شاید ژانر ریسینگ را بتوان از اولین سبکهایی دانست که وارد دنیای بازیهای ویدیویی شد و بسیاری از طرفداران را به خود جذب کرد. اما چه شد که این ژانر این روزها به چنین وضع بدی افتاده و چرا طی چند سال اخیر شاهد یک بازی ریسینگ خوب و انقلابی نبودهایم؟ در طول این مقاله با هم به وضعیت امروز بازیهای ماشینی خواهیم پرداخت. با ویجیاتو همراه باشید.
آیا بازیهای ریسینگ به خط پایان خود نزدیک شدهاند؟

راستش را بخواهید، طی چند روز گذشته تمام وقتم را روی مطالعه در رابطه با ماشینها، فیلمها و مسابقات اتومبیلرانی گذاشتم و دلیلش هم این بود که به شکل عجیبی دلم برای روزهایی که از مدرسه به خانه میآمدم و نید فور اسپید بازی میکردم تنگ شده بود. اما خب، وقتی خواستم تا یک بازی ریسینگ جدید و درست و حسابی را تجربه کنم، متوجه شدم که تقریبا هیچ کاندید مناسبی حداقل تا سال ۲۰۲۲ یعنی سه سال پیش وجود ندارد. بازیهای این چند وقت اخیر مثل Assetto Corsa Evo و Test Drive Unlimited Solar Crown و لانچ اولیه Forza Motorsport دستکمی از فاجعه نداشتند و در حال حاضر هم هیچ بازی مسابقهای امیدوارکنندهای در دست ساخت نیست که این اوضاع را از وضعیت حال حاضر هم بدتر میکند.
روزگاری وجود داشت که سری بازیهای ریسینگ بیشماری، از نید فور اسپید و گرن توریسمو گرفته تا عناوینی مثل میدنایت کلاب و برن اوت و ریج ریسر ساخته میشدند و هر یک طرفداران بیشماری را مشغول بازی میکردند و هر تجربهای کاملا متمایز و منحصر به فرد را به بازیکن ارائه میکردند، اما چرا دیگر آن شور و شوق در بین بازیسازان دیده نمیشود و چرا تعداد بازیکنان بازیهای مسابقهای روز به روز کمتر میشود؟ آیا این مسئله نشاندهنده آن است که بازیهای ریسینگ به خط پایان خود نزدیک شدهاند؟
خلاقیت و کیفیت بازیهای ریسینگ افت کرده است

شاید اگر ده سال پیش قصد داشتید تا یک بازی ماشینی را تجربه کنید و تکلیفتان با چیزی که دوست داشتید مشخص بود، با کمی درنگ میتوانستید اثر مورد نظر خود را انتخاب کنید. اگر به دنبال تعقیب و گریز بودید، رایولز و ریمیک هات پرسوت عالی بودند و اگر قصد داشتید تا در شهر گشت بزنید و کلکسیون ماشین خود را جمعآوری کنید، فورتزا هورایزن ۲ و نید فور اسپید موست وانتد ۲۰۱۲ انتخابهای خوبی محسوب میشدند.
بازیکنهای سبک شبیهساز هم میتوانستند کماکان به شرکت در مسابقات حرفهای گرن توریسمو و فورتزا موتوراسپورت بپردازند یا طرفداران سبک آرکید، به سراغ سری شیفت (Shift)، پراجکت کارز (Project Cars) و گرید (Grid) بروند. با این وجود، کلی بازی متنوع و خلاقانه دیگر مثل Burnout Paradise یا Blur و حتی Split/Second: Velocity هم بود که تنوع بازیها را افزایش داد و هر یک تجربه کاملا جدیدی را در اختیار شما قرار میدادند؛ حتی نسخههای متوالی هر سری هم جدا از کیفیت نهایی، خروجی کاملا متفاوتی را ارائه میدادند و تقریبا تمام نسخههای یک سری، ویژگیهای منحصربهفرد خود را داشتند.
برای مثال در نید فور اسپید هر یک از نسخههای هات پرسوت، The Run و در ادامه موست وانتد و Rivals حال و هوای کاملا متفاوتی را به تصویر میکشیدند و سعی داشتند تا با کمی ریسک کردن، سری را به سمت جلو حرکت دهند. البته آثاری مثل فورتزا هورایزن هم وجود داشتند که تلاششان این بود که در هر نسخه با به تصویر کشیدن شرایط محیطی جدید، اضافه کردن فصلها و معرفی شوکیسهای دیوانهوار خود، سری را تکامل ببخشند.
اما متاسفانه طی چند سال گذشته، تمام بازیهای سبک مسابقهای در یک جهت قرار گرفتهاند و دیگر آن حس پیشرفت، چه در داخل بازی و چه در کلیت آثار دیده نمیشود. اگر دقت کرده باشید تمامی بازیها سعی دارند تا یک فستیوال بزرگ از خودرو را به تصویر کشیده و طی همان چند ساعت اول تمامی خودروهایی که طراحی کردهاند را داخل گاراژ بازیکن پمپاژ کنند و پس از آن گیمر را رها کنند تا در دنیای بزرگی که طراحی کردهاند سواری کنند. هر از چندگاهی هم استودیوها مثلا خلاقیتشان گل میکند و با برگزاری یک ایونت آنلاین ویژه گیمرها را دوباره به بازی بازگردانده و البته چند دلاری هم کاسب میشوند.

تقریبا هیچ خلاقیت دیگری در بازیهای ریسینگ دیده نمیشود و تمام آنها سعی دارند تا در قالبهای جدیدتر، این جشنوارههای عظیم خودرو را به رخ مخاطب کشیده و با به تصویر کشیدن یک جهان واقعگرایانه و خوش رنگ و لعاب، تکنولوژی خود را در صورت مخاطب فریاد بزنند. این به آن معنی نیست که چنین بازیهایی لزوما بد هستند، اما اینکه تمام رقبا در نهایت تجربهای مشابه را به بازیکن ارائه کنند واقعا چیز جالبی نیست. آن حس پیشرفت و خلاقیت کجا رفته است؟ قطعا شما هم با من همنظر هستید که نهایتا هر استودیو تا یکجایی میتواند خودروهای مختلف را شبیهسازی کرده و گرافیک بازی را افزایش دهد و از یکجایی به بعد، نتیجه با اتفاقی که برای عناوین فوتبالی این روزها رخ داده تفاوت نخواهد داشت.
دورانی وجود داشت که آزاد کردن یک ماشین جدید در بازی کار سادهای نبود و نیازمند رانندگی در مسابقات هیجانانگیزی بود که هر یک کارگردانی خاص خود را داشتند و هر بازی تلاش داشت تا با معرفی یک ویژگی جدید، این حس پیشرفت را به بازیکن القا کند. اما خب، بسیاری از این خلاقیتها هم با شکست مواجه شد و همین باعث شد تا سازندهها آن روحیه ریسکپذیری خود را کاهش داده و سعی در کپیبرداری از یک فرمول موفق داشته باشند و نتیجه چیزی شد که در حال حاضر میبینیم.
شاید دیگر نتوان به ژانر ریسینگ به عنوان یک بازی کامل نگاه کرد

ما گیمرها خوب میدانیم که پرداخت هفتاد دلار هزینه برای تهیه یک بازی، تصمیمی است که نیاز دارد تا حسابی در رابطه با آن فکر کنیم و به نظر میرسد که قیمت بازیها در آینده هم در حال افزایش باشد. از آن جایی هم که سازندهها از این موضوع آگاه هستند، تلاش دارند تا هرطور که شده محتوای بازیهای خود را افزایش دهند و به خوبی میتوان این اتفاق را داخل بازیهایی مثل GT7 پیدا کرد. چه طرفدار دریفت باشید، چه مسابقات نسکار و چه رالی و حتی فرمول یک و مسابقات شهری، این بازی تمام محتوایی که میخواهید را در اختیار شما قرار میدهد و فعالیتهای بازی اگرچه لزوما خلاقانه نیست، اما تقریبا همه سلایق را پوشش میدهد.
در مقابل از تریلرهای آثاری مثل GTA 6 و بازیهای جهان باز امروزی متوجه میشویم که احتمالا در آینده ژانر ریسینگ (حداقل ریسینگ آرکید) با بازیهای دیگر ادغام خواهد شد. در واقع بازیها آنقدر بزرگ شدهاند که در یک بازی مثل GTA 6 انتظار داریم تا بتوانیم آنطور که دوست داریم ماشین خود را شخصیسازی کرده و موتور آن را تقویت کنیم و وارد مسابقات شبانه وایس سیتی شویم.
پلیس بازی به هنگام دیدن شما در حین شرکت در این مسابقات شما را تعقیب خواهد کرد و طبق شایعات، این تعقیب و گریز و ماشین سواریها دست کمی از یک بازی ریسینگ نخواهد داشت و بازیکن میتواند در حد یک بازی ریسینگ تمام و کمال روی ماشین خود تغییرات مختلفی را اعمال کند. تا حدی میتوان این ویژگیها را در GTA Online هم پیدا کرد و تلاشهای راکستار برای برگزاری مسابقات خیابانی و حتی ساخت تجربههایی مانند فیلم «مسابقه مرگ» در بازی کاملا مشهود است.
خب حالا اگر شما یک بازیکن کژوال باشید و چندان پیگیر دنیای ماشینها نباشید، ترجیح میدهید هفتاد دلار خود را صرف تجربهای مانند Need for Speed یا فورتزا کنید یا که ترجیح میدهید این هفتاد دلار را در اثری پرداخت کنید که علاوه بر ماشینسواری به شما امکانات متعدد دیگری ارائه میکند؟ پس میتوان گفت که عملا پیشرفت بازیها باعث شده تا بازیکنان غیرحرفهای علاقهمند به ماشینسواری به جای تجربه بازیهای متمرکز بر رانندگی، به سمت بازیهای بلاکباستری و بزرگتر سوق پیدا کنند و به همین دلیل تعداد بازیکنان این ژانر هم روز به روز در حال کاهش است.
راه حل چیست؟ آیا باید شاهد مرگ ژانر مورد علاقه خود باشیم؟

اگر کمی منصف باشیم، یک سری از بازیها مثل Need for Speed Unbound هنوز هم زنده هستند. برای مثال این بازی با ارائه محتوای جذاب جدید، سرورهای آنلاین واقعا دوستانه و طراحی هنری جدید خود، اگرچه کمی سلیقهای عمل کرده، اما توانسته تا مخاطبهای بسیاری را به بازی جذب کند. بازی در کنار این موارد سعی داشت تا پس از سالها یک روایت نسبتا قابل قبول را در بازی خود بگنجداند و با معرفی یک حالت بازی جدید یعنی Take Over تا حدی رنگ و روی انیمهای و هیپ هاپ خود را داخل بازی منتقل کند.
اگرچه این حداقل چیزی است که به عنوان یک گیمر از یک بازی ریسینگ آرکید انتظار داریم، اما هنوز هم پتانسیلهای از دست رفته بسیاری در این بازیها وجود دارد که سازندگان باید ریسک استفاده از آنها را به جان بخرند. همچنین بد نیست به این نکته توجه کنیم که ژانر ریسینگ هنوز هم پتانسیلهای بالایی برای تیمهای کوچکتر دارد و با کمی خلاقیت میتوان بازیهای جالبی در این سبک تولید کرد.
برای مثال ساخت یک بازی با حال و هوای کمیکی و انیمهای، به تصویر کشیدن یک داستان جذاب از رانندگی مثل بازی Heading Out و یا ساخت یک بازی مسابقهای در جهانی سایبرپانکی و استفاده از قدرتهای مختلف هنوز هم جذاب است و نباید آنها را دست کم گرفت. نوستالژی هم کماکان قدرت خود را حفظ کرده و با نگاه انداختن به تعداد بسیار زیاد بازیکنانی که با انتشار Tokyo Xtreme Racer به سمت آن هجوم آوردهاند، این فرضیه تا حدودی تایید میشود.

همچنین تکنولوژی استودیوهای بازیسازی هم روز به روز در حال افزایش است و بعید نیست در آینده تجربهای رانندگی محور در نقشهای با مقیاس جهانی داشته باشیم که طی آن بازیکن بتواند به هر نقطهای از کره زمین که دوست دارد سفر کرده و مستند «گرند تور» خود را تهیه کند. نمونه چنین تکنولوژی جذابی را میتوان در آثاری مثل Microsoft Flight Simulator 2024 پیدا کرد، جایی که بازیکن میتواند با هواپیما خود به نقاط مختلف دنیا سفر کرده و حتی از هواپیما خود پیاده شده و از عجایب دنیا عکاسی کند.
همانطور هم که گفتم، بازیهای بزرگ دیگری مثل GTA 6 هم هستند که میتوانند یک بازی ریسینگ تمام و کمال را با هسته اصلی گیمپلی خود ترکیب کرده و یک تجربه عالی را برای بازیکنانی که صرفا به دنبال لذت بردن از رانندگی به دور از پیچیدگیهای آن هستند به عمل آورد. اما نظر شما چیست؟ به نظر شما میتوانیم انتظار داشته باشیم که در سالهای پیشرو شاهد پیشرفت بازیهای ریسینگ و حرکت آنها به سمت مقصد بعدی باشیم یا که این بازیها تقریبا به خط پایان خود نزدیک شدهاند و باید فاتحه آنها را بخوانیم؟
source
کلاس یوس