دانش آموزان ایرانی با راه اندازی کارزار و جمع آوری نزدیک به ۲۰۰۰ امضا، نامه ای به وزیر آموزش و پرورش نوشتند تا درخواست مجاز شدن گوشی در مدرسه را تعیین می کند، بازنگری شود. آنها بر کاربرد آموزشی گوشی و تجربه  مثبت برخی مدارس داخلی تأکید کردند.

ماجرای درخواست مجاز شدن گوشی در مدرسه + جزئیات

ماجرای درخواست مجاز شدن گوشی در مدرسه

در سال های اخیر، ممنوعیت استفاده از تلفن همراه در مدارس ایران موضوعی قابل تأمل و بحث برانگیز بوده است. در چنین فضایی، جمعی از دانش آموزان طی یک کارزار اینترنتی ، نامه ای رسمی خطاب به وزیر آموزش وپرورش نوشتند و خواستند تا قوانین موجود در این زمینه تغییر کند. طبق گزارش ها، این کارزار نزدیک به دو هزار امضا جمع آوری کرد.

در متن نامه، دانش آموزان با بیان تجربه کشورهای معتبر مانند فنلاند، اعتقاد داشتند که استفاده هوشمندانه از گوشی های هوشمند نه تنها باعث اختلال در روند آموزشی نمی شود، بلکه می تواند کیفیت آموزش را ارتقا دهد. آنها استفاده از اینترنت، اپلیکیشن های آموزشی و ابزار جست وجو روی گوشی را به عنوان راهی برای یادگیری مشارکتی و تعاملی معرفی کردند.

کارشناس آموزش و پرورش، محمدرضا نیک نژاد، در گفتگو با رکنا گفت: امروزه گوشی های هوشمند بخش جدایی ناپذیری از زندگی دانش آموزان هستند. ممنوعیت کامل نه مؤثر است و نه واقع بینانه؛ بلکه در برخی مدرسه ها که استفاده هوشمندانه از گوشی برنامه ریزی شده، تعامل عمیق تری بین دانش آموز، معلم و خانواده ها ایجاد شده.

درخواست مجاز شدن گوشی در مدرسه

او اضافه کرد که در برخی کشورها مانند فنلاند، گوشی بخشی از ابزار رسمی آموزشی است و در برخی مقاطع، دانش آموزان برای پژوهش و یادگیری فعال از آن استفاده می کنند. در مقابل، کشورهایی مثل بریتانیا هنوز محدودیت های شدیدی برای استفاده از موبایل در مدارس دارند.

یکی از نگرانی هایی که مطرح شد، به سن کاربران مربوط می شود. والدین معتقدند کودکان خردسال، مثل دانش آموزان ابتدایی، نباید دسترسی نامحدود به گوشی داشته باشند. نیک نژاد بر این موضوع تأکید کرد که باید برای هر مقطع سنی، شرایط استفاده کنترل شده تعریف شود—مثلاً نیم ساعت در روز برای کودک پیش دبستانی با فعالیت های تحرکی بعد از آن.

کارزار دانش آموزان و حمایت کارشناسان نشان می دهد که جامعه آموزشی به بازنگری در سیاست های موجود علاقه مند است. این حرکت می تواند فرصتی باشد برای:

  • حرکت از ممنوعیت مطلق به استفاده هوشمندانه،
  • تدوین چارچوب های سنی و آموزشی مشخص،
  • مشارکت دانش آموزان در تنظیم قواعد مدرسه ای.

به طور کلی، این ماجرا نمادی است از تحولات نیازمند در نظام آموزش وپرورش، جایی که فناوری های نوین باید به عنوان ابزار یادگیری فعال وارد شوند، نه عامل اختلال و چالش.

source

توسط petese.ir