زنبورهای وحشی برای حفظ تنوع رژیم غذایی خود به سراغ گل‌های مختلف می‌روند

همانطور که انسان‌ها سعی می‌کنند رژیم غذایی متعادلی داشته باشند، به نظر می‌رسد زنبورها نیز باید همین کار را انجام دهند. یک مطالعه جدید نشان داده است که زنبورهای وحشی عمدا از گل‌های مختلف بازدید می‌کنند تا ترکیبی متعادل از پروتئین، چربی و کربوهیدرات را به‌دست آورند. دانشمندان ثبت کرده‌اند که گونه‌های مختلف زنبورهای وحشی از کدام گل‌ها بازدید می‌کنند، سپس مشخص کردند که این حشرات چه مواد مغذی را از گرده دریافت می‌کنند.

این یافته‌ها می‌تواند به انسان‌ها در طراحی باغ‌هایی که به‌طور خاص نیازهای غذایی زنبورها را برآورده می‌کنند، کمک کند. دانشمندان هشت گونه از زنبورهای وحشی را به مدت هشت سال در کوه‌های راکی کلرادو در آمریکا تحت نظر گرفتند. پس از ثبت اینکه زنبورها از کدام گل‌ها بازدید کرده‌اند، محققان مواد مغذی موجود در گرده را بررسی کردند. تیم بوم‌شناسان، به رهبری داشنگاه نورث وسترن و باغ گیاه‌شناسی شیکاگو، متوجه شدند زنبورها به جای اینکه به‌طور تصادفی از گلی به سراغ گل دیگر بروند، براساس محتوای مواد مغذی گل تصمیم می‌گیرند که گرده خود را از کجا به‌دست آورند.

این تیم نمونه‌های گرده را از حدود ۳۵ گونه گیاهی مختلف جمع‌آوری و برای مطالعه به آزمایشگاه بردند. در آنجا آن‌ها موفق شدند ببینند که در هر نمونه چه مقدار کربوهیدرات، چربی و پروتئین وجود دارد. جاستین بین، نویسنده اصلی این مقاله گفته است که تمام گرده‌ها حاوی پروتئین، چربی و کربوهیدرات هستند. با این حال، هر نوع گرده مخلوط متفاوتی از این درشت مغذی‌ها را دارد. برخی از آن‌ها مانند استیک پروتئین بسیار زیادی دارند. برخی دیگر شبیه سالاد هستند. بنابراین، مشخصات تغذیه‌ای آن‌ها بسیار متفاوت است.

در برخی گل‌ها، پروتئین تنها ۱۷ درصد از گرده گل را تشکیل می‌دهد که کمتر از یک چهارم مواد مغذی است. با این وجود، در گل‌ها دیگر، پروتئین تا ۸۶ درصد از کل را گرده را شامل می‌شود که آن گل از این نظر بسیار غنی محسوب می‌شود. پس از این مراحل، محققان رژیم غذایی هرگونه زنبور را با ویژگی‌های فیزیکی آن‌ها (مانند طول زبان) و گل‌های موجود در فصول مختلف مقایسه کردند. آن‌ها دریافتند که در این زمینه الگوهای مشخصی وجود دارد.

به عنوان مثال، گل‌های بهاری گرده غنی از پروتئین بیشتری دارند، در حالی که گل‌های اواخر تابستان از نظر چربی و کربوهیدرات غنی‌تر هستند. این مسئله با زنبورهای ملکه که در بهار ظاهر می‌شوند و گرده‌های غنی از پروتئین را جمع‌آوری می‌کنند، مطابقت دارد. محققان همچنین متوجه شدند که هشت گونه زنبور عسل به‌طور طبیعی به دو دسته تقسیم می‌شوند.

گونه‌های زبان‌دار گرده‌هایی با پروتئین بالاتر و چربی و قند کمتر جمع‌آوری کردند، در حالی که گونه‌های دارای زبان کوتاه‌تر، به سراغ گرده‌هایی با پروتئین کمتر و قند و چربی بیشتر رفتند. نویسندگان این پژوهش می‌گویند که این یافته‌ها بر نیاز به حافظت از محیط زیست با تمرکز با تنوع غذایی تاکید دارند. ترکیبی از گیاهان با ارزش غذایی متفاوت می‌تواند به تامین نیازهای غذایی خاص گونه‌های مختلف زنبورهای وحشی کمک کند.