دانشمندان ممکن است بُعد مهمی از کووید طولانی‌مدت را کشف کرده باشند. تحقیقات اخیر نشان می‌دهند که خون بیماران مبتلا به این بیماری معمولا حاوی دسته‌های عجیبی از مواد میکروسکوپی است. محققان دانشگاه استلنبوش (Stellenbosch) در آفریقای جنوبی خون انسان‌های مبتلا به کووید طولانی‌مدت و افراد سالم را بررسی کردند. این پژوهش نشان داد که افراد مبتلا به این بیماری مزمن، تعداد بیشتری ریزلخته همراه با ساختارهای تار مانند به نام تله‌های خارج سلولی نوتروفیل (NET) در خون خود دارند.

نتایج این تحقیق می‌تواند به پزشکان کمک کند تا موارد کووید طولانی‌مدت را بهتر شناسایی کنند و حتی بیشتر با برخی از علائم این بیماران آشنا شوند. محققان در مقاله خود که ماه گذشته در مجله Medical Virology منتشر شد، نوشته‌اند: “یافته‌های ما پیشرفت بزرگی در درک کنش‌های متقابل بین تله‌های خارج سلولی و ریزلخته‌ها در کووید طولانی‌مدت نشان می‌دهند.”

لخته‌های خون و تله‌های خارج سلولی

کرونا

کووید بلندمدت یک بیماری پیچیده به شمار می‌رود و احتمالا به دلیل مجموعه‌ای از عوامل همچون بقای ویروسی یا پاسخ ایمنی ناکارآمد و مداوم به عفونت پیشین کرونا ایجاد می‌شود. با این حال، برخی تحقیقات نشان داده‌اند که علائم این بیماری مانند خستگی مداوم یا مه مغزی، می‌توانند حداقل در برخی موارد با التهاب مزمن و مشکلات لخته شدن خون مرتبط باشند. کارهای قبلی تیم تحقیقاتی دانشگاه مذکور و سایر پژوهش‌ها نشان داده‌اند که افراد مبتلا به کووید بلندمدت ممکن است بیشتر از افرادی عادی ذرات ریز مانند الیاف در خون خود داشته باشند که به آن‌ها ریزلخته‌ها می‌گویند.

افزون‌بر این، تحقیقات دیگر نشان داده‌اند که بیماران مبتلا به بیماری مذکور مقادیر بیشتری از تله‌های خارج سلولی نوتروفیل دارند. این تله‌ها ساختار چسبناکی دارند که توسط سلول‌های ایمنی به نام نوتروفیل تولید می‌شوند و به از بین بردن میکروب‌ها کمک می‌کنند. اگرچه تله‌های خارج سلولی برای مقابله با عفونت‌ها اهمیت دارند، اما وجود اضافی آن‌ها شاید به ایجاد التهاب مضر کمک کند. در تحقیقی که اخیرا انجام شده است، تیم دانشگاه استلنبوش قصد داشتند بهتر درک کنند که چگونه این تله‌ها و ریزلخته‌های مشاهده شده در بیماران مبتلا به کووید طولانی‌مدت ممکن است با یکدیگر کنش داشته باشند؛ البته اگر چنین باشد.

آن‌ها خون ۵۰ فرد مبتلا را با گروه افراد سالم مقایسه کردند و متوجه شدند که دسته اول سطح بالاتری از نشانگرهای زیستی مربتط با تله‌های خارج سلولی و ریزلخته‌ها را داشتند. ظاهرا بیماران مبتلا به کرونا طولانی‌مدت نیز به‌طور متوسط ریزلخته‌های بزرگ‌تری داشتند. شاید مهم‌تر از همه این باشد که به نظر می‌رسید افراد مبتلا به بیماری مذکور، ریزلخته‌های بیشتری نیز داشتند که از نظر ساختاری به تله‌های خارج سلولی متصل بودند. طبق گفته محققان، تله‌های نام‌برده ممکن است نقش مهمی در محافظت از ریزلخته‌ها در برابر پاکسازی توسط بدن داشته باشند.

تحقیقات بیشتری لازم است

هر چقدر هم که این یافته‌ها جذاب باشند، قطعا پایان راه نیستند. اگرچه تحقیقات نشان داده‌اند افراد مبتلا به کوید طولانی‌مدت بیشتر احتمال دارد که ریزلخته داشتند باشند، هنوز مشخص نیست آیا و تا چه حد این ساختارها مسئول ایجاد بیماری افراد هستند. باتوجه به ماهیت پیچیده این بیماری، مطمئنا ممکن است که کووید طولانی‌مدت تنها در برخی از بیماران به‌طور قطعی با این ذرات ارتباط داشته باشد. محققان می‌گویند که کارشان هنوز می‌تواند به پرشکان کمک کند که آزمایشاتی طراحی کنند تا بتوانند به راحتی فرادی که مبتلا به کوید طولانی‌مدت بودند را شناسایی کنند، کاری که در حال حاضر ممکن نیست.

در پژوهش کنونی، آن‌ها الگوریتمی توسعه داده‌اند که به نظر می‌رسید می‌تواند براساس نشانگرهای زیستی به‌طور دقیق بین بیماران مبتلا به کرونا طولانی‌مدت و افراد سالم تمایز قائل شود. اگرچه کووید-۱۹ دیگر مانند گذشته همه‌گیر نیست، اما این بیماری عفونی هنوز از بین نرفته است. همچنان میلیون‌ها نفر در سراسر جهان به کووید طولانی‌مدت مبتلا هستند. هرچه بیشتر درباره نحوه عملکرد آن بدانیم، شانس بیشتری جهت توسعه روش‌های درمانی موثر برای این افراد خواهیم داشت.

source
کلاس یوس

توسط petese.ir