بررسی بازی Heretic + Hexen

«خدا پدر نایت‌دایو را بیامرزد»، جمله‌ای است که هر بار Nightdive Studios ریمستری از یک شوتر کلاسیک را راهی بازار می‌کند با خود می‌گویم. آن‌ها یک‌تنه در حال زنده نگه داشتن میراث بازی‌های کلاسیک (چه معروف، چه خاص‌پسند و چه گم‌نام) هستند و خروجی کار آن‌ها، شاید منهای Blade Runner: Enhanced Edition، شاهکار پشت شاهکار است. آن‌ها در سال‌های اخیر با کمپانی بتسدا نیز همکاری داشتند تا نسخه‌های کلاسیک دو فرنچایز معروف Doom و Quake را به بهترین شکل برای پلتفرم‌های مدرن ریمستر کنند. اکنون نوبت بازی‌های Heretic و Hexen رسیده است؛ شوترهای کلاسیکی که گرچه هیچ‌گاه به‌اندازه آن دو فرنچایز محبوب و معروف نشدند، اما همچنان آثار جالب توجهی هستند که اکنون به‌لطف زحمات نایت‌دایو، در قالب مجموعه Heretic + Hexen برای مخاطبان مدرن در دسترس قرار گرفته‌اند. با بررسی ویجیاتو همراه باشید.

این دو بازی جزو اولین بازی‌های استودیو Raven Software محسوب می‌شوند. استودیویی که اگرچه امروز تنها به‌عنوان سازنده بخش داستانی بازی‌های Call of Duty Black Ops شناخته می‌شود، اما در گذشته با اختلاف یکی از مهم‌ترین و تاثیرگذارترین شوترسازان صنعت محسوب می‌شد. آن‌ها ابتدا در سال ۱۹۹۴ با Heretic انجین بازی Doom را برداشتند و برداشت خود از فرمولی که آن بازی پایه‌گذاری کرد را راهی بازار کردند. «هرتیک» عملا گیم‌پلی «دووم» را به فضایی فانتزی و جادویی منتقل کردند، جایی که شما به جای امثال شاتگان و پلاسما گان با عصاهای جادویی دشمنان را می‌کشتید. بازی همچنین شامل ویژگی‌های جدیدی می‌شد که در آن زمان برای یک شوتر اول شخص نوآورانه محسوب می‌شدند، همچون یک سیستم اینونتوری و قابلیت نگاه به بالا و پایین.

«ریون سافتور» تنها یک سال بعد در ۱۹۹۵ دنباله غیرمستقیم این بازی را با نام Hexen: Beyond Heretic را راهی بازار کرد که باز هم فرمولی که توسط «هرتیک» پایه‌گذاری شده بود را گسترش دهد. حالا سیستم انتخاب کلاس به بازی اضافه شده بود تا شما با انتخاب یکی از سه کلاس موجود، سه تجربه متفاوت با سلاح‌های متفاوت از این بازی داشته باشید. همچنین طراحی مراحل بازی از حالت کلاسیک خارج شده بود و ساختاری مبتنی بر Hub پیدا کرده بود، به‌طوری که یک مرحله می‌توانست شامل چندین مرحله جانبی شود که هر کدام به یکدیگر وصل می‌شدند. هم Hexen و هم Heretic در سال‌های بعد یک نسخه دوم دریافت کردند، اما از آنجایی که آن‌ها در باندل Heretic + Hexen‌ حضور ندارند و فعلا ریمستری از آن‌ها موجود نیست، در این مطلب از صحبت درباره آن‌ها صرف نظر می‌کنیم.

حال می‌رسیم به Heretic + Hexen. طبق سنت نایت‌دایو، با این مجموعه هم می‌توانید این دو شوتر کلاسیک را به شکلی راحت با استانداردهای امروزی فریم ریت و رزولوشن تجربه کنید. نه‌تنها آن بازی‌ها با محتوای کامل در این باندل حضور دارند، بلکه هر دو مراحل جدیدی تحت عنوان Heretic: Faith Renewed و Hexen: Vestiges of Grandeur دریافت کرده‌اند که قطعا بعد از اتمام بازی‌های اصلی ارزش تجربه دارند. اما اضافات این مجموعه اینجا به پایان نمی‌رسد؛ موسیقی ریمیکس شده توسط «اندرو هولشولت» (در کنار موسیقی اصلی)، تغییرات و بهبودهای اختیاری در گیم پلی، حالت چندنفره و کوآپ همراه با کراس پلی، پشتیبانی رسمی از مادها و رابط کاربری بهبودیافته همگی تنها بخشی از چیزهای جدیدی هستند که به Heretic و Hexen اضافه شده‌اند.

واضح است که Heretic + Hexen بهترین راه برای تجربه این شوترهای کلاسیک است. چه روی پی‌سی بازی کنید، چه کنسول‌های نسل هشتم و نهم و چه حتی نینتندو سوییچ، می‌توانید مطمئن باشید که به راحت‌ترین و بی‌نقص‌ترین شکل ممکن می‌توانید این دو بازی را تجربه کنید. فقط یک مسئله باقی می‌ماند؛ آیا این دو بازی باب میل مخاطب مدرن هستند؟

پیشنهادی برایتان دارم. اگر تجربه‌ای با شوترهای کلاسیک یا اصطلاحا سبک «بومر شوتر» ندارید، لطفا کارتان را با دو نسخه اول Doom آغاز کنید و سپس اگر از آن‌ها لذت بردید، Heretic را بازی کنید و اگر توانستید آن بازی را تمام کنید و از آن لذت ببرید، در نهایت سراغ Hexen بروید. بی‌تعارف می‌گویم که این دو بازی و به‌طور ویژه Hexen اصلا بازی‌های مناسبی برای کسی که با ساختار شوترهای کلاسیک ناآشناست نیستند.

دوست‌داران بومر شوترها می‌دانند که طراحی مراحل دووم ۱ و ۲ و بازی‌های مشابه در آن دوران را می‌توان به مجموعه‌ای از راهروهای پیچ در پیچ با اتاق‌های مخفی زیاد خلاصه کرد که برای پیشروی در آن‌ها، باید کلیدهایی پیدا کنید و دکمه‌هایی فشار دهید تا درهایی باز شوند و در نهایت بتوانید به انتهای مرحله برسید. Heretic از همین ساختار استفاده می‌کند و آن را کمی پیچیده‌تر می‌کند، اما برای کسی که با Doom آشنا باشد همچنان قابل انجام است. اما به Hexen که می‌رسید اوضاع فرق می‌کند. مراحل به‌شدت پیچیده‌تر و گمراه‌کننده‌تر هستند. درها، دکمه‌ها و کلیدها به‌قدری پخش و پلا هستند و به‌قدری بازی راهروهای پیچ در پیچ دارد شما اکثر مواقع واقعا نمی‌دانید که فلان دکمه یا کلید اصلا برای کدام در بود، یا حتی اصلا نمی‌توانید بفهمید که در فلان نقطه دری وجود داشت! از طرف دیگر این بازی علاقه زیادی به تله کاشتن برای بازیکن دارد و گاه و بی‌گاه ممکن است ستونی از بالا یا پایینتان شروع به رشد کند و شما را له کند. نایت‌دایو با این ریمستر دسترسی‌پذیری بازی را افزایش داده و حداقل می‌توانید نگاهی به مپ بازی بیاندازید تا بفهمید کلید سبز کجای مرحله قرار دارد. اما واقعا نمی‌توانم تصور کنم یک گیمر در دهه ۹۰ میلادی چگونه Hexen را بدون استفاده از راهنما به پایان می‌رسانده است.

بی‌دلیل نیست که Heretic و Hexen هیچوقت نتوانستند محبوبیت Doom را تجربه کنند. دووم‌های کلاسیک تا همین امروز بسیار محبوبند و بازیکنان وفادار زیادی دارند، اما فکر نمی‌کنم کسی آن‌ها را برای لذت بردن از مراحل هزارتو مانندشان تجربه کند. اما آن بازی‌ها آنقدر خوبی دارند که باعث می‌شوند بازیکن با این مسئله کنار بیاید و از تجربه خود لذت ببرد. اشتباه برداشت نکنید؛ Heretic و Hexen هم بازی‌های بسیار ارزشمندی هستند و برای کسی که به این سبک علاقه داشته باشد ارزش تجربه واقعا بالایی دارند، اما طراحی مراحل آن‌ها بعضا به‌قدری افسار گسیخته است که حتی می‌تواند یک بومر شوتر باز کهنه‌کار را هم کلافه کند.

با این حال همانگونه که گفتم، به‌لطف تلاش‌های نایت‌دایو این دو بازی حالا دسترسی‌پذیرتر از گذشته شده‌اند و باعث می‌شوند خوبی‌های بازی، همچون داستان و فضاسازی آن‌ها، سلاح‌های جالب و دشمنان جذاب آن‌ها بتوانند بهتر از گذشته خود را به شما نشان دهند. اگر بتوانید با طراحی مراحل آن‌ها کنار بیایید، Heretic و Hexen واقعا می‌توانند شما را غافلگیر کنند. قیمت پایین ۱۵ دلاری این باندل هم باعث می‌شود بتوانم خرید آن را به‌راحتی پیشنهاد کنم. اما باز هم تاکید می‌کنم؛ سفرتان به دنیای شوترهای کلاسیک را ابتدا با Doom آغاز کنید!

بررسی بازی Heretic + Hexen براساس کد ارسالی ناشر (Bethesda Softworks) برای ویجیاتو روی پی‌سی انجام شده است.

می‌خرمش…

اگر تجربه زیادی با شوترهای کلاسیک دارید، Heretic و Hexen چالش‌های بعدی شما خواهند بود و با به‌اتمام رساندن آن‌ها قطعا به خود افتخار خواهید کرد. اگر هم این عناوین را قبلا بازی کرده باشید، استودیو Nightdive همچون همیشه بهترین راه را برای تجربه مجدد آن برایتان فراهم کرده است.

نمی‌خرمش…

این دو بازی به هیچ وجه برای یک تازه‌وارد به شوترهای کلاسیک مناسب نیستند و می‌توانند آن‌ها را بسیار کلافه کنند. البته بد به دلتان راه ندهید؛ حتی بازیکنان کهنه‌کار Hexen هم از پیچیدگی مراحل آن می‌نالند!

80

امتیاز ویجیاتو

مجموعه Heretic + Hexen یک ریمستر درجه یک دیگر از استودیو نایت‌دایو است تا دو شوتر کلاسیک استودیو Raven Software را احیا کند. هرچند که پیچیدگی این بازی و به‌طور ویژه Hexen می‌تواند بازیکنان را سردرگم و شاکی کند، اما این دو بازی همچنان آنقدر خوبی دارند و آنقدر ارزشمند هستند که شما را سرگرم کنند. فقط لطفا اگر تجربه‌ای با شوترهای کلاسیک ندارید، کارتان را با Heretic + Hexen آغاز نکنید!