لوکا بوچی از دروازه‌بان‌های خاص دنیای فوتبال است که شاید از یاد خیلی از فوتبال‌دوستان رفته باشد. او پس از درخشش در پارما، یکی از دروازه‌بان‌های تیم ملی ایتالیا در جام جهانی ۱۹۹۴ بود و توانست تا در سه بازی ملی به میدان برود. او پابه‌توپ بسیار خوبی داشت و با پوشیدن شماره‌های عجیب و غریب برای یک دروازه‌بان، همانند شماره‌های پنج و هفت، معروف است.
طرفداری | لوکا بوچی (Luca Bucci) زاده ۱۳ مارس ۱۹۶۹ در شهر بولونیای ایتالیا است. او در پست دروازه‌بان بازی می‌کرد. بوچی فوتبالش را از تیم‌های پایه پارما آغاز کرد و در سال ۱۹۸۵، به تیم اصلی این باشگاه منتقل شد. نخستین بازی بوچی برای تیم اصلی پارما، دیدار هفته هشتم سری‌ب برابر پیزا بود که او جایگزین مارکو فراری درون دروازه پارما در دقیقه ۴۶ مسابقه شد. دو بازی و یک کلین‌شیت در این فصل برای بوچی ثبت شد. این سنگربان در ادامه برای کسب تجربه بیشتر، با قراردادی قرضی در تیم‌های پرو پاتریا و ریمینی حضور یافت اما فقط در یک مسابقه برای هر کدام از این باشگاه‌ها به میدان رفت. او پس از بازگشت به پارما، یک فصل نیمکت‌نشینی را به صورت کامل تحمل کرد اما در فصل ۹۰-۱۹۸۹، موفق به ثبت دو کلین‌شیت در چهار بازی شد. نیمکت‌نشینی‌های مداوم باعث شد تا این دروازه‌بان در سال ۱۹۹۰ راهی کاسرتانا در سری چی ایتالیا شود.
این باشگاه که تلاش‌های ناموفق بسیاری را برای صعود به سری‌ب داشت، با درخشش بوچی درون دروازه که با آمار ۳۲ بازی و ۲۲ کلین‌شیت همراه بود، این مهم را عملی کرد. بوچی در سری‌ب نیز فرم خوبی داشت و توانست تا آماری مثل ۴۰ بازی و ۱۷ کلین‌شیت را ثبت کند. او در سال ۱۹۹۲ به رجیانا منتقل شد تا با درخشش خود در این باشگاه، علاوه بر قهرمانی در سری‌ب، صعود به سری‌آ را نیز تجربه کند. بوچی در رجیانا، آمار ۳۹ بازی و ۲۴ کلین‌شیت را ثبت کرده و آن‌ها را به عنوان بهترین خط دفاعی سری‌ب رساند. پس از صعود با رجیانا، بوچی تصمیم گرفت تا پیشنهاد تیم سابقش، پارما را قبول کند و در برترین سطح ایتالیا، پیراهن این باشگاه را برتن کند. او در بازگشت به پارما، دروازه‌بان نخست این باشگاه شد و در ۴۱ بازی فصل، ۱۸ کلین‌شیت کرد. بوچی در جام برندگان این فصل اروپا، عملکرد بسیار خوبی داشت و به همراه تیمش به عنوان نایب قهرمانی آن رسید؛ او در ۹ بازی خود در جام برندگان، پنج کلین‌شیت کرد و در دیدار برگشت مرحله یک‌هشتم نهایی برابر مکابی هایفا که به ضربات پنالتی رسید، دو پنالتی حریف را مهار کرد. هفت سیو در مرحله نیمه نهایی برابر بنفیکا، یکی از درخشان‌ترین سکانس‌های بوچی در این فصل بود.
قهرمانی در جام یوفا، آورده بزرگ فصل ۹۵-۱۹۹۴ پارما با حضور بوچی در خط دروازه بود. او در دیدار رفت فینال برابر یوونتوس، دروازه خود را بسته نگاه داشت و کمک بسیاری به قهرمانی تیمش کرد. ۴۵ بازی و ۲۳ کلین‌شیت، حاصل نهایی کار بوچی در این فصل بود. این دروازه‌بان در فصل بعدی همکاری خود با پارما، آمار ۳۴ بازی و ۱۴ کلین‌شیت را ثبت کرد. بوچی تا هفته هفتم فصل ۹۷-۱۹۹۶ فوتبال ایتالیا، دروازه‌بان اصلی پارما بود و به سه کلین‌شیت در ۹ بازی رسید. کارلو آنچلوتی پس از دو شکست متوالی برابر پروجا و اینتر که با دریافت پنج گل همراه بود، تصمیم گرفت تا به جانلوییجی بوفون جوان میدان داده و بوچی را نیمکت‌نشین کند. نتیجه این تصمیم آنچلوتی، درخشش بوفون و جدایی بوچی در نقل و انتقالات زمستانی، با قراردادی قرضی به مقصد پروجا بود. ۱۷ بازی و سه کلین‌شیت در ادامه فصل برای این سنگربان به ثبت رسید. او پس از سقوط پروجا به پارما بازگشت تا شش ماه در این باشگاه، نیمکت‌نشینی را تحمل کند. در نقل و انتقالات زمستانی ۱۹۹۸، او راهی تورینو شد و در سری‌ب، این باشگاه را همراهی کرد. او در نخستین فصل حضورش در تورینو، آمار ۲۰ بازی و ۹ کلین‌شیت را ثبت کرد و تا مرحله پلی‌آف صعود به سری‌آ، پیش‌روی کرد اما در نهایت از این مهم بازماند. او یک فصل دیگر در سطح دوم ایتالیا حضور داشت و به ۱۰ کلین‌شیت در ۲۴ بازی رسید تا این بار نتیجه تلاش‌هایش، بازگشت به بالاترین سطح ایتالیا باشد.
بوچی در بازگشت به سری‌آ، آمار ۳۲ بازی و شش کلین‌شیت را ثبت کرد و بار دیگر، سقوطی تلخ به دسته پایین‌‌تر را تجربه کرد اما توانست تا با ۱۸ کلین‌شیت در ۴۱ بازی، دوباره به سری‌آ بازگردد. او دو فصل در سری‌آ حضور داشت و آمارهای ۳۰ بازی و ۹ کلین‌شیت در فصل ۰۲-۲۰۰۱ و ۲۸ بازی و شش کلین‌شیت در فصل ۰۳-۲۰۰۲ را ثبت کرد. سقوط تورینو در پایان فصل ۰۳-۲۰۰۲ باعث شد تا او پس از پنج سال مقصدی جدید داشته باشد. بوچی با ملحق‌شدن به امپولی در سال ۲۰۰۳، هم‌چنان در سری‌آ باقی ماند و به آمار سه کلین‌شیت در ۱۹ بازی رسید. مصدومیت از ناحیه شانه باعث شد تا بوچی، بازی‌های قابل توجهی را از دست داده و بار دیگر یکی از اعضای تیم سقوط کرده سری‌آ باشد. او به مدت شش ماه از میادین دور بود تا در ژانویه ۲۰۰۵ به پارما بازگشت و بار دیگر درون خط دروازه این باشگاه قرار گرفت. او در جام یوفا، دروازه‌بان اصلی تیمش بود و توانست تا به همراه پارما تا مرحله نیمه نهایی آن پیش‌روی کند. پنج کلین‌شیت در هفت بازی، حاصل کار بوچی در این جام بود؛ او در دیدار برگشت نیمه نهایی برابر زسکا مسکو که منجر به حذف تیمش شد، توسط هواداران روس مورد اصابت یک پرتابه آتش‌زا قرار گرفت و دچار اختلال در بینایی خود شد. با این وجود، این دروازه‌بان توانست تا در ۹ بازی فصل، پنج کلین‌شیت را ثبت کند. ادامه حضور بوچی در پارما، به عنوان یک دروازه‌بان باتجربه و کهنه‌کار، آمارهای ۲۲ بازی و ۹ کلین‌شیت در فصل ۰۶-۲۰۰۵، ۲۹ بازی و ۹ کلین‌شیت در فصل ۰۷-۲۰۰۶ و ۳۱ بازی و شش کلین‌شیت در فصل ۰۸-۲۰۰۷ را برایش به همراه داشت. او در ۴۰ سالگی، تصمیم به دوری از فوتبال گرفت اما در دومین ماه از سال ۲۰۰۹ میلادی، پیشنهادی از سوی ناپولی به او رسید. بوچی پس از قرارداد با ناپولی در یک مسابقه برابر کالیاری در هفته ۳۲ به میدان رفت و پس از دریافت دو گل، دیگر در زمین فوتبال دیده نشد. او در سال ۲۰۱۰ به دوران فوتبالش خاتمه داد.
پابه‌توپ خوب بوچی، از مزیت‌های مهمش درون خط دروازه بود که در مقاطعی از بازی، او را به یک سوئیپر نیز تبدیل می‌کرد. او به دلیل همین خصلت خود، از دروازه‌بان‌های محبوب آریگو ساکی، سرمربی وقت تیم ملی ایتالیا در سال ۱۹۹۴ بود که او را به اردوهای این کشور دعوت کرد. پس از نیمکت‌نشینی در سه مسابقه، بوچی یکی از اعضای تیم ملی ایتالیا در جام جهانی ۱۹۹۴ بود و تمام مسابقات آن‌ها تا رسیدن به نایب قهرمانی تورنمنت را از روی نیمکت تماشا کرد. نخستین بازی ملی او، پس از پایان جام جهانی برابر تیم ملی ترکیه انجام شد. بوچی در ادامه ۴۵ دقیقه برابر سوئیس بازی کرد و در سومین بازی ملی خود، در دقیقه ۹ بازی با کرواسی که در چهارچوب مرحله مقدماتی جام ملت‌های اروپا برگزار می‌شد، از زمین بازی اخراج شد. همین مسابقه، آخرین بازی ملی بوچی بود و او پس از چند مسابقه نیمکت‌نشینی، دیگر در رده ملی دیده نشد. بوچی که ۱۸۰ سانتی‌متر قد داشت، به جز شکستن کلیشه قدی دروازه‌بان‌ها، از نظر انتخاب شماره نیز برخلاف روش‌های رایج عمل کرد. او در ابتدا، شماره «۳۵» باشگاه پروجا را می‌پوشید و سپس شماره‌های «۳۷»، «۷» و «۵» پارما را برتن کرد. دوران فوتبال بوچی با شماره «۷۰» ناپولی به اتمام رسید.
از سری خاطرات فوتبالی روز
- لو ماکاری؛ هایجک منچستر یونایتد از لیورپول در آنفیلد و اسکیپی اسکاتلند
- آنتونیو کیمنتی؛ ذخیره پنالتی‌گیر یوونتوس و رم، از مهار پنالتی دل پیرو تا خداحافظی در ۳۹ سالگی
- سیسینیو یا سیسرو ده چزاره؛ دفاع راست برزیلی رئال مادرید و رم، از خوش‌گذرانی تا زندگی مذهبی
- آرشیو مطالب مرتبط
source