به گزارش سلام نو، حسن رحیم‌پور ازغدی، عضو برجسته شورای عالی انقلاب فرهنگی، در نشست تخصصی پیرامون انسجام ملی که با محوریت «جنگ ۱۲ روزه» برگزار شد، اظهاراتی جنجالی را مطرح کرد که بازتاب گسترده‌ای در فضای مجازی و محافل فرهنگی و اجتماعی داشته است. این سخنان، که به سرعت مورد توجه افکار عمومی قرار گرفت، به موضوع حجاب و تغییرات فرهنگی و اجتماعی در جامعه ایران می‌پرداخت.
رحیم‌پور ازغدی در بخشی از سخنان خود به مقایسه‌ای بین وضعیت حجاب در گذشته و حال پرداخت و با لحنی کنایه‌آمیز گفت: «یک زمانی مشکل حجاب، موی سر بود، الان که در خیابان هم داف می‌بینیم هم ناف!» این جمله کوتاه، اما پرمعنا، به سرعت به تیتر اخبار تبدیل شد و بحث‌های زیادی را برانگیخت. منظور او از این مقایسه، به نظر می‌رسد اشاره به تغییراتی است که در پوشش و ظاهر افراد جامعه رخ داده و از نظر او، این تغییرات فراتر از صرفاً پوشاندن موی سر رفته است.
این اظهارات در حالی مطرح شد که کشور درگیر چالش‌های فرهنگی و اجتماعی متعددی است. موضوع حجاب سال‌هاست که یکی از مسائل اصلی در گفتمان عمومی و سیاسی ایران بوده و همواره محل بحث و جدل‌های فراوانی است. سخنان رحیم‌پور ازغدی، به نوعی تلنگری به وضعیت موجود و زنگ خطری برای کسانی بود که نگران وضعیت فرهنگی جامعه هستند.
واژه «داف» در زبان عامیانه به معنای دختری زیبا و جذاب به کار می‌رود که معمولاً با ظاهری خاص و آرایش کرده در انظار عمومی ظاهر می‌شود. استفاده از این واژه در کنار «ناف»، که اشاره‌ای به پوشش کمتر و نمایش بخش‌هایی از بدن است، نشان‌دهده نگرانی عمیق او از آنچه که آن را «تغییرات شدید در هنجارهای پوششی» می‌داند، است.
این سخنان را می‌توان از چند منظر مورد تحلیل قرار داد. از یک سو، این اظهارات می‌تواند به عنوان نقدی تند بر وضعیت موجود و نوعی گلایه از مسئولان فرهنگی و اجتماعی تلقی شود که به باور او، نتوانسته‌اند از گسترش این پدیده‌ها جلوگیری کنند. از سوی دیگر، این جملات می‌تواند به عنوان تلاشی برای جلب توجه به اهمیت مسئله حجاب و پوشش در جامعه، از دیدگاه مسئولان و متولیان فرهنگی، قلمداد شود.
بحث انسجام ملی، که محور اصلی این نشست بود، موضوعی حیاتی برای هر کشوری است. رحیم‌پور ازغدی احتمالاً تلاش کرده است تا با برجسته کردن این تغییرات فرهنگی، ارتباطی بین آنها و تضعیف انسجام ملی برقرار کند. از دیدگاه او، شاید ناهنجاری‌های پوششی و آنچه که او «ظاهر نامناسب» می‌خواند، می‌تواند به مرور زمان به گسست‌های اجتماعی و فرهنگی منجر شود و انسجام ملی را به خطر بیندازد.
این نوع اظهارات، معمولاً با واکنش‌های متفاوتی روبرو می‌شود. گروهی از این سخنان حمایت کرده و آن را بیان حقیقت و دغدغه‌های واقعی جامعه می‌دانند. آنها معتقدند که باید به این هشدارها توجه کرد و برای مقابله با آنچه که آن را «تهاجم فرهنگی» می‌نامند، برنامه‌ریزی جدی‌تری داشت. این گروه، معمولاً از طیف‌های مذهبی و سنتی جامعه هستند که به اصول و ارزش‌های دینی و اخلاقی پایبندی بیشتری دارند.
در مقابل، گروهی دیگر این اظهارات را تندروانه و غیرواقع‌بینانه می‌دانند. آنها معتقدند که جامعه در حال تغییر و تحول است و نمی‌توان با نگاهی سنتی و بسته‌گرا به مسائل روز پرداخت. این گروه، معمولاً بر آزادی‌های فردی و حق انتخاب پوشش تاکید دارند و معتقدند که نباید با رویکردهای قهری و اجباری به این مسائل پرداخت. از دیدگاه آنها، استفاده از واژه‌هایی نظیر «داف» و «ناف» در یک سخنرانی رسمی، ممکن است توهین‌آمیز و نامناسب تلقی شود.
همچنین، برخی تحلیلگران معتقدند که این نوع سخنان، به جای حل مسئله، ممکن است به تعمیق شکاف‌ها و قطبی شدن جامعه منجر شود. آنها تاکید می‌کنند که برای حل مسائل فرهنگی و اجتماعی، نیاز به گفت‌وگو، تفاهم و رویکردهای سازنده و علمی است، نه صرفاً بیان نگرانی‌ها با لحنی تند و کنایه‌آمیز.
رحیم‌پور ازغدی به عنوان یکی از اعضای شورای عالی انقلاب فرهنگی، نقش مهمی در سیاست‌گذاری‌های فرهنگی کشور دارد. اظهارات او، به همین دلیل، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است و می‌تواند بر رویکردهای آتی این شورا و سایر نهادهای فرهنگی تاثیرگذار باشد. اینکه آیا این سخنان به تغییر رویکردها و سیاست‌گذاری‌ها منجر خواهد شد یا صرفاً در حد یک بحث جنجالی باقی می‌ماند، باید در آینده مشاهده کرد.
در نهایت، می‌توان گفت که اظهارات حسن رحیم‌پور ازغدی، بار دیگر موضوع حجاب و تغییرات فرهنگی در جامعه ایران را به صدر اخبار آورد. این سخنان، هرچند جنجالی و بحث‌برانگیز، اما به نوعی بازتاب‌دهنده دغدغه‌هایی است که در بخش‌هایی از جامعه وجود دارد. بررسی و تحلیل این دغدغه‌ها، با رویکردی واقع‌بینانه و علمی، می‌تواند به درک بهتر چالش‌های فرهنگی و اجتماعی و یافتن راه‌حل‌های مناسب برای آنها کمک کند.
منبع: ایرنا
source