بهترین انیمیشن‌های سینمایی بتمن که نباید از دستشان بدهید

وقتی بخواهید بهترین فیلم‌های ابرقهرمانی را مرور کنید، بتمن نامی است که بسیار به چشم می‌خورد. قهرمانی که در طول میراث هشتاد ساله‌اش، بستر تفسیرهای متفاوتی بوده، ولی جدا از این تفسیرهای عمیق، بتمن از آن دسته قهرمان‌های جذابی است که فقط تماشای او سرگرم‌کننده خواهد بود. فیلم‌های بتمن کارگردان‌های متفاوتی داشته، اما تقریباً همه آن‌ها قادر به خلق اثری شایسته شخصیت این ابرقهرمان بودند. فیلم «Batman: The Movie» در سال ۱۹۶۶، یک کلاسیک کمدی و فیلم «Batman Returns» یک ملودرام گوتیک اکسپرسیونیستی آلمانی است که فقط «تیم برتون» از عهده ساخت آن بر می‌آمد. فیلم «The Dark Knight» از کریستوفر نولان و «The Batman» از مت ریوز، درام‌های جنایی فوق‌العاده با ایده‌هایی درگیرکننده هستند که آن‌ها را از دیگر فیلم‌های ابرقهرمانی جدا می‌کند، چون رسیدن به چنین سطحی تقریباً غیرممکن است.

با این حال، آثار با کیفیت بتمن فقط محدود به فیلم‌های لایو اکشن نیست و در مرور آثار مربوط به این ابرقهرمان، نباید انیمیشن‌ها را نادیده گرفت، مثلاً «Batman: The Animated Series» در خیلی از فهرست‌ها به عنوان بهترین اثر اقتباسی از بتمن شناخته می‌شود. در حال حاضر فیلم‌های انیمیشنی بتمن بسیار بیشتر از فیلم‌های لایو اکشن آن هستند و خیلی از آن‌ها، مستقیماً داستان‌های معروف کمیک‌های بتمن را اقتباس می‌کنند، اما برخی دیگر نیز راوی داستان‌های اوریجینال از این ابرقهرمان محبوب هستند. سؤال این جا است؛ بهترین این اقتباس‌ها کدامند؟ آیا هیچکدام از آن‌ها از نظر کیفی به فیلم‌های «The Dark Knight» یا «The Batman» می‌رسند؟ با ویجیاتو همراه باشید تا مروری بر بهترین انیمیشن‌های سینمایی بتمن داشته باشیم.

10 – Batman & Mr. Freeze: SubZero

شخصیت هارلی کوئین (Harley Quinn)، ماندگارترین میراث «Batman: The Animated Series» است، با این حال نقریباً می‌توان چنین عنوانی را به شخصیت «Mr. Freeze» هم داد (که یک زمان «Mr. Zero» نامیده می‌شد). اپیزود «Heart of Ice» از «Batman: The Animated Series» که جایزه امی هم برده، نشان داد چرا این شرور چنین قلب سردی داشت. موضوع فقط مربوط به علاقه ویکتور فرایز به یخ نبود، بلکه این دانشمند در پی این بود تا همسرش نورا را، که از بیماری لاعلاجی رنج می‌برد، با استفاده از سرمازیستی نجات دهد، اما یک حادثه آزمایشگاهی، که مسبب آن رئیس حریص او فریس بویل بود، نورا را کشت و فرایز را به «Freeze» تبدیل کرد.

وقتی که «Mr. Freeze» در قسمت «Deep Freeze» برگشت، فهمیدیم که نورا هنوز در حالت تعلیق حیات، زنده است. حالا هدف «Mr. Freeze» درمان همسرش می‌شود. بخش سوم این روایت، به یک فیلم بلند، یعنی «Batman & Mr. Freeze: SubZero» تبدیل شد. این فیلم را می‌توان اساساً یک قسمت طولانی از «Batman: The Animated Series» در نظر گرفت، با این حال چنین توصیفی، تعریفِ زیادی برای این فیلم به حساب می‌آید. سریال «New Batman Adventures» که دنباله‌ این انیمیشن محسوب می‌شود، از سبک بصری استودیوی «Fleischer Studios» در «The Animated Series» فاصله گرفت و همین هم باعث شد آن کیفیت هنری و ارزش بالا را دیگر در این جا شاهد نباشیم، با این حال همین تفاوت است که به این انیمیشن ارزش تماشا می‎‌دهد.

این اثر که در سال ۱۹۹۸ منتشر شد، یک محصول مرتبط با «Batman & Robin» محسوب می‌شد، که در آن آرنولد شوارتزنگر نقش «Freeze» را بازی می‌کرد. البته که خود فریز در فیلم بتمن و رابین، از روی نسخه انیمیشنی مدل‌سازی شده بود. با این که سناریو فیلم «Batman & Robin» آشوبی پر هرج و مرج بود، «SubZero» توانست بار درامی را که هواداران از «Batman: The Animated Series» انتظار داشتند، به فیلم برگرداند. با این که این انیمیشن جزو فیلم‌های بلندپروازانه بتمن محسوب نمی‌شود، اما اثری سرگرم‌کننده و منسجم است.

9 – The Lego Batman Movie

«لگو بتمن» با صداپیشگی ویل ارنت در «The Lego Movie» محصول ۲۰۱۴، یکی از شخصیت‌های فرعی برجسته انیمیشن به حساب می‌آمد. با این که فیلم در مورد بتمن نیست، او سهم زیادی از آن می‌برد، و این شیوه‌ای بتمنی است. پس از محبوبیت چنین داستانی، ساخت یک اسپین-آف ناگزیر بود، به این ترتیب، «The Lego Batman Movie» در سال ۲۰۱۷ به کارگردانی کریس مک‌کی وارد صحنه شد. با این که این اثر کاملاً متفاوت با فیلم‌های لایو اکشن «بتمن» دهه ۲۰۰۰ بود، شباهت جالب و غافلگیرکننده‌ای با فیلم «Batman V Superman: Dawn of Justice» (که فوق‌العاده تاریک بود) دارد. در هر دو فیلم، بتمن راهش را گم کرده و پس از پیدا کردن دوباره خود، رگه‌هایی از آرامش و سبُکی را در زندگی‌اش پیدا می‌کند.

در این فیلم لگو بروس وین به شکلی دیوانه‌وار هدفی جز مبارزه با افراد شرور مانند جوکر(با صدای زک گالیفیاناکیس) ندارد. سپس دیک گریسون/رابین یتیم (با صدای مایکل سرا) وارد زندگی او می‌شود، از آن سمت هم بروس به باربارا گوردون کمیسر جدید پلیس (با صدای رزاریو داوسون) علاقه‌‌مند است. جالب است بدانید این تنها فیلم بتمن است که در آن بروس وین به عنوان مرد خانواده‌ نمایش داده می‌شود، و این شاید به سبک کمدی فیلم برمی‌گردد.

8 – Batman: The Doom That Came To Gotham

داستان‌های ابرقهرمانی تقریباً هیچ‌گونه ربطی به وحشت کیهانی (cosmic horror) ندارند، یکی درباره وحشت‌های باستانی غیرانسانی، ناشناختنی و شکست‌ناپذیر است، در حالی که دیگری درباره افرادی استثنایی است که همیشه در نهایت خیر را بر شر پیروز می‌کنند. با این حال، «Batman: The Doom That Came to Gotham» به نوعی این دو لحن متفاوت را با هم ترکیب می‌کند.

فیلم «The Doom That Came to Gotham» توسط کریستوفر برکلی و سم لیو کارگردانی شده و اقتباسی از کمیک مایک میگنولا، ریچارد پیس و تروی نیکسی محصول سال ۲۰۰۰ است. داستان این انیمیشن در دهه ۱۹۲۰ اتفاق می‌افتد و در آن، بروس وین نه برای مبارزه با جنایتکاران معمولی، بلکه برای مقابله با فرقه‌ای وارد میدان می‌شود که قصد دارد هیولایی وحشتناک و روز قیامت را بر گاتهام (Gotham) آزاد کند. میگنولا، خالق «Hellboy»، داستانی مشابه را برای بتمن روایت می‌کند؛ یک قهرمان و ماجراجوی عامه‌پسند که با موجودات لاوکرافتی (Lovecraftian) روبرو می‌شود. در این جا هم بتمن شبیه هلبوی، نمی‌تواند جلوی سرنوشتش را بگیرد و در می‌یابد که تنها راه نجات دنیای جدید، نابودی دنیای قدیم است.

در این انیمیشن لباس‌های بتمن و ظاهر همیشگی او و همکارانش، تغییر یافته تا در تناسب با زمان بازگویی اتفاقات باشد. در این جا شنل آشنا بتمن با یقه‌ای ایستاده و شانه‌های پددار ترکیب شده است. تبهکاران معمول او، از افراد عجیب و غریب با لباس‌های مسخره به هیولاهای واقعی تبدیل می‌شوند: پویزن آیوی حالا یک موجود گیاهی و زاده آیوگ-سوتا هیولا است، آقای فریز هم تبدیل به یک جسد متحرک بی‌چشم در یک لباس غواصی باستانی شده و کیلر کراک نیز شبیه یک ولاسیرپتر ایستاده است. طراحی شخصیت‌ها فقط برای ایجاد وحشت نیست؛ جو تهدیدآمیز و حس فزاینده عذاب در هر صحنه، این انیمیشن را به یکی از تنش‌زاترین فیلم‌های بتمن تبدیل می‌کند.

7 – Batman: Gotham Knight

انیمیشن «Batman: Gotham Knight» جزو منحصربه‌‌فردترین آثار در دنیای بتمن به شمار می‌رود. این انیمیشن که در سال ۲۰۰۸ منتشر شد، ادامه‌دهنده راه فیلم‌های نولان است و وقایع آن در زمانی بین «Batman Begins» و «The Dark Knight» اتفاق می‌افتد. (اگرچه کوین کانروی به‌جای کریستین بیل، صداپیشگی بتمن را برعهده دارد)

در واقع فیلم «Batman: Gotham Knight» اثری در سبک آنتولوژی است، یعنی کل اثر از شش فیلم کوتاه به هم پیوسته تشکیل شده که هر کدام نویسنده و سبک هنری متفاوتی دارند. برای مثال، «Crossfire» که توسط Production I.G. (استودیوی سازنده «Ghost in the Shell») انیمیشن شده، بسیار به آثار انیمه‌ای شباهت دارد. با این که این فیلم کوتاه‌ها به هم منتهی می‌شوند، اما هر کدام به تنهایی نیز ناقل قصه مختص به خود هستند.

اولین بخش از این آنتولوژی به نام «Have I Got A Story For You» (نوشته جاش اولسون، انیمیشن ساخته Studio 4°C)، در مورد بچه‌های گاتهام است که داستان‌هایی را در مورد بتمن برای هم تعریف می‌کنند. این بخش اساساً بازسازی قسمتی از «New Batman Adventures» به نام «Legends of the Dark Knight» است، اما به عنوان یک پایه‌ریزی برای دیگر بخش‌های فیلم عمل می‌کند، بخش‌هایی که هر کدام از آن‌ها قرار است عین داستان بچه‌ها، قصه‌های متفاوتی از بتمن باشند.

برجسته‌ترین بخش این مجموعه، قسمت «In Darkness Dwells» است که در آن بتمن برای نجات یک کاردینال ربوده‌شده توسط Scarecrow، به فاضلاب‌های گاتهام می‌رود. (دیوید اس. گویر این بخش را نوشته است، همین هم دلیلی است تا این مجموعه را در راستای سه‌گانه «Dark Knight» بدانیم). قسمت «In Darkness Dwells» که توسط استدیو Madhouse انیمیشن‌سازی شده، برای شخصیت‌ها یکی از پراستایل‌ترین طراحی‌ها را به کار می‌گیرد. با این حال، این بخش بسیار به فیلم‌های نولان نزدیک و به سبک بصری آن وفادار است، از لباس بتمن گرفته تا ظاهر خود شهر گاتهام. البته در نهایت «Gotham Knight» نشان می‌دهد که راه‌های زیاد و متنوعی برای گفتن قصه بتمن وجود دارد و آن را اثبات هم می‌کند.

6 – Batman: Gotham by Gaslight

داستان‌های جهان «Elseworlds» دی‌سی کامیکس قهرمانان آشنا را در محیط‌های ناآشنا و غیررسمی قرار می‌دهند. یکی از اولین و مشهورترین آن‌ها، کمیک «Gotham by Gaslight» اثر برایان آگوستین و مایک میگنولا در سال ۱۹۸۹ است که تقریباً ۳۰ سال بعد به فیلم تبدیل شد. این فیلم که توسط سم لیو کارگردانی شده، بروس وین را به اواخر قرن ۱۹ می‌برد و نشان می‌دهد اگر در آن جا به بتمن تبدیل می‌شد، چه اتفاق‌هایی می‌افتد. خب در آن صورت او حتماً باید سراغ مهمترین معمای حل‌نشده آن دوران می‌رفت؛ یعنی جک قاتل.

در این جا گاتهام چراغ‌های گازی روشن و خیابان‌های سنگ‌فرش دارد، چهره‌ای ناآشنا با آن چیزی که از گاتهام سراغ داریم. دیگر آسمان‌خراشی نیست تا بتمن روی آن کمین کند، با این حال او همچنان می‌تواند در سایه‌های مه‌آلود ناپدید شود. در این انیمیشن برای طراحی بتمن، از کمیک میگنولا (که یک یقه مناسب آن دوران به نقاب بتمن اضافه می‌کند) استفاده شده، اما در دیگر زمینه‌ها، سبک هنری او را تقلید نمی‌کند. جای نگرانی نیست، چون سبک هنری بروس تیم، تهیه‌کننده اثر هم، به قدر کافی متمایز و زیبا است. این سبک به اندازه هنر میگنولا در کمیک «Gotham by Gaslight» تاریک یا پرجزئیات نیست، اما برای انیمیشن بتمن، یک سبک هنری اثبات‌شده و جواب پس داده است.

انیمیشن سعی کرده قصه‌های کمیک را بسط دهد، به همین دلیل به اندازه کافی با منبع اقتباسی، متفاوت است و تغییراتی دارد. سلینا کایل (جنیفر کارپنتر)، که در اینجا یک بازیگر و رقصنده کاباره است، به عنوان شریک بتمن برای دستگیری جک قاتل اضافه می‌شود. فیلم همچنین به سلینا اجازه می‌دهد تا با اجرای ترانه «Can You Tame Wild Wimmen?» (کاری که کمیک حتی اگر می‌خواست هم نمی‌توانست انجام دهد) مهارت‌های خوانندگی خود را به نمایش بگذارد، البته که در این جا صدای گری دی‌لایسل برای خوانندگی، جایگزین صدای سلینا می‌شود. ایده بتمن قرن نوزدهم بسیار جذاب است و با سبک هنری و روایی جذاب «Gotham by Gaslight»، ترغیب می‌شوید که حتی بیش از یک بار این اثر را تماشا کنید.

5 – The Batman vs. Dracula

سریال «The Batman» محصول ۲۰۰۴ یک اثر سرگرم‌کننده است که کمتر از چیزی که لیاقتش را دارد، اعتبار دریافت کرده است، اثری که از ریسک کردن نمی‌ترسید. مثلاً به اسپین-آف آن، یعنی انمیشن «The Batman vs. Dracula» نگاه کنید که چه ایده‌ جسورانه‌ای دارد و بتمن را در مقابل دراکولا قرار می‌دهد.

پنگوئن (تام کنی) در حین جستجو برای یافتن گنج گمشده‌ای در گورستانی در گاتهام، به طور اتفاقی مقبره‌ای فراموش‌شده را از زیر خاک بیرون می‌آورد؛ مقبره فرمانروای خون‌آشام‌ها. حالا دراکولا (پیتر استورماره) شب‌های گاتهام را پر از وحشت می‌کند، با این هدف که این شهر، به شهر مردگان تبدیل شود. البته یک چیز سد راه اوست، آن هم بتمن (رینو رومانو) است. اگر بتمن شوالیه تاریکی است، دراکولا شاهزاده آن است، آن هم با سرعت و قدرتی که حتی مهارت‌های رزمی بتمن هم جوابگوی آن نیست. بروس وین لباس خفاش می‌پوشد، اما دراکولا خود خفاش است، با این حال بتمن یک چیز دارد که دراکولا از آن بی‌بهره است، آن هم قدرت اراده است.

انیمیشن «The Batman vs. Dracula» نمی‌خواهد شبیه یک اپیزود سریال باشد که صرفاً طولانی شده، به همین خاطر میزان خطرات موجود و مقیاس آن‌ها را، در انیمیشن افزایش می‌دهد. دراکولا آن‌ قدر تهدید بزرگی است که ماجراجویی بتمن در این انیمیشن، تقریباً سه برابر طولانی‌تر از اپیزود سریال «The Batman» است. دراکولا قادر است آخرالزمان را بر سر گاتهام بیاورد، نه این که فقط یک جنایتکار معمولی باشد. آهنگساز اثر، توماس چیس است که آهنگ‌های او در سریال هم استفاده شده بود، آهنگ‌هایی که در آن ریف‌های گیتار دلنشین برای بتمن، با تم وهم‌آلود ویولن برای دراکولا در تضاد است و نشان می‌دهد چطور تعادل این سرزمین باستانی از دست رفته است.

انیمیشن «The Batman vs. Dracula» برخلاف سریال، رده‌بندی TV-PG دارد، به همین علت خون به وفور به صفحه نمایش پاشیده می‌شود و در نمایش خشونت و وحشت، آن چنان کوتاهی نمی‌شود. با این وجود فیلم همچنان مناسب کودکان است، اما آن قدر لب مرز راه می‌رود که تماشایش برای آن‌ها، می‌تواند همزمان هیجان‌انگیز و ترسناک باشد.

4 – Batman: The Dark Knight Returns

اکثر انیمیشن‌های سینمایی دی‌سی که مستقیماً به صورت دی‌وی‌دی منتشر شده‌اند، هرگز از ۷۵ دقیقه فراتر نمی‌روند. برخی از آثار نظیر «Batman: Hush» برای تجاوز نکردن از این محدوده، مجبور شدند طرح داستانی منبع اقتباسی را کوتاه کنند تا به این مدت زمان برسند. انیمیشن «The Dark Knight Returns» برای این کار چاره‌ دیگری می‌اندیشد و و در دو قسمت منتشر می‌شود. کمیک اصلی فرانک میلر چهار شماره دارد که هر کدام دارای حال و هوا، آرک داستانی و شخصیت شرور متمایزی هستند. مدت زمان ۱۴۰ دقیقه‌ای این دو قسمت، این امکان را می‌دهد تا به هر بخش از این داستان‌ها، تمام و کمال پرداخته شود.

به جای این که در تبدیل شخصیت‌ها از منبع اقتباسی به سینما، تغییراتی برای هم‌جهت کردن طراحی‌ها با رسانه سینما صورت بگیرد، شخصیت‌ها به همان اندازه قوی و درشت طراحی شده‌اند. فیلم ذاتاً نمی‌تواند برخی از جزئیات کمیک را تکرار کند، مانند پانل‌های ۱۶ تایی میلر (که تأثیر رسانه‌های جمعی را نشان می‌دهد، با نمایش همزمان سخنرانان) یا رنگ‌آمیزی نقاش‌گونه لین وارلی. با این حال انیمیشن سعی می‌کند به جای این جزئیات از دست رفته، جزئیات دیگری را اضافه کند. در انیمیشن با تکیه بر محیط و تم دهه ۱۹۸۰، موسیقی کریستوفر دریک گاهی اوقات از موسیقی سینث سایزر به سبک جان کارپنتر استفاده می‌شود. گاتهام در این جا که از همه سمت با گنگسترها احاطه شده، فرق چندانی با فیلم‌های جان کارپتنر نظیر «Assault on Precinct 13» یا «Escape from New York» ندارد.

انتخاب بازیگران انیمیشن بی‌نقص است، مخصوصاً پیتر ولر و مایکل امرسون که برای ایفای نقش بتمن و جوکر میانسال انتخاب شده‌اند. در این جا شبیه به کمیک دیگر خبر از مونولوگ‌های بتمن نیست، اما از آن جایی که این مونولوگ‌ها در کمیک بار روایی زیادی داشتند، در فیلمنامه به طرز هوشمندانه‌ای برخی از جملات میلر از روایت، به دیالوگ تبدیل می‌شود.

ندامت بتمن از زنده ماندن جوکر و تعداد افرادی که به خاطر این کار کشته شدند، تبدیل به دیالوگ نابی بین این دو می‌شود: «من هرگز نشمردمشون» «اما من شمردم!» «می‌دونم! و به خاطر همین هست که عاشقتم!» نبرد بتمن و سوپرمن به جای یک مبارزه ایستاده، به مبارزه‌ای پویا و آکروباتیک تبدیل می‌شود، این مثال نشان می‌دهد که چطور «The Dark Knight Returns» می‌داند که کجا پایبند به کمیک باشد و کجا تنظیمات مورد نظر را برای سینمایی شدنش انجام دهد.

3 – Batman: Under The Red Hood

در کمیک «Batman: A Death in the Family»، جوکر جیسون تاد، یعنی دومین رابین را به قتل می‌رساند. در سال ۲۰۰۵، جاد وینیک نویسنده و داگ مانکه طراح، جیسون را این بار با عنوان Red Hood (نام مستعاری که قبلاً توسط جوکر استفاده می‌شد) دوباره زنده کردند. جیسون با انتخاب نام مستعار قدیمی قاتلش، می‌خواست او را به چالش بکشد. او نه تنها از جوکر، بلکه از بتمن نیز به علت نگرفتن انتقام از جوکر، خشمگین است.

انیمیشن «Batman: Under the Red Hood» در سال ۲۰۱۰، به وینیک فرصت می‌دهد تا داستان را برای بار دوم روایت و نقص‌های آن را برطرف کند. فیلمنامه این اثر را وینیک تهیه و جی اولیویا آن را کارگردانی کرد. این فیلم انگار نسخه صیقل خورده و از نو تعریف شده داستان اصلی است. در این جا نسبت به کمیک، داستان متمرکزتر و مستقل‌تر است و با استفاده از صداپیشگان ماهر و انیمیشن و اکشن‌های فوق‌العاده، روایتی جذاب رقم می‌خورد. هنرنمایی عالی بروس گرینوود در نقش بتمن، باعث شد که چندین بار دیگر هم برای این نقش برگردد، جان «بندر بندینگ رودریگز» دی‌ماجیو هم در نقش جوکر، از هر آن چه که تصور کنید ترسناک‌تر است.

چیزی که این انیمیشن را در فهرست بهترین‌ها قرار می‌دهد، نقطه اوج آن است. جیسون (جنسن اکلس) جوکر را اسیر می‌کند، بتمن را به یک آپارتمان متروکه می‌کشاند و از او می‌خواهد که سرانجام دنیا را از بدبختی نجات داده و جوکر را بکشد. نفرت و درد واقعی در صدای اکلس، که کاملاً در تضاد با بی‌خیالی او در نقش Red Hood است، صحنه را بسیار جذاب می‌کند. نوعی که جوکر را خطاب قرار می‌دهد نیز در نوع خود بسیار جالب است: «توده رقت‌انگیز زباله شیطانی پرستش‌کننده مرگ»، این شاید، یکی از بهترین توصیفات از جوکر باشد.

بروس با این که اعتراف می‌کند به شدت خواهان کشتن جوکر است، از این کار خودداری می‌کند، چون می‌ترسد مزه کشتن را بگیرد و دیگر نتواند دست بکشد. اگر این کار را بکند، تبدیل به جیسون می‌شود، یعنی یک شورشی قاتل که تفاوت چندانی با یک گانگستر ندارد. در نهایت فیلم با یک فلشبک به اولین روز جیسون به عنوان رابین، به عنوان «بهترین روز زندگی‌اش»، به پایان می‌رسد، یک پایان عالی برای یک تراژدی کامل.

2 – Batman Beyond: Return of the Joker

انیمیشن «Batman: The Animated Series» نتوانست پایان‌بندی داشته باشد، نه زمانی که برای بار اول پخش شد و نه زمانی که با نام «New Batman Adventures» بازگشت. در انیمیشن «Batman Beyond» ما به ۴۰ سال جلوتر می‌رویم، زمانی که بروس وین سالخورده (کوین کانروی) در حال آموزش به نوجوان گاتهام تری مک‌گینیس (ویل فریدل) برای تبدیل شدن به بتمن جدید است.

با این که انیمیشن «Batman Beyond» موفق شد هویت خاصی برای خود بسازد، باز نتوانست تماماً بر شخصیت‌های جدید تکیه کند، به همین علت برخی از چهره‌های گذشته دوباره در این اثر ظاهر شدند. اینجاست که وارد فیلم اسپین‌آف «Return of the Joker» می‌شویم. پلیدترین دشمن بتمن اصلی (مارک همیل، مثل همیشه عالی) از قبر بازمی‌گردد و به طریقی، حتی ذره‌ای هم از زمانی که او را در «The Animated Series» دیدیم، پیرتر نشده است. با این که جوکر یکی از بدنام‌ترین و شناخته‌شده‌ترین شرورها در فرهنگ عامه است، شخصیتیی مرموز دارد که نه رازهای او را می‌دانیم نه نامش را. در انیمیشن «Return of the Joker»، او حتی مرموزتر از گذشته است و تری مجبور می‌شود به عنوان کارآگاه، برای کشف حقیقت پشت بازگشت او، تلاش کند.

صحنه فراموش‌نشدنی انیمیشن «Batman Beyond: Return of the Joker»، که همگی این اثر را با آن به یاد می‌آورند، مربوط به فلشبک طولانی آخرین درگیری بتمن اصلی و جوکر است. با الهام از «A Death in the Family»، جوکر رابین (تیم دریک) را می‌رباید و شکنجه می‌کند. این بدترین شوخی او تا به حال با بتمن بوده، شوخی‌ای که با یک ضربه پایانی کشنده به اتمام می‌رسد. تنها روشی که رقابت جوکر و بتمن می‌توانست پایان یابد، همین بود و در همین انیمیشن هم محقق شد، چیزی که در «Batman: The Animated Series» هرگز نمی‌توانستیم به آن برسیم.

1 – Batman: Mask of the Phantasm

دومین انیمیشن فهرست، در مورد گذشته بتمن بود، اما اولین رتبه، با گذشته‌اش پیوند می‌خورد. داستان انیمیشن «Mask of the Phantasm» تقریباً اوریجینال است، با این حال الهاماتی از کمیک‌های «Batman: Year One» ،«Year Two» و «Strange Apparitions» دارد. این اثر توسط تیم سازنده «Batman: The Animated Series» تولید شده و حتی اکران سینمایی هم داشته است. در این جا، یک شورشی با تم فرشته مرگ، یعنی Phantasm (استیسی کیچ)، شروع به از بین بردن گانگسترهای شهر گاتهام می‌کند. این کار او باعث می‌شود مردم شهر گاتهام فکر کنند بتمن بالاخره به یک قاتل تبدیل شده، همین بتمن را مجبور می‌کند تا Phantasm را پیدا کرده، نقاب هویتی او را بردارد و بدین وسیله بتواند نام خود را پاک کند.

در روایت داستان، فلشبک‌هایی داریم که در آن‌ها بروس وین قبل از تبدیل به بتمن نمایش داده می‌شود. در انیمیشن «Batman: The Animated Series»، همه چیز از همان اواسط شروع می‌شود، بدون این که نیازی به ابتدای ماجرا داشته باشیم، اما در این اثر، به عقب برمی‌گردیم چون در آن جا چیزهایی برای اضافه شدن به دنیای بتمن وجود دارد. در زمان قدیم، بروس عاشق دختر ثروتمند و تنهایی به نام آندریا رومانو (دانا دلانی) شد و حتی در نظر داشت برنامه‌هایش برای مبارزه با جرم و جنایت را رها کرده تا با او باشد. بهترین هنرنمایی کانروی در نقش بتمن، در همین اثر رقم می‌خورد، مخصوصاً وقتی مقابل قبر والدینش به خاطر عدم انجام قولی که در همان مکان داده بود، طلب بخشش می‌کند. اما سپس آندریا از زندگی او خارج می‌شود، و تنها چیزی که برای بروس باقی می‌ماند، بتمن است.

انیمیشن «Mask of the Phantasm» اثری باشکوه است، با یک موسیقی‌ که قدرت اپرا را دارد و طنین احساسی نیرومند که به آن لیاقتی کامل برای حضور در رتبه اول بهترین انیمیشن‌های سینمایی بتمن می‌دهد.

جدول ۱۰ انیمیشن سینمایی برتر بتمن