رحلت پیامبر اکرم (ص) و شهادت امام حسن مجتبی (ع) در ۲۸ صفر ۱۴۰۴، دو مصیبت بزرگ اسلام اند. استوری رحلت پیامبر و شهادت امام حسن ۱۴۰۴ + عکس نوشته های شهادت پیامبر یادشان را زنده نگه می دارد.
استوری رحلت پیامبر و شهادت امام حسن ۱۴۰۴
امشب مدینه غمگین تر از همیشه است؛ آسمان انگار بغض کرده، درختان نخل سرهایشان را به نشانه سوگ پایین آورده اند. رحلت پیامبر رحمت، داغی است که هیچ گاه التیام نمی یابد. در همان روز، دل ها به یاد امام حسن مجتبی می سوزد؛ بزرگمردی که زهر کینه پیکر پاکش را فرسود. چه شبی است امشب، هم آسمان در ماتم است و هم زمین از هجران گریه می کند.
خورشید در مدینه غروب نکرد، خاموش شد. رحلت رسول اکرم، یعنی پایان وحی آشکار و آغاز غربت اهل بیت. در همین روز، داغ شهادت امام حسن مجتبی بر جان شیعه نشست؛ امامی که مظلومیتش در تاریخ جاری است. پیکری که با زهر جفا شکست و تشییعی که با تیرهای کینه به خون نشست. آه، چه روزی است؛ رحلت پیامبر و شهادت سبط اکبر، دو داغی که دل ها را می سوزاند.
ای رسول خدا! پس از رحلت تو، زمین بی پناه شد و آسمان بی ستاره. در همین روز، یاد امام حسن مجتبی زخم تازه ای بر دل ها می نهد؛ او که با صلح خویش خون ها را حفظ کرد و با صبرش دین را نگاه داشت. اما سرانجام، جام زهر تلخ مظلومیت نوشید. چه تقارن غم انگیزی است؛ رحلت تو و شهادت فرزندت، که هر دو دردی جانکاه بر جان شیعه نهاده است.
عکس نوشته های شهادت پیامبر
رحلت پیامبر اکرم، یعنی روزی که تاریخ در سوگ فرو رفت. در همان لحظه ها، یاد امام حسن مجتبی بر جان ها سنگینی می کند؛ سبطی که تن بیمار و روح بزرگش، قربانی زهر کینه شد. مدینه از آن روز همیشه غمگین ماند؛ یک بار به خاطر پیامبر رحمت، و بار دیگر به خاطر امامی که حتی در خاک سپردنش هم آرام نگرفت. آه مدینه، چقدر داغ بر دل داری.
در روزی که رسول رحمت چشم از جهان فروبست، فرشتگان گریستند و زمین از طپش افتاد. و چه هم زمانی غریبی است؛ که شهادت امام حسن مجتبی نیز در این روز یادآوری می شود. پیکر مسموم او با تیرهای بی رحم بدرقه شد و غربت تا همیشه همراه نامش ماند. دل ها در این روز دو داغ بر دوش می کشند: فراق پیامبر مهربانی ها و مظلومیت سبط اکبر.
ای مدینه! روزی که رسول خدا رفت، خانه هایت خاموش شد. و امروز، داغ امام حسن مجتبی نیز بر همان خاک نشسته است. امامی که در برابر تندباد فتنه صبر کرد و با سکوتش دین جدش را پاس داشت. اما کینه توزان، با زهری جان سوز، جان او را گرفتند. مدینه، تو شاهدی که رحلت پیامبر و شهادت سبطش چگونه شانه های تاریخ را لرزاند.
رحلت پیامبر یعنی خاموشی چراغ وحی؛ شهادت امام حسن یعنی سوختن چراغ صبر. هر دو در یک روز یاد می شوند، و دل ها چگونه این همه غم را تاب بیاورند؟ مدینه از یک سو پیامبرش را از دست داده و از سوی دیگر فرزندش را به غربت سپرده. هر قطره اشک در این روز، برای دو مصیبت است: یکی رحلت رسول خدا و دیگری شهادت سبط اکبرش.
متن زیبا درباره شهادت پیامبر
پیامبر رحمت رفت و مدینه تنها شد. اما داغ مدینه هنوز ادامه دارد؛ چون در همان روز، یاد امام حسن مجتبی نیز زنده می شود. او که با لب های تشنه زهر نوشید و با پیکر تیرخورده به خاک سپرده شد. آه، چه روزی است برای عاشقان؛ رحلت پیامبر و شهادت امام حسن، دو مصیبت بزرگ که هیچ دل عاشقی توان تحملش را ندارد.
رحلت پیامبر اعظم اسلام (ص) نه تنها ضایعه ای برای مسلمانان، بلکه غمی بزرگ برای بشریت بود. در همان روز، یاد شهادت امام حسن مجتبی (ع) نیز دل ها را اندوهگین می سازد؛ امامی که با صبر و حلم خود اسلام را پاس داشت و سرانجام مظلومانه با زهر کینه به شهادت رسید. این روز، یادآور دو مصیبت عظیم در تاریخ اسلام است.
……
روز ۲۸ صفر در تقویم اسلامی، نماد اندوهی بزرگ است. در این روز رحلت پیامبر اکرم (ص)، پیام آور رحمت و هدایت، رخ داد. همچنین یاد شهادت سبط اکبر، امام حسن مجتبی (ع)، دل ها را می سوزاند. این هم زمانی تلخ، مسلمانان را به بازخوانی مظلومیت اهل بیت و تأمل در نقش آنان در پاسداری از دین فرا می خواند. چنین روزی فرصتی برای تجدید عهد با اهل بیت (ع) است.
رحلت نبی اکرم (ص) پایان حضور آشکار وحی و آغاز دوران سخت برای اهل بیت (ع) بود. در همین روز، یاد شهادت امام حسن مجتبی (ع) نیز مصیبت دیگری را یادآوری می کند؛ امامی که با حلم و بردباری، امت را از فروپاشی حفظ کرد و مظلومانه با زهر دشمنان جان داد. این روز برای مسلمانان، نماد وفاداری به رسالت و امامت است.
اشعار احساسی درباره شهادت امام حسن ۱۴۰۴
رحلت پیامبر اعظم اسلام (ص) و شهادت امام حسن مجتبی (ع) دو رویداد جانسوز در تاریخ اسلام هستند که در یک روز یاد می شوند. رحلت پیامبر، به معنای پایان نزول وحی و آغاز غربت اهل بیت بود؛ و شهادت امام حسن، نشانه مظلومیت ائمه معصومین در برابر کینه های دشمنان. این روز، مجالی برای همدلی مسلمانان و تجدید پیمان با آرمان های پیامبر و امام است.
۲۸ صفر، روزی است که جهان اسلام در اندوهی عمیق فرو می رود. رحلت پیامبر رحمت (ص) و شهادت امام حسن مجتبی (ع) در چنین روزی، نشانگر سختی ها و مصائب اهل بیت پس از رحلت پیامبر است. بازخوانی این مناسبت ها، یادآور ضرورت وحدت، صبر و ایستادگی در برابر دشمنان دین است. این روز فرصتی برای تعمق در تاریخ و تقویت ایمان امت اسلامی محسوب می شود.
……
پیامبر اسلام (ص) در ۲۸ صفر از میان امت خویش رحلت فرمود و مسلمانان را در اندوهی عظیم فرو برد. در همین روز، شهادت امام حسن مجتبی (ع)، سبط اکبر و کریم اهل بیت، نیز یاد می شود. این همزمانی غم انگیز، یادآور رسالت پیامبر و استمرار آن در امامت ائمه معصومین است. این روز، فرصتی برای تجدید پیمان با مسیر نبوی و علوی است.
رحلت پیامبر اکرم (ص) و شهادت امام حسن مجتبی (ع) دو واقعه ای هستند که در تاریخ اسلام به عنوان نماد غربت اهل بیت شناخته می شوند. پیامبری که زندگی اش سراسر رحمت و هدایت بود، از میان امت رفت؛ و امامی که تجسم حلم و کرامت بود، با زهر کینه دشمنان به شهادت رسید. این روز بزرگ، یادآور مسئولیت امت اسلامی در پاسداری از آرمان های اهل بیت است.
جملات خاص و تاثیرگذاری شهادت امام حسن و استوری رحلت پیامبر
در روز رحلت پیامبر اسلام (ص)، زمین و آسمان در اندوه فرو رفتند. امت اسلامی نه تنها پیامبر خویش را از دست داد، بلکه در همان روز به یاد مظلومیت امام حسن مجتبی (ع) نیز می افتد. سبط پیامبر که عمر خود را در خدمت به امت سپری کرد، با زهر دشمنان به شهادت رسید. این روز، نماد غربت و مظلومیت اهل بیت (ع) در تاریخ اسلام است.
۲۸ صفر یادآور دو مصیبت بزرگ است: رحلت رسول گرامی اسلام (ص) و شهادت امام حسن مجتبی (ع). این دو رویداد تلخ، قلب امت اسلامی را غرق در اندوه می سازد. پیامبر با رحلت خود امت را در برابر امتحانات بزرگ رها کرد و امام حسن با شهادت مظلومانه اش غربت اهل بیت را آشکار نمود. این روز، فرصتی برای تعهد دوباره به آموزه های اهل بیت است.
……
رحلت پیامبر اعظم (ص) و شهادت امام حسن مجتبی (ع) در یک روز، نشان دهنده پیوند رسالت و امامت در تاریخ اسلام است. پیامبری که دین اسلام را کامل کرد، در ۲۸ صفر رحلت فرمود؛ و سبط او که پاسدار دین جدش بود، با زهر دشمنان به شهادت رسید. این روز برای مسلمانان، نمادی از ایمان، صبر و ادامه مسیر اهل بیت (ع) محسوب می شود.
source