10 مرداد 1404 ساعت 12:54
اورانوس یک غول یخی عجیب است و هیچ شباهتی به زمین ندارد. اگر روزی شروع به کاوش در بخش‌های بیرونی منظومه شمسی کنیم، آیا امکان فرود بر اورانوس بدون چشیدن طعم مرگ را خواهیم داشت؟
انسان تاکنون موفق شده کاوشگرهایی مختلفی را روی زهره و مریخ بفرستد. فرستادن کاوشگر به عطارد کمی سخت به‌نظر می‌رسد؛ اما از آنجایی که این سیاره سطحی سنگی دارد، قطعا در آينده نزدیک راهی برای فرود در آن پیدا خواهیم کرد. هرچند آیا ممکن است راهی برای فرود روی اورانوس نیز پیدا کنیم؟
چالش‌های زیاد فرود بر اورانوس
سیاره اورانوس در دسته غول‌های یخی قرار می‌گیرد و با سیاره‌های سنگی مثل زمین یا غول‌های گازی مثل مشتری فرق دارد. این سیاره در فاصله ۲.۹ میلیارد کیلومتری از خورشید قرار گرفته و میدان مغناطیسی بسیار عجیبی دارد. تنها برخورد نزدیک بشر با اورانوس به سال ۱۹۸۶ مربوط می‌شود. در آن زمان فضاپیمای وویجر 2 از نزدیک اورانوس رد شده و تصاویری را ارسال کرد.
ناسا، آژانس فضایی اروپا و سازمان فضایی چین همگی در تلاش برای فرستادن کاوشگرهایی برای بررسی اورانوس هستند. این کاوشگرها در دهه ۲۰۳۰ پرتاب و در اواسط دهه ۲۰۴۰ به غول یخی خواهند رسید. هرچند هیچکدام از آنها قرار نیست وارد اورانوس شوند. چراکه قطعا تحمل فشار شدید و شرایط سخت آن را نخواهند داشت.
بیایید تصور کنیم شاهد دستاورد شگفت‌انگیزی در اخبار علمی بوده‌ایم و حالا بشر می‌تواند با یک فضاپییمای بسیار سریع و مقاوم به کاوش در منظومه شمسی بپردازد. آیا در این حالت جرئت فرود روی اورانوس را خواهیم داشت؛ چه چیزی انتظار ما را می‌کشد؟
مراحل شگفت‌انگیز حضور در غول یخی
در گام اول چندان مشکل خاصی نخواهیم داشت. ابرهای متان سبب شده‌اند که این سیاره سبزآبی باشد و از نمایی زیبا لذت ببریم. فشار سیاره در اتمسفر تفاوت خاصی با زمین ندارد. هرچند سفینه شما باید تجهیزات لازم برای مقاومت با سرمای شدید را داشته باشد. شما با دمای 220- درجه سلسیوس در جو مواجه خواهید شد.
اگر حدود ۵۰ تا ۱۰۰ کیلومتر پایین‌تر بروید دما همچنان ثابت می‌ماند. هرچند فشار به بین ۱۰ تا ۲۰ برابر زمین می‌رسد. بادهای اورانوس با سرعت ۸۰۰ کیلومتر بر ساعت می‌وزند. در این نقطه از اورانوس نه سطحی وجود دارد و نه باد امکان فرود را می‌دهد.
اگر ۳۰۰ تا ۵۰۰ کیلومتر پایین‌تر بروید، با لایه‌های آمونیاک و هیدروژن فشرده‌شده مواجه خواهید شد. در این بخش دما کمی افزایش یافته و به ۱۵۰- درجه سلسیوس رسیده است. هرچند در سمت مقابل فشار گرانش نیز معادل ۵۰ تا ۱۰۰ برابر کره زمین است. در این منطقه گازها به‌حالت مایع در آمده‌اند. فشار آنقدر شدید است که اگر فضاپیمای شما تجهیزات ناشناخته‌ای برای مقابله نداشته باشد، قطعا له خواهد شد.
بیایید فکر کنیم که فضاپیمای شما بسیار مجهز است و می‌خواهیم به عمق ۱۰۰۰ کیلومتری برویم. در این بخش از اورانوس کاملا امید خود را برای فرود از دست خواهید داد. ما با لایه‌های عجیب یخ مواجه خواهیم شد. لایه‌هایی که نه می‌توان آنها را مایع و نه جامد دانست.
دمای این بخش حدود ۲۰۰۰ تا ۳۰۰۰ درجه سلسیوس است و فشار گرانش نیز به ۱۰۰ هزار برابر جو زمین می‌رسد. هیچ ماده یا ساختاری وجود ندارد که بتواند چنین فشاری را تحمل کند. سفر شما در این بخش قطعا به پایان خواهد رسید. هرچند چه ایرادی دارد در عالم تصورات و خیال به سفر ادامه دهیم؟
در عمق ۵۰۰۰ کیلومتری احتمالا با هسته سیاره مواجه شویم. برخی دانشمندان حدس می‌زنند که دمای هسته ۵۰۰۰ درجه سلسیوس باشد و فشار به میلیون‌ها برابر زمین برسد. هسته اورانوس احتمالا از سنگ، فلزات و یخ فشرده تشکیل شده باشد. با وجود این، هسته حالت نیمه‌مایع دارد و جامد نیست.
همه اینها نشان می‌دهند که انسان هرگز امکان فرود در اورانوس را نخواهد داشت. تنها شاید روزی بتوانیم وارد اتمسفر این سیاره شده و برای مدت کوتاهی آن را از نزدیک ببینیم.
source