تا همین اواخر، تصور ربات مایع فقط در داستان‌های علمی‌تخیلی امکان پذیر بود. اما اکنون، گروهی از محققان در کره جنوبی موفق به ساخت رباتی شده‌اند که می‌تواند شکل خود را تغییر دهد، به اجزای کوچک‌تر تقسیم شود و حتی با ربات‌های دیگر ادغام شود.
رونمایی از ربات مایع با قابلیت تغییر شکل
محققان دانشگاه ملی سئول، رباتی را طراحی کرده‌اند که مانند یک ماده هوشمند مایع حرکت می‌کند و تغییر شکل می‌دهد. این ربات که Particle-armored liquid robot نامیده می‌شود، کاملا انعطاف‌پذیر بوده و توانایی تقسیم شدن و ادغام را دارد که یادآور ربات معروف T-1000 در فیلم ترمیناتور 2 است.
هسته اصلی این ربات از آب تشکیل شده است که به یخ تبدیل شده و با ذرات PTFE (معروف به تفلون) پوشانده شده است. این لایه ذرات، سطح ربات را ضد آب می‌کند و یک پوشش مقاوم ایجاد می‌کند که حتی پس از ذوب شدن یخ نیز سالم باقی می‌ماند. ربات با استفاده از امواج فراصوت و بدون تماس مستقیم حرکت می‌کند. نیروی ایجاد شده توسط این امواج، به همراه اصطکاک سطح، امکان کنترل دقیق حرکات ربات را فراهم می‌کند. برای هدایت دقیق‌تر ربات، محققان یک مدل ریاضیاتی ایجاد کرده‌اند که سرعت و رفتار آن را به طور کامل پیش‌بینی می‌کند.
در آزمایش‌های انجام‌شده، این ربات توانایی خود را در حرکت روی سطوح جامد و مایع به نمایش گذاشت. همچنین، قابلیت عبور از فضاهای باریک، برداشتن اشیاء و حتی ادغام با سایر ربات‌های مایع را نیز از خود نشان داد. پایداری این ربات در برابر ارتعاشات، آن را از مفاهیم قبلی مانند گوی‌های مایع که قطراتی پوشیده شده با ذرات هستند، متمایز می‌کند. گوی‌های مایع بسیار ظریف و کنترل آن‌ها دشوار است.
کمک به پزشکی و صنعت
در آینده‌ای نه چندان دور، این فناوری می‌تواند در زمینه‌های پزشکی برای رساندن هدفمند دارو به نقاط مشخص بدن و یا در صنایع برای دسترسی به مناطق بسیار کوچک و دشوار، کاربرد داشته باشد. همچنین، می‌توان تصور کرد که مینی ربات‌های خودکار با رفتاری شبیه به سلول‌ها، توسط میدان‌های مغناطیسی یا پالس‌های الکتریکی هدایت شوند.
به گفته تیم تحقیقاتی، این ربات هنوز در مراحل اولیه توسعه قرار دارد. در حال حاضر، کنترل آن به صورت خارجی انجام می‌شود و چالش‌های مهمی مانند کوچک‌سازی، تنوع مواد مورد استفاده و اعتمادپذیری در محیط‌های واقعی، همچنان باقی مانده است. طبق پیش‌بینی محققان، نمونه‌های اولیه کاربردی این ربات‌ها می‌توانند در بازه زمانی 3 تا 5 سال آینده ساخته شوند و استفاده از آن‌ها در محیط‌های واقعی، طی 7 تا 10 سال آینده قابل انتظار است.
source
کلاس یوس