سنا روند امروز بازارهای جهانی را بررسی میکند؛
رشد بازارهای سهام، جهش قیمت نفت و سقوط نرخ طلا، روی موج توافق تجاری چین و آمریکا
بورس
فصل اقتصاد – توافق دو اقتصاد بزرگ جهان برای کاهش تعرفهها، موجی از خوشبینی در بازارهای جهانی به راه انداخت. رشد چشمگیر شاخصهای سهام در آسیا و آمریکا، افزایش قیمت نفت و گاز، و افت طلا و نقره همگی نشانههایی از بازگشت ریسکپذیری سرمایهگذاران در پی آرامش نسبی در جنگ تجاری هستند.
به گزارش پایگاه خبری بازار سرمایه ایران(سنا) ، در پی تحولات مهم در روابط تجاری میان ایالات متحده و چین، بازارهای جهانی در آغاز هفته جاری با واکنش مثبت روبهرو شدند. بر اساس توافق جدیدی که در آخر هفته در سوئیس حاصل شد، دو کشور تصمیم گرفتند برای مدت 90 روز، بخش عمدهای از تعرفههای متقابل را بهطور موقت کاهش دهند؛ بهطوریکه تعرفههای آمریکا بر کالاهای وارداتی از چین از 145٪ به 30٪ و تعرفههای چین بر کالاهای آمریکایی از 125٪ به 10٪ کاهش یافت. این تحول مهم نهتنها نشانهای از کاهش تنشها میان دو اقتصاد بزرگ جهان بود، بلکه نویدبخش بهبود شرایط تجارت جهانی در کوتاهمدت تلقی شد.
بازارهای سهام
بازارهای سهام آسیایی روز دوشنبه با رشد چشمگیری بازگشایی شدند. شاخص نیکی 225 در ژاپن 1.9٪ افزایش یافت، در حالی که شاخص شانگهای کامپوزیت چین نیز با رشد 2.4٪ به بالاترین سطح 3 هفته اخیر رسید. در هنگکنگ، شاخص هنگسنگ نزدیک به 3٪ افزایش یافت و بیشترین جهش روزانه خود را در دو ماه گذشته تجربه کرد. این صعودها عمدتاً ناشی از خوشبینی سرمایهگذاران نسبت به بهبود زنجیره تأمین، کاهش فشارهای هزینهای بر شرکتها، و کاهش ریسکهای تجاری بود.
در وال استریت نیز فضای مثبتی حاکم بود. شاخص داوجونز با رشد 1.7٪ بسته شد، در حالی که S&P 500 حدود 1.9٪ افزایش یافت. شاخص نزدک که شرکتهای فناوریمحور را شامل میشود، عملکرد بهتری داشت و با افزایش 2.4٪ به کار خود پایان داد. این رشدها عمدتاً به دلیل کاهش نگرانیها از ادامه جنگ تعرفهای و بهبود چشمانداز سودآوری شرکتهای بزرگ فناوری و صنعتی رخ داد.
رمز ارزها
از سوی دیگر، بازار رمزارزها نیز با رشد مواجه شد. بیتکوین حدود 4.5٪ افزایش قیمت را ثبت کرد و دوباره به بالای سطح 65٬000 دلار بازگشت. تحلیلگران این حرکت را به بهبود ریسکپذیری سرمایهگذاران و جذب سرمایه تازه در داراییهای پرریسک نسبت دادند.
نفت
در بازار انرژی، بهای معاملات آتی نفت برنت به حدود 66 دلار در هر بشکه رسید و بالاترین سطح خود در 2 هفته اخیر را ثبت کرد. کاهش تنشهای تجاری میان 2 مصرفکننده عمده نفت در جهان نگرانیها از کاهش تقاضا را کاهش داد. با این حال، برنامه اوپکپلاس برای افزایش عرضه در ماههای مه و ژوئن و همچنین احتمال احیای توافق هستهای ایران، موجب محدود شدن رشد قیمتها شد. گفته میشود مذاکرات بین ایران و آمریکا در عمان پیشرفت داشته و احتمال بازگشت نفت ایران به بازارها در ماههای آینده وجود دارد.
گاز
در بازار گاز طبیعی، معاملات آتی گاز آمریکا به بیش از 3.75 دلار در هر میلیون بیتییو رسید که بالاترین سطح در یک ماه اخیر است. تقاضای بالا برای گاز طبیعی مایع (LNG) و پیشبینی تابستانی گرمتر در آمریکای شمالی، از عوامل اصلی رشد قیمتها بودند. بهبود روابط تجاری و کاهش تعرفهها نیز به چشمانداز صادرات گاز به آسیا و اروپا کمک کرده است. با وجود افزایش قابل توجه ذخایر گاز طی هفته گذشته، قیمتها به دلیل افزایش تقاضای تابستانی در مسیر صعود باقی ماندند.
طلا و نقره
در بازار فلزات گرانبها، طلا با افت 3٪ به حدود 3٬230 دلار در هر اونس رسید و پایینترین سطح خود را در یک ماه گذشته ثبت کرد. کاهش تنشهای ژئوپلیتیک و بهبود فضای ریسکپذیری باعث شد سرمایهگذاران از داراییهای امن خارج شوند. همزمان، هشدار فدرال رزرو درباره افزایش فشارهای تورمی و احتمال عدم کاهش نرخ بهره در کوتاهمدت، عامل دیگری برای تضعیف قیمت طلا بود.
نقره نیز با افتی بیش از 2٪ به زیر 32 دلار در هر اونس سقوط کرد. مشابه با طلا، کاهش تقاضای پناهگاهی عامل اصلی این افت بود، هرچند چشمانداز بلندمدت نقره در بخشهای صنعتی بهویژه در حوزه انرژیهای تجدیدپذیر همچنان مثبت باقی مانده است.
فولاد
در بازار فولاد، معاملات اوراق آتی میلگرد در چین در محدوده 3٬090 یوان در هر تن معامله شد. هرچند توافق تجاری فشارها بر تقاضای صنعتی را کاهش داد، اما نگرانیها از سیاستهای جدید دولت چین در بخش املاک و احتمال توقف فروش خانههای ناتمام، موجب کاهش اعتماد سرمایهگذاران به بخش ساختوساز شد. در عین حال، گزارشهایی منتشر شده نشان میدهد دولت چین ممکن است تولید فولاد را تا 50 میلیون تن در سال جاری کاهش دهد، اقدامی برای مهار مازاد عرضه و کنترل آلودگی.
در مجموع، توافق موقت تجاری میان چین و آمریکا موجی از خوشبینی را در بازارهای مالی ایجاد کرده و باعث رشد داراییهای ریسکی شده است. با این حال، پایداری این روند به پیشرفت بیشتر مذاکرات و وضعیت عرضه جهانی در بازار انرژی و کالاها وابسته خواهد بود.

source