پژوهش‌های تازه نشان می‌دهد نئاندرتال‌ها در منطقه‌ای که امروز بلژیک نام دارد، حدود ۴۵ هزار سال پیش ضعیف‌ترین اعضای یک گروه رقیب را هدف قرار داده و آن‌ها را قربانی می‌کردند. بررسی استخوان‌های کشف‌شده در غارهای «گویه» نشان داده که قربانیان بیشتر زنان کوتاه‌قد و کودکان بوده‌اند؛ موضوعی که نشان می‌دهد این افراد به‌طور آگاهانه توسط نئاندرتال‌های آدم‌خوار انتخاب شده‌اند.
این بقایا متعلق به دست‌کم شش نفر شامل چهار زن بالغ یا نوجوان و دو پسر بچه، یکی کودک و دیگری نوزاد است (به‌جز نوزاد، همه اسکلت‌ها آثار واضح بریدگی و قصابی دارند). این مجموعه بزرگ‌ترین شواهد مربوط به آدم‌خواری نئاندرتال‌ها در شمال اروپا به شمار می‌رود و اهمیت زیادی در شناخت رفتارهای خشونت‌آمیز آن‌ها دارد.
بررسی‌های ایزوتوپی نشان داده بود که این قربانیان اهل همان منطقه نبوده و عضو گروهی که آن‌ها را خورده‌اند محسوب نمی‌شدند. برای روشن‌تر شدن هویت این افراد و دلیل انتخابشان، پژوهشگران اندازه، شکل و میزان استحکام استخوان‌های دست و پایشان را بررسی کردند؛ نتایج نشان داد قربانیان همگی کوتاه‌قامت و ظریف بوده‌اند و شاخص‌های استحکام استخوانی آن‌ها در پایین‌ترین سطح قرار داشته است. به بیان ساده‌تر، این افراد نسبت به نئاندرتال‌های دیگر جثه‌ای کوچک‌تر و استخوان‌هایی باریک‌تر داشتند. وضعیت جسمانی آن‌ها نیز نشان می‌دهد که چندان پرتحرک نبوده و احتمالاً به‌طور تصادفی وارد قلمرو دشمن نشده بودند، بلکه به نظر می‌رسد ربوده شده باشند.
به گفته نویسندگان پژوهش، نئاندرتال‌هایی که در غارهای گویه کشف شده‌اند و آثار حمله روی استخوان‌هایشان دیده می‌شود، نشانه‌ای روشن از آدم‌خواری خارجی (یعنی خوردن افراد بیگانه) هستند. آن‌ها توضیح داده‌اند که این رفتار، تنها یک عمل خشونت‌آمیز ساده نبوده، بلکه نشان‌دهنده یک الگوی شکار هدفمند علیه زنان کوتاه‌قد و ضعیف و همچنین احتمالاً کودکان و نوجوانان بوده است. به بیان دیگر، شواهد علمی نشان می‌دهد که اعضای آسیب‌پذیر و ناتوان‌تر یک یا چند گروه همسایه به‌طور عمدی انتخاب و قربانی شده‌اند.
هرچند انگیزه دقیق این رفتار مشخص نیست، پژوهشگران توضیح داده‌اند که آدم‌خواری خارجی و خوردن افراد بیگانه، معمولاً با جنگ‌ها یا رقابت میان گروه‌ها همراه است و اغلب با ربودن خشونت‌آمیز افراد از جوامع دیگر رخ می‌دهد. این اسکلت‌ها که قدمتشان بین ۴۱ هزار تا ۴۵ هزار سال پیش تخمین زده شده، هم‌زمان با ورود انسان‌های تکامل‌یافته (Homo sapiens) به اروپای غربی هستند. پژوهشگران معتقدند حضور اجداد ما فشار و رقابت بیشتری بر نئاندرتال‌ها وارد کرده و همین موضوع احتمالاً خشونت میان گروه‌ها را افزایش داده و به وقوع این رویداد آدم‌خواری منجر شده است.
توضیح تکمیلی: نئاندرتال‌ها خویشاوندان نزدیک انسان‌های امروزی بودند که در اروپا و بخش‌هایی از آسیا زندگی می‌کردند. آن‌ها ابزار سنگی می‌ساختند، شکار می‌کردند و زندگی گروهی داشتند. شواهد ژنتیکی نشان می‌دهد بخشی از آن‌ها با انسان‌های تکامل‌یافته برخورد داشته‌اند و به همین دلیل درصدی از ژن‌های نئاندرتال هنوز در DNA انسان‌های امروزی وجود دارد. این یافته‌ها کمک می‌کند بهتر بفهمیم رقابت و فشار محیطی چگونه بر رفتارهای خشن و بقای آن‌ها اثر گذاشته است.
source
کلاس یوس