بهترین فیلم های ترسناک تکنولوژی محور همواره توانسته‌اند بخش متفاوتی از فناوری و حتی ترس و هیجان را به تصویر بکشند.
به گزارش تکراتو و به نقل از collider، ژانر ترسناک همیشه یکی از موفق‌ترین و پرفروش‌ترین ژانرها در تاریخ سینما بوده است. این سبک با جمع بزرگی از هواداران وفادار و حمایت قابل توجه منتقدان، توانسته چه روی پرده سینما و چه در پلتفرم‌های نمایش خانگی بدرخشد.
سینمای ترسناک همواره با مفاهیم تازه، روایت‌های نوآورانه و تجربه‌گرایی در ساختار روایی همراه بوده و در طول دهه‌ها آثار ماندگاری خلق کرده که گاه به کلاسیک‌های فوری تبدیل شده‌اند.
بر خلاف بسیاری از ژانرهای دیگر، ژانر ترسناک انعطاف‌پذیری بی‌نظیری دارد و شاخه‌ها و زیرژانرهای مختلفی را در بر می‌گیرد. یکی از خاص‌ترین و خلاقانه‌ترین زیرژانرهای این سبک، ترسناک تکنولوژیک یا تکنو-هارور است.
این شاخه بر ترس‌های مرتبط با فناوری و پیشرفت‌های علمی تمرکز دارد و از این منظر، به بررسی مضامین کلاسیک و آشنای ژانر وحشت می‌پردازد.
ترسناک تکنولوژیک در سال‌های اخیر آثاری خلق کرده که نه‌تنها توانسته‌اند تماشاگران را بترسانند بلکه برخی از آن‌ها به آثار ماندگار تبدیل شده‌اند. در این مقاله، به معرفی ده فیلم برتر این زیرژانر می‌پردازیم که هر یک به شکلی منحصربه‌فرد، ترس‌ها و خطرات فناوری را به تصویر کشیده‌اند.
بیشتر بخوانید: بهترین فیلم های علمی تخیلی 2025
غیردوستانه (Unfriended)
تمامی اتفاقات این فیلم تکنولوژی محور ترسناک ، روی صفحه‌نمایش یک رایانه رخ می‌دهد. داستان درباره شش دانش‌آموز دبیرستانی است که در یک تماس ویدیویی گروهی شرکت می‌کنند.
اما زمانی‌که پیامی ناشناس از فردی دریافت می‌کنند که ادعا می‌کند یکی از همکلاسی‌های سابق آن‌هاست که به دلیل آزار و اذیت‌شان خودکشی کرده، مجبور می‌شوند با رازهای تاریک و گذشته پنهان خود روبه‌رو شوند.
این فیلم ترسناک فناوری ترس ناشی از قدرت اینترنت برای افشای رازها و اشتباهات گذشته افراد را به‌خوبی به تصویر می‌کشد. ترکیب سبک «فیلم پیداشده» با داستان نوجوانانه‌ای که در بستر عصر دیجیتال روایت می‌شود، باعث شده «غریبه در چت» تجربه‌ای متفاوت و مدرن از ترس را ارائه دهد.
اگرچه نتیجه نهایی فیلم در برخی لحظات نوسان دارد، اما فضای مرموز و دلهره‌آوری ایجاد می‌کند که مخاطب را درگیر نگه می‌دارد. این اثر به اندازه کافی هیجان دارد تا بتواند مخاطب را غافلگیر کرده و یک تجربه‌ی ترسناک به‌روز را رقم بزند.
بیشتر بخوانید: بهترین فیلم های هوش مصنوعی جهان
سلول (The Cell)
اولین فیلم بلند تارسم سینگ، «سلول»، اثری علمی-تخیلی با رنگ و بویی متفاوت از دهه ۲۰۰۰ است. جنیفر لوپز و وینسنت دنوفریو نقش‌های اصلی فیلم را ایفا می‌کنند. داستان درباره گروهی از دانشمندان است که با کمک فناوری وارد ذهن یک قاتل زنجیره‌ای در کما شده و تلاش می‌کنند محل نگهداری آخرین قربانی او را پیدا کنند.
این فیلم تکنولوژی محور وحشتناک اگرچه نظرات مختلفی را برانگیخته، اما در نهایت تجربه‌ای تماشایی و ارزشمند را رقم می‌زند و یکی از بهترین نقش‌آفرینی‌های جنیفر لوپز را در خود جای داده است.
نگاه جسورانه تارسم به تصویر و استفاده چشمگیر از جلوه‌های بصری، «سلول» را به فیلمی منحصربه‌فرد در تلفیق فناوری و ترس تبدیل کرده است.
فیلم در کنار تماشایی بودن، سؤالات اخلاقی مهمی درباره مرزهای استفاده از فناوری مطرح می‌کند. آیا هدف توجیه‌گر وسیله است؟ حتی اگر آن هدف عدالت باشد؟ این موضوعات در طول فیلم در قالب تصاویر قدرتمند و مفاهیم تلویحی به خوبی پردازش شده‌اند.
بیشتر بخوانید: بهترین فیلم های انگیزشی
استریم مرگ (Deadstream)
این فیلم فناوری محور ترسناک و کمدی ماوراءالطبیعه یکی از تازه‌ترین نمونه‌های موفق سبک ترسناک فناورانه است. داستان درباره یک تولیدکننده محتوای اینترنتی است که پس از سقوط شهرتش تصمیم می‌گیرد با پخش زنده از یک خانه جن‌زده و بدنام، توجه دوباره مخاطبان را جلب کند. اما او ناخواسته با اعمال بی‌ملاحظه خود، نیرویی انتقام‌جو را آزاد می‌کند.
فیلم با استفاده از سبک «فیلم پیداشده» و فرمت ویدئوی زنده، فضایی دلهره‌آور ایجاد می‌کند که در عین ترسناک بودن، لحظاتی طنزآمیز هم دارد. کارگردان با درآمیختن طنز با وحشت، اثری سرگرم‌کننده خلق کرده که در عین کم‌بودجه بودن، از خلاقیت بالایی برخوردار است.
اگرچه این فیلم بیش از آن‌که نگاهی فلسفی یا انتقادی به فناوری داشته باشد، بیشتر تمرکز خود را روی سرگرمی و تعلیق گذاشته، اما همچنان تجربه‌ای لذت‌بخش و متفاوت برای علاقه‌مندان به ترس مدرن ارائه می‌دهد. «پخش زنده مرگبار» نشان می‌دهد چگونه حتی لایو استریم می‌تواند بستر یک کابوس ترسناک شود.
بیشتر بخوانید: بهترین سریال های علمی تخیلی 2025
اگزیستنز (Existenz)
این فیلم عجیب و پیچیده به کارگردانی دیوید کراننبرگ، درباره طراح یک بازی واقعیت مجازی به نام الگرا است که هنگام آزمایش بازی خود، هدف ترور قرار می‌گیرد. همراه با یکی از بازیکنان که مردی معمولی است، او وارد دنیای پر رمز و راز بازی می‌شود تا بفهمد چه کسی به دنبال نابودی اوست.
همانند بسیاری از آثار کراننبرگ، در اینجا نیز عنصر ترس از بدن، یا همان «وحشت بدنی»، با درون‌مایه‌های فناورانه تلفیق شده است. ترکیب تصاویر ناخوشایند با روایت پیچیده‌ای درباره مرزهای بین واقعیت و شبیه‌سازی، حس آشفتگی و اضطراب شدیدی ایجاد می‌کند.
«اکزیستنز» از مخاطب می‌خواهد پرسش‌های مهمی را درباره رابطه زیست‌شناسی انسان با فناوری مطرح کند. این فیلم درباره این است که اگر فناوری بیش‌ازحد به جسم و روان ما نفوذ کند، آیا هنوز می‌توانیم مرزی میان انسان و ماشین قائل شویم یا نه.
بیشتر بخوانید: بهترین انیمیشن های انگیزشی که زندگی شما را تغییر می‌دهند
کلبه‌ای در جنگل (The Cabin in the Woods)
این فیلم ترسناک که در نگاه اول شبیه آثار کلیشه‌ای ژانر وحشت به نظر می‌رسد، در واقع یک نقد عمیق و طنزآمیز بر ساختارهای ژانر ترس و دخالت فناوری در زندگی انسان‌هاست.
گروهی از دانشجویان دانشگاه به کلبه‌ای در جنگل می‌روند و به‌زودی با حمله موجوداتی ترسناک مواجه می‌شوند، در حالی‌که آنچه نمی‌دانند این است که یک گروه تکنسین زیرزمینی تمامی اتفاقات را کنترل می‌کند.
این فیلم ساختاری چندلایه دارد که در ابتدا شبیه یک فیلم ترسناک سنتی است، اما به تدریج تبدیل به یک اثر متا‌فیلمی می‌شود. استفاده از فناوری پیشرفته برای شبیه‌سازی و کنترل کابوس‌ها، به‌نوعی نقدی بر چگونگی کنترل احساسات و تجربیات انسان توسط رسانه‌ها و ابزارهای دیجیتال است.
«کلبه‌ای در جنگل» با پایانی کاملاً غیرمنتظره و دیوانه‌وار، به‌خوبی مفاهیم اخلاقی و روانی دخالت فناوری در زندگی انسان‌ها را نشان می‌دهد. این فیلم نه‌تنها اثری خلاقانه و مفرح است، بلکه از زاویه‌ای متفاوت، نابودی تدریجی انسان را در دنیایی تحت سلطه فناوری به تصویر می‌کشد.
بیشتر بخوانید: بهترین فیلم های سایبرپانک
میزبان (Host)
این فیلم ترسناک در دوران قرنطینه کرونا ساخته شد و تقریباً به‌طور کامل از طریق تماس تصویری Zoom فیلم‌برداری شده است. داستان درباره گروهی از دوستان است که تصمیم می‌گیرند برای سرگرمی در دوران قرنطینه، مراسم احضار روح را به‌صورت آنلاین برگزار کنند. اما زمانی که یکی از آن‌ها قوانین را نادیده می‌گیرد، نیروهای شیطانی وارد زندگی‌شان می‌شوند.
«میزبان» از محدودیت‌های قرنطینه به نفع خود استفاده می‌کند و در محیطی بسیار محدود، موفق به ایجاد ترسی نفس‌گیر می‌شود. حس واقع‌گرایانه‌ای که به خاطر استفاده از تماس تصویری شکل گرفته، باعث می‌شود مخاطب حس کند بخشی از ماجراست و این نزدیکی، ترس فیلم را دوچندان می‌کند.
این اثر نه‌تنها یک فیلم ترسناک موفق است، بلکه بازتابی از زندگی دیجیتال و تنهایی انسان در دوران قرنطینه محسوب می‌شود. همچنین هشدار می‌دهد که فناوری‌هایی که ما را به هم متصل می‌کنند، در عین حال می‌توانند دریچه‌ای به ترسناک‌ترین نیروهای ناشناخته باز کنند.
بیشتر بخوانید: بهترین انیمه ها درباره هوش مصنوعی
حلقه (The Ring)
در این فیلم که بازسازی موفقی از نسخه ژاپنی آن است، نائومی واتس در نقش روزنامه‌نگاری ظاهر می‌شود که در حال تحقیق درباره نوار ویدئویی اسرارآمیزی است. کسانی که این نوار را تماشا می‌کنند، تنها هفت روز فرصت دارند پیش از آن‌که نیرویی ماورایی جان آن‌ها را بگیرد.
«حلقه» با اینکه در دهه‌ی ابتدایی قرن بیستویکم ساخته شد، یکی از نخستین فیلم‌هایی بود که فناوری را به‌عنوان عنصر اصلی در ترس وارد داستان کرد. نوار ویدئویی به‌عنوان نمادی از فناوری عصر خود، رابطی می‌شود بین دنیای فیزیکی و ارواح خبیث.
فیلم با ایجاد فضایی سرد و تنش‌زا، به‌جای آن‌که توضیح کاملی درباره منشأ این نیروها بدهد، به ترس غریزی مخاطب متکی است. این رویکرد باعث شده «حلقه» یکی از مؤثرترین فیلم‌های ترسناک فناورانه باشد که تا امروز همچنان قدرت تأثیرگذاری خود را حفظ کرده است.
بیشتر بخوانید: بهترین فیلم ها در مورد متاورس
ویدئودروم (Videodrome)
این فیلم کلاسیک ساخته دیوید کراننبرگ، درباره مدیر یک شبکه تلویزیونی است که به‌دنبال برنامه‌هایی خشن و تحریک‌آمیز برای افزایش بازدید شبکه‌اش می‌گردد. او به یک برنامه به نام «ویدئودروم» می‌رسد که در ظاهر نمایشی ساختگی از شکنجه است، اما خیلی زود در می‌یابد که برنامه واقعی است و ذهن و بدنش شروع به دگرگونی می‌کنند.
فیلم با ترکیب خشونت بصری، نقد اجتماعی و ایده‌هایی مربوط به کنترل ذهن، به بررسی تأثیر رسانه‌ها و فناوری‌های ارتباطی بر ناخودآگاه انسان می‌پردازد. کراننبرگ به‌جای اینکه صرفاً درباره وحشت از فناوری هشدار دهد، تصویر وحشتناکی از هم‌زیستی بدن انسان با سیگنال‌های الکترونیکی ترسیم می‌کند.
«ویدئودروم» در زمان خود جسورانه و پیش‌رو بود و حتی امروز نیز مضامینش درباره تأثیر رسانه‌ها، مصرف‌گرایی و فروپاشی مرز واقعیت و توهم، کاملاً به‌روز و قابل‌تأمل است. این فیلم نمونه‌ای برجسته از وحشت فناورانه است که به‌جای ترساندن لحظه‌ای، ذهن مخاطب را برای مدت طولانی درگیر خود می‌کند.
بیشتر بخوانید: بهترین انیمیشن های سال 2025
تیتان (Titane)
این فیلم ساخت فرانسه، یکی از غیرمتعارف‌ترین و بحث‌برانگیزترین آثار وحشت فناورانه در دهه اخیر است. داستان درباره زنی به نام آلکسا است که در کودکی در تصادف با خودرو دچار ضربه مغزی می‌شود و صفحه‌ای از تیتانیوم در جمجمه‌اش قرار می‌گیرد.
او در بزرگسالی به قاتلی سریالی تبدیل می‌شود و پس از ارتکاب جنایت‌هایش، هویتش را تغییر می‌دهد و با شخصیتی جعلی وارد زندگی مردی می‌شود که فکر می‌کند فرزند گمشده‌اش بازگشته است.
«تیتان» تلفیقی عجیب از ترس، هیجان روان‌شناختی، روابط خانوادگی و دگرگونی فیزیکی است. کارگردان فیلم، ژولیا دوکورنو، از بدن انسان به‌عنوان بستری برای بررسی رابطه میان ماشین و گوشت و استخوان بهره می‌گیرد. این فیلم پر است از صحنه‌هایی آزاردهنده و جسورانه که تماشاگر را در مرز تنفر و تحسین نگه می‌دارند.
هرچند برای برخی مخاطبان ممکن است این فیلم بیش از حد آزاردهنده یا نمادین باشد، اما «تیتان» جسورانه نشان می‌دهد که چگونه فناوری، هویت انسان را می‌تواند تغییر دهد و خطوط بین انسان و ماشین، جنسیت و بی‌جنسیتی، احساس و بی‌احساسی را کاملاً مخدوش کند. این اثر، یکی از نمونه‌های بی‌پروا و هنری وحشت فناورانه در قرن بیستویکم است.
بیشتر بخوانید: بهترین فیلم ها در مورد اینترنت
نبض (Pulse)
ساخته کیوشی کوروساوا، فیلم «پالس» یکی از تأثیرگذارترین و ترسناک‌ترین آثار در ژانر وحشت فناورانه به شمار می‌رود. داستان این فیلم در پی خودکشی یک دانشجوی دانشگاه آغاز می‌شود و به‌تدریج از طریق دو روایت جداگانه پیش می‌رود که به هم متصل می‌شوند.
در این ماجرا، ارواح خبیث از طریق اینترنت به دنیای انسان‌ها نفوذ می‌کنند و باعث افسردگی، تنهایی و ناپدید شدن افراد می‌شوند.
فیلم با فضایی سرد، ساکت و مملو از تنهایی، ترس را به‌صورت تدریجی و خزنده منتقل می‌کند. بر خلاف بسیاری از فیلم‌های ترسناک که به ترس‌های ناگهانی متکی‌اند، «پالس» بیشتر از طریق القای اضطراب و نابودی روانی شخصیت‌ها، تماشاگر را درگیر می‌کند.
این فیلم، نمایانگر ترس‌های انسان مدرن از انزوای ناشی از تکنولوژی و ارتباطاتی است که بیشتر موجب جدایی شده‌اند تا نزدیکی.
«پالس» نه‌تنها از نظر ترسناک‌بودن مؤثر است، بلکه نقدی تیزبینانه و فلسفی بر جامعه دیجیتال نیز ارائه می‌دهد. این فیلم به شکلی نمادین و هنرمندانه از اینترنت به‌عنوان دروازه‌ای به جهان مردگان استفاده می‌کند و نشان می‌دهد که چگونه تکنولوژی می‌تواند مرز میان زنده و مرده، واقعی و غیرواقعی را در هم بشکند.
این اثر هنوز هم با گذشت بیش از دو دهه، به‌عنوان یکی از بهترین و تاثیرگذارترین نمونه‌های وحشت فناورانه شناخته می‌شود.
بیشتر بخوانید: بهترین مستندهای تکنولوژی که دانش شما از فناوری را افزایش می‌دهند
جمع‌بندی
ژانر وحشت فناورانه، از جمله ژانرهایی است که در سال‌های اخیر توانسته مرزهای سنتی ترس را گسترش دهد و در عین سرگرم‌کردن مخاطب، نگاهی عمیق‌تر به دغدغه‌های بشر درباره تکنولوژی، پیشرفت‌های علمی، تنهایی دیجیتال، نظارت، و از بین رفتن مرز میان انسان و ماشین بیندازد.
برخلاف وحشت‌های کلاسیک که بیشتر از هیولاها، خون‌آشام‌ها یا ارواح ناشناخته می‌ترسانند، در این آثار، منبع اصلی ترس چیزی بسیار آشناتر و نزدیک‌تر است: فناوری‌هایی که خود انسان آن‌ها را ساخته اما دیگر قادر به کنترل‌شان نیست.
از فیلم‌هایی که ماجرایشان تماماً روی صفحه کامپیوتر می‌گذرد تا آثار روان‌شناختی و بدن‌محور که پیوند میان گوشت و ماشین را بررسی می‌کنند، هر یک از این فیلم‌ها نشان می‌دهند که چگونه دنیای دیجیتال و تکنولوژی‌های نوین می‌توانند محیطی برای گسترش ترس‌ها و اضطراب‌های عمیق انسان فراهم کنند.
آن‌ها ما را وادار می‌کنند درباره چیزهایی فکر کنیم که اغلب نادیده‌شان می‌گیریم: تنهایی در دوران ارتباطات، نظارت بی‌وقفه در عصر شبکه‌های اجتماعی، و سوالاتی جدی درباره هویت، اختیار و واقعیت.
در نهایت، وحشت فناورانه تنها درباره ترساندن ما نیست؛ بلکه درباره بازتاب دنیایی است که در آن زندگی می‌کنیم. این ژانر، آینه‌ای تیره و دلهره‌آور از آینده‌ای محتمل را نشان می‌دهد؛ آینده‌ای که ممکن است پیش‌تر از آنچه فکرش را کنیم، در آن قرار گرفته باشیم.
فیلم‌هایی که در این مقاله بررسی شدند، نه‌تنها سرگرم‌کننده و هیجان‌انگیزند، بلکه تأمل‌برانگیز نیز هستند و هر یک به‌نحوی ما را به بازنگری در رابطه‌مان با تکنولوژی دعوت می‌کنند.
source
کلاس یوس