برای کسب پول استفاده کند، در حالی که کنترل این قدرت‌ها از دست هینا خارج می‌شود و در پس این اتفاق، هر دو مجبور می‌شوند که به خواسته‌های مقام‌های مسئول تن بدهند.

این انیمه مانند یک ترن هوایی است که در آن به وضوح توسط تغییرات آب و هوایی ناپایدار ایجاد شده توسط احساسات هینا در زمان‌های مختلف نشان داده می‌شود. اوج این ماجرا را زمانی می‌توانیم ببینیم که هینا دچار عشق نوجوانی می‌شود و همزمان توکیو در آتش طوفان‌های جوی گرفتار می‌شود.

هر چه بحران شدیدتر می‌شود، در توکیوی دچار تغییرات جوی نیز اوضاع بدتر می‌شود. ما در این انیمه به‌خوبی در جریان روند احساسی فیلم قرار می‌گیریم و از سوی دیگر ریسک از دست دادن یکدیگر در رابطه هوداکا و هینا را به‌خوبی درک می‌کنیم.

Violet Evergarden: The Movie

Violet Evergarden: The Movie همانطور که از اسمش پیداست، یک انیمه سینمایی است. اما باید بدانید که این فیلم به نوعی یک دنباله برای سریال انیمه‌ای Violet Evergarden به حساب می‌آید. فارغ از تمام این صحبت‌ها، ما در این انیمه در جریان ماجراهای شخصی به نام ویولت قرار می‌گیریم. او مصمم است تا کلمات آخر گیلبرت بوگنویلیا، که پیش از ناپدید شدن و به او گفته بود، را رمزگشایی کند و به راز آن پی ببرد.

اما گیلبرت در حالی که به شدت مجروح شده، زنده پیدا می‌شود. ولی از دیدار با ویولت امتناع می‌کند. در همین‌ حین مهارت برجسته ویولت به عنوان یک نویسنده باعث می‌شود که از او خواسته شود تا نامه‌هایی از طرف یک کودک در حال مرگ به خانواده‌اش بنویسد.

این انیمه بسیار هوشمندانه ساخته شده و می‌تواند که به سادگی احساسات شما را برانگیزد. در این فیلم علیرغم دل‌شکستگی ویولت به دلیل اتفاقاتی که برای گیلبرت افتاده، او همچنان حس همدلی و دلسوزی دارد نسبت به اینکه آرزوهای یوریس را به پایان رسانده و به خانواده‌اش کمی آرامش هدیه دهد.

برخلاف یدک کشیدن لقب غمگین،‌ این انیمه در نهایت یک پایان خوش دارد، هرچند که در قالب پیچیدگی‌های زندگی این پایان گم می‌شود. این فیلم، با اتکا به محیط تاریخی‌اش، احساسات و پیچیدگی‌های انسانی را در دل داستانش قرار می‌دهد و به نوعی آن را می‌توان یک تفسیر ژاپنی از سریال Downton Abbey دانست، اما با رویکردی انسانی‌تر.

Blue Giant

و اما آخرین انیمه این لیست، انیمه‌ای نیست جز Blue Giant. این انیمه سریالی که در ژانر درام موسیقیایی قرار می‌گیرد، داستان عشق نسبت به موسیقی و جاز را روایت می‌کند. از جایی ما همراه روایت این فیلم می‌شویم که دای میاموتو که نوازنده ساکسوفون بود، به شدت جذب موسیقی جاز می‌شود. به همین دلیل پس از اتمام دبیرستان به توکیو نقل مکان می‌کند تا رویاهای خود را دنبال کند.

دای در توکیو با یک درامر و پیانیست هم‌تیمی می‌شود و می‌تواند به کمک آنها گروهی سه نفره را تشکیل دهد تا بتوانند در کلوپ‌های شهر به اجرا بپردازند. داستان اما از جایی ناراحت کننده می‌شود که زمانی که دای در تلاش بود که گروهش را برای بزرگترین اجرایشان آماده کند، با حادثه‌ای مواجه می‌شود که آینده‌شان را به طور کلی دگرگون می‌کند.

حس تعلیقی که در اینجای داستان وجود دارد بی‌نظیر است، زیرا مصاحبه‌های مختلف در طول فیلم Blue Giant به وقوع یک حادثه فاجعه‌بار برای گروه اشاره دارند، اما مخاطب دقیقا نمی‌داند چه چیزی در انتظارش است. این مصاحبه‌ها تحت الشعاع آهنگ‌های شاد و پرانرژی قرار می‌گیرد و همین باعث می‌شود که سر برآوردن یک تراژدی به صورتی کاملا غیرمنتظره باشد.

انیمه Blue Giant یک یادآوری پرهیجان است که حتی بزرگترین پیروزی‌های زندگی نیز در انتها همراه با شکست‌های غیرمنتظره باشند. اما این به این معنا نیست که قبل از اتفاق افتادن باید این شکست‌ها را بپذیریم و در مقابل هر اتفاقی منفعل باشیم.

کلام آخر

انیمه‌ها بارها ثابت کرده‌اند که می‌توانند احساسات عمیق انسانی را به شکلی فراموش‌نشدنی به تصویر بکشند. از داستان‌هایی که قلب مخاطب را به درد می‌آورند تا لحظاتی که اشک را بی‌اختیار بر گونه‌ها جاری می‌کنند، این آثار فراتر از یک تجربه ساده‌ی تماشایی هستند. آن‌ها سفرهایی احساسی‌اند که تا مدت‌ها در ذهن و قلب ما باقی می‌مانند.

هر یک از انیمه‌های این لیست به شیوه‌ای منحصر‌به‌فرد غم و اندوه را روایت کرده‌. گاهی با نمایش عشق‌های نافرجام، گاهی با به تصویر کشیدن فقدان و تنهایی و گاهی با روایت‌هایی از سرنوشت‌های تلخ و غیرقابل تغییر. اما در نهایت، آنچه این فیلم‌ها را ماندگار می‌کند، نه‌تنها غم عمیقی است که در بطن داستان‌هایشان جاری است، بلکه تأثیر ماندگاری است که بر روح و احساسات مخاطب می‌گذارند.

حالا نوبت شماست! کدام انیمه‌ی سینمایی بیش از همه اشکتان را درآورده و تا مدت‌ها در ذهنتان باقی مانده است که در این لیست حضور ندارد؟ نظرات و تجربیات خود را با ما در بخش نظرات به اشتراک بگذارید!