بسیاری از فسیلهای شناختهشده هومینینها (انسانریختها) با طبقهبندیهای گونهای سازگار نیستند و نمونه مشهور این سردرگمی علمی، گروه معماگونه دنیسووَنها (Denisovans) است. پژوهشی جدید از آکادمی علوم چین و دانشگاه هاوایی نشان میدهد که احتمال دارد شمار قابلتوجهی از این ابهامهای انسانشناختی در حقیقت به گونهای تازه به نام Homo juluensis تعلق داشته باشند. این کشف میتواند به عنوان نقطه عطفی در پژوهشهای انسانشناسی شناخته شود.
در حالی که امروزه تنها یک گونه از هومینینها بر سطح سیاره وجود دارد، یعنی گونه Homo sapiens، خانواده انسانی در دورههای نسبتاً اخیر تاریخ زمینشناختی شامل مجموعهای پیچیده و گسترده از اعضا بوده است. دانشمندان طی سالیان، برای روشنتر کردن این روایت پیشاتاریخی، به کاوش محوطههای باستانی در سراسر جهان پرداختهاند.
اکنون دانشمندان آکادمی علوم چین و دانشگاه هاوایی با معرفی یک گونه انسانی ناشناخته یا بهتر بگوییم طبقهبندینشده به نام H. juluensis، بخشی جدید از این روایت را آشکار میکنند. جزئیات مربوط به این گونه تازه در مجلات Nature Communications و PaleoAnthropology منتشر شده است.
گونه H. juluensis که نام آن به معنای سر بزرگ است، در نواحی آسیای شرقی از حدود ۳۰۰۰۰۰ سال پیش تا نزدیک به ۵۰۰۰۰ سال پیش زیست میکرد. بر پایه یافته داشمندان، این گروه احتمالاً به شکار اسبهای وحشی میپرداخت، ابزارهای سنگی میساخت و برای گذران زمستانهای بسیار سرد، پوست جانوران را فرآوری میکرد. کریستوفر جی. بی از دانشگاه هاوایی گفت که سرنخ اساسی برای شناسایی این گونهی احتمالاً جدید، زمانی آشکار شد که او و همکارانش در حال تدوین نظامی تازه برای سازماندهی شواهد فسیلی بودند.
او توضیح داد که اگرچه آغاز این پروژه به چند سال پیش بازمیگردد، انتظار نداشتند بتوانند گونهای تازه از نیای انسانها را کشف کنند. او افزود که این پژوهش، تاریخچه فسیلی هومینینها را از ابهامی که در آن هر نمونه به سادگی قابل انتساب به Homo erectus، Homo neanderthalensis یا Homo sapiens نبود، پاکسازی میکند.

البته یکی از اعضای احتمالی گونه جدید H. juluensis، برای محققان بیگانه نیست. دنیسوونها که نخستینبار در سال ۲۰۱۰ از طریق DNA استخراجشده از استخوان انگشت دختر خردسالی در سیبری شناسایی شدند، تاکنون در هیچ گونهای دستهبندی نشده بودند، اما حالا دانشمندان باور دارند که ممکن است آنان به این گونهی تازه تعلق داشته باشند.
H. juluensis همچنین معمای دیگری را که به فسیلهای انسان هوجیایائو مربوط میشود، توضیح میدهد. این فسیلها که سالها پژوهشگران را سردرگم کردهاند، ویژگیهایی ترکیبی از H. erectus و H. sapiens را نشان میدهند. در مطالعه چاپشده در مجله PaleoAnthropology اشاره شده است که این بقایا در گذر زمان با طبقهبندیهای گوناگون اشتباه گرفته شدهاند، اما تفاوتهای آنها در جمجمه، دندانها، فکها و چند ویژگی دیگر، نشانههایی از گونهای جدید به شمار میروند. این گونه در فسیلهایی همچون Penghu 1 شامل استخوان فک، Xiahe شامل فک پایین، Xuchang شامل بخشهایی از جمجمه، و نیز انواع فسیلهای دنیسووا نمایان است.
اگرچه این استدلال که نمونههای یادشده به گونهای ناشناخته از انسان تعلق دارند، بسیار قانعکننده به نظر میرسد، اما پژوهشهای بیشتر برای رسیدن به قطعیت ضروری است. با توجه به اینکه فسیلهای مذکور همچنان در طبقهبندی گونهای جای نمیگیرند، احتمالاً شاخه هومینین با یک یا چند عضو تازه گسترش خواهد یافت.
source
کلاس یوس