بررسی بازی Mario Kart World

اولین نمایش از نینتندو سوییچ ۲، همراه بود با رونمایی از Mario Kart World که اولین بازی از این سری با دنیایی جهان باز است. یک پیشرفت بسیار اساسی که تبدیل به نقطه قوت و فروش هر دو محصول به حساب می‌آمد. در نهایت بازی از همان روز اولی که نینتندو سوییچ ۲ به بازار عرضه شد در دسترس قرار گرفت و همانطور که انتظار هم می‌رفت فروش فوق‌العاده‌ای تجربه کرد. بسیاری از تحلیل‌ها نشان می‌دهد تا به امروز، تقریبا به ازای هر یک دستگاه نینتندو سوییچ ۲، یک Mario Kart World هم فروخته شده که با توجه به آمار فروش بیش از ۶ میلیون واحدی این کنسول تا ماه گذشته، با تعداد زیادی بازیکن روبرو هستیم که این بازی را خریده‌اند. اما پاشنه آشیل Mario Kart World دقیقا همینجاست. در ادامه با ویجیاتو همراه باشید.

برای خرید کنسول‌ها، بازی‌ها و لوازم جانبی نینتندو، پلی استیشن و ایکس باکس می‌توانید به فروشگاه Pspro سر بزنید!

در نظر بگیرید که بازی Mario Kart 8 Deluxe با عمر ۱۰ ساله‌اش نزدیک به ۷۰ میلیون واحد فروخته که بزرگترین پایگاه هواداران یک نسخه از بازی ماریو کارت را تشکیل می‌دهد و بخش آنلاین این بازی به شکل فزاینده‌ای روز به روز پرطرفدارتر هم شد. بازی ۶۰ دلاری که با بسته‌های الحاقی نزدیک به ۱۰۰ مسیر مسابقه داشت، حالا باید با بازی ۸۰ دلاری جدیدی جایگزین شود که لزوما به اندازه‌ی برچسب قیمتی که دارد و وعده‌هایی که پیش از عرضه داده شد دوست داشتنی نیست.

ماریو کارت ورلد را همان روزهای ابتدایی که سوییچ ۲ عرضه شد تجربه کردم اما همزمانی عرضه سوییچ ۲ با اتفاقات داخل کشور و مشکلات اینترنت سبب شد تا مدت‌ها نتوانم تجربه‌ی کاملی از این بازی داشته باشم. محدودیت‌های نینتندو برای کاربران ایرانی و تحریم سرورهای آنلاین هم کمرشکن‌تر از هر زمان دیگری، اتصال به بخش آنلاین را سخت‌تر می‌کرد تا اینکه در نهایت با آرام شدن وضعیت جنگی و بهبود نسبی وضعیت اینترنت، بالاخره از یک تجربه‌ی غمگین تک‌نفره رها شدم و توانستم مثل باقی مردم دنیا به حداقل تفریحی که اتفاقا هزینه‌ی گزافی هم برای آن پرداخت شده بپردازم.

در نگاه اول، نام این بازی جلب توجه می‌کند. بعد از ماریو کارت ۷ که برای 3DS و ماریو کارت ۸ که برای Wii U و سوییچ منتشر شد احتمالا انتظار رونمایی از ماریو کارت ۹ را داشتید. جدا از اینکه نینتندو سابقه‌ی نام‌گذاری بسیار گیج‌کننده‌ای داشته و دارد و هیچ اثری از ماریو کارت ۶ یا ۵ هم نیست، دلیل اینکه نسخه‌ی جدید World نام‌گذاری شده، بدعت توسعه‌دهندگان در ساخت دنیایی بزرگ و به هم متصل است. در تمامی نسخه‌های قبلی شما با مسیرهای متنوع و متعدد سر و کار داشتید. در Grand Prix یک مجموعه‌ی چهارتایی از مسیرها را انتخاب می‌کردید و بازی آغاز می‌شد. هر کدام از همدیگر مجزا بودند و مسیر جاده‌ای واضح و مشخص بود.

سرراست‌تر بخواهم توضیح بدهم، ماریو کارت همیشه شبیه به فورتزا موتور اسپورت بود (به جز بخش بتل!) و حالا ماریو کارت ورلد شبیه به فورتزا هورایزن شده است. یک دنیای بزرگ و وسیع که می‌توانید هر جایی که می‌بینید لاستیک‌هایتان را هم روی آن برانید یا با گلایدر از روی آن رد شوید. وقتی مسابقه شروع می‌شود البته که باید یک مسیر مشخص را به پایان برسانید اما در کل دنیای وسیع یونیورس ماریو این امکان را به شما می‌دهد که هر کاری دلتان می‌خواهد انجام دهید. به همین دلیل است که جز مسابقه با سایر بازیکنان، انگیزه‌ها و فعالیت‌های محیطی بیشتری هم گنجانده شده تا به آن‌ها برسید.

دنیای بازی در ۱۰ منطقه تقسیم شده که هر کدام ویژگی‌های خاص خودش را دارد. یک منطقه سرسبز و شاداب و یکی آتش‌فشانی و پرخطر. در هر کدام تعدادی کورس گنجانده شده که مجموع آن‌ها امروز به ۳۲ مسیر مسابقه می‌رسد (و نه، Rainbow Road خاطره‌انگیز را نمی‌توانید در شروع بازی پیدا کنید، دنبالش نگردید). به طور مشخص سه فعالیت جانبی وجود دارد که باید برایشان حسابی وقت بگذارید: ۱۵۰ پنل علامت سوال، ۲۰۰ مدالیون پیچ و ۳۹۴ سوییچ پی که با فعال کردنشان باید یک معمای کوچک را انجام دهید. به نظر محتوای خوبی می‌رسد تا اینکه متوجه می‌شوید پیدا کردن و حل کردن همه‌ی این‌ها فقط و فقط به شما استیکر جایزه می‌دهد و نه هیچ چیز دیگری. ناراحت‌کننده است که این همه زمان بگذاریم و در آخر فقط همین؟ منظورم این است که واقعا گشتن در دنیای بازی سرگرم‌کننده و جذاب است اما کاش جایزه‌ی بزرگ‌تری در انتها انتظارمان را می‌کشید.

در حالت آفلاین تا ۴ بازیکن در کنار هم روی یک دستگاه می‌توانند بازی کنند اما اگر دو نینتندو سوییچ ۲ و دو جفت جویکان اضافه داشته باشید حتی در یک مکان به صورت آفلاین (البته با استفاده از وای فای مشترک) می‌توانید تا ۸ نفر هم بازی را تجربه کنید. تا اینجا اتفاق جدیدی رخ نداده و نقطه قوت ماریو کارت ورلد نسبت به گذشته، مسابقات آنلاین ۲۴ نفره است. در ماریو کارت ۸ شما نهایتا تا ۱۲ نفر می‌توانستید وارد بازی شوید اما اینجا عدد شرکت‌کنندگان دو برابر شده که با توجه به مسیرهای طولانی‌تر به خصوص در Knockout Tour، جذابیت بسیاری ایجاد کرده است.

در مورد Knockout Tour صحبت شد اما توضیح کافی ندادیم. این حالت جدید برای اولین بار به ماریو کارت اضافه شده و به لطف دنیای بسیط و عظیم این نسخه، امکان مسابقات حذفی را ایجاد کرده است. کمربندها را سفت ببندید چون با مسابقه‌ای بسیار طولانی طرف هستید. هر مسابقه با ۲۴ شرکت‌کننده آغاز می‌شود و مثل یک بتل رویال، بازیکنان از انتها حذف می‌شوند تا در نهایت یک برنده‌ی نهایی داشته باشیم. این مسابقات طولانی که از ۶ مسیر متصل به هم تشکیل شده، برخلاف راندهای ۳ تا ۵ دقیقه‌ای عادی ماریو کارت، ممکن است تا ۱۵ الی ۲۰ دقیقه هم طول بکشد. بنابراین اگر وارد آن می‌شوید و برای رتبه‌ی اول رقابت می‌کنید، باید برایش کاملا آماده باشید. در پایان هر یک از کورس‌های شش‌گانه، چهار نفر انتهایی حذف می‌شوند و در کورس نهایی رقابت فقط بین ۴ نفر خواهد بود. این بخش در ماریو کارت ورلد قسمت محبوب من از کل بازی تا به اینجا بوده و بیشتر زمانم را در این قسمت سپری کرده‌ام و در ادامه هم برنامه‌ای برای تغییرش ندارم.

بخش جدید دیگری که به ماریو کارت ورلد اضافه شده حالت Free Roam است؛ ناامیدکننده‌ترین بخشی که می‌توانست بی‌نهایت سرگرم‌کننده باشد. در Free Roam می‌توانید به هر نقطه از دنیا سفر کنید، همه‌ی قواعد را زیر پا بگذارید، سکه جمع کنید، با خوردن اسنک‌ها، اسکین و شخصیت‌های جدید آنلاک کنید و تقریبا همین! تا حد زیادی، بخش آزاد بازی بی‌هدف است و حتی جمع کردن کالکتیبل‌ها و حل کردن P Switchها جایزه‌ی ارزشمندی به شما نمی‌دهد. احمقانه‌تر اینکه بخشی از دنیای آزاد بازی و معماهایش مثل همین مورد آخری که مثال زدم در حالت آنلاین و وقتی با دوستتان بازی می‌کنید در دسترس نیست و حتی بی‌هدف‌تر از قبل هم می‌شود. خب چرا؟ نینتندو که استاد سرگرمی ساختن از هر چیزی است، اینجا تصمیم گرفته با همان رویکردی که اچیومنت را به کنسول‌هایش اضافه نمی‌کند، ماریو کارت ورلد را هم از انگیزه‌ها و جایزه‌های کوچک تهی کند. چرا؟ نمی‌دانم و نمی‌توانم حتی درک کنم که چرا این بازی تا این اندازه بی‌هدف است.

نظر نهایی و صادقانه‌ی خودم در مورد Mario Kart World رو این‌طور می‌توانم توصیف کنم که این بازی یک بستر عالی و فوق‌العاده ساخته و باید در طول سال‌های آینده با پرمحتواترین آپدیت‌ها و بسته‌های الحاقی پروار شود. با توجه به قیمت ۸۰ دلاری، امیدوارم نینتندو به دنبال عرضه آپدیت‌هایی با برچسب قیمت عجیب و غریب نباشد و حتی برای جلب رضایت مخاطبانی که این روزها با سیاست‌های عجیبش آزرده کرده، عمده این محتواها را رایگان عرضه کند (اما زهی خیال باطل). ماریو کارت ورلد می‌تواند با برطرف شدن تعدادی از مشکلات و نقطه نظرات بازیکنان سریعا به بازی بهتری تبدیل شود و از طرفی با اضافه کردن محتواهای بیشتر و ایجاد انگیزه‌های کافی جز استیکر (!!!) مدت بیشتری بازیکن را سرگرم کند. تا آن موقع، ماریو کارت ۸ هنوز بازی محبوب‌تری است و فکر می‌کنم اکثر پلیرهای ماریو کارت بعد از ۲۰ الی ۳۰ ساعت تجربه‌ی این نسخه‌ی جدید، به نسخه‌ی قبلی برگردند.

می‌خرمش…

اگر نینتندو سوییچ ۲ خریدید این بازی را هم بخرید. به امید کاهش قیمت و تخفیف خوردن اگر منتظر بمانید، باید سال‌ها از عمرتان را در eShop ریفرش کنید. حقیقت این است که ماریو کارت ورلد از آن بازی‌هایی است که باید داشته باشید. الان وضعیت ایده‌آلی ندارد ولی با اطمینان زیاد می‌شود گفت که وضعیت اینطور باقی نمی‌ماند و نینتندو سرمایه‌گذاری خوبی برای جلب توجه میلیون‌ها مخاطب بازی خواهد کرد.

نمی‌خرمش…

کارتینگ و ریسینگ بازی‌های مورد علاقه‌ی شما نیستند؟ هیچ خاطره‌ای از ماریو کارت‌های قدیمی ندارید و هیچ دوستی هم ندارید که با آن‌ها کو آپ بازی کنید؟ ماریو کارت ورلد تجربه تک نفره‌ی خوبی نیست و بهتر است با دیگران تجربه‌اش کنید. اگر شرایط آن را ندارید بهتر است از این بازی گذر کنید.

75

امتیاز ویجیاتو

به عنوان کسی که با نسخه‌های مختلف ماریو کارت خاطره دارم و با آن‌ها بزرگ شده‌ام، می‌دانم که Mario Kart World می‌توانست تجربه‌ی بهتری باشد حتی در همین ابتدا اما به اندازه‌ی کافی ذوق زده‌ام نمی‌کند. اما سابقه‌ی نینتندو در ارائه‌ی بالاترین کیفیت ممکن خیالم را از آینده‌ی این بازی بیشتر به عنوان یک GaaS گران قیمت راحت می‌کند و مطمئنم مهاجرتی که حالا از ورلد به نسخه‌ی هشتم شکل گرفته دوباره معکوس می‌شود.