بیوگرافی مهدی شکوری معاون منابع انسانی سازمان تأمین + سوابق

مهدی شکوری متولد ۱۳۴۹ و دکترای جامعه شناسی اقتصادی و توسعه از دانشگاه تهران مرکز است. او سابقه مدیریت در بخش های بیمه ای و منابع انسانی سازمان تأمین اجتماعی را دارد.

بیوگرافی مهدی شکوری معاون منابع انسانی سازمان تأمین

مهدی شکوری یکی از مدیران باسابقه و علمی سازمان تأمین اجتماعی است که در سال ۱۴۰۳ با حکم مصطفی سالاری، مدیرعامل سازمان، به عنوان معاون توسعه مدیریت و منابع انسانی منصوب شد. او با توجه به سوابق مدیریتی و علمی خود در حوزه های بیمه ای و توسعه منابع انسانی، از چهره های شناخته شده در بدنه این سازمان به شمار می آید.

شکوری متولد سال ۱۳۴۹ است. او تحصیلات عالی خود را در رشته جامعه شناسی با گرایش اقتصادی و توسعه در مقطع دکتری در دانشگاه تهران مرکز به پایان رسانده است. همچنین دارای کارشناسی ارشد جامعه شناسی و کارشناسی علوم اقتصادی از دانشگاه شهید بهشتی است. این ترکیب علمی باعث شده تا او هم نگاه جامعه شناسانه به مسائل انسانی و اجتماعی سازمان داشته باشد و هم از دیدگاه اقتصادی قادر به تحلیل و سیاست گذاری باشد.

سوابق اجرایی و مدیریتی

وی از نیروهای باسابقه در بدنه سازمان تأمین اجتماعی است و در طول خدمت خود مسئولیت های مختلفی را بر عهده داشته است. مهم ترین سوابق او عبارتند از:

• مدیرکل امور بیمه شدگان سازمان تأمین اجتماعی
• مشاور معاونت بیمه ای سازمان
• فعالیت در سطوح کارشناسی ستاد و شعب سازمان تأمین اجتماعی

علاوه بر این، شکوری در آزمون سراسری شناسایی مدیران آینده سازمان که در سال ۱۳۹۸ توسط سازمان سنجش آموزش کشور برگزار شد، موفق به کسب رتبه نخست کشوری گردید. این موفقیت بیانگر توانمندی علمی، مدیریتی و آینده نگری او در حوزه های مرتبط با تأمین اجتماعی است.

انتصاب شکوری به عنوان معاون توسعه مدیریت و منابع انسانی، در شرایطی صورت گرفته است که این معاونت نقش مهمی در ارتقای کارآمدی سازمان و بهبود منابع انسانی دارد. با توجه به گستردگی بدنه سازمان تأمین اجتماعی و اهمیت سرمایه انسانی در اجرای مأموریت های آن، انتظار می رود که رویکردهای علمی و مدیریتی او در بهبود فرآیندها، افزایش بهره وری و ارتقای توانمندی کارکنان نقش مهمی ایفا کند.

مهدی شکوری، مدیری ترکیبی از تجربه میدانی و توانمندی علمی است. تحصیلات جامعه شناسی با گرایش توسعه اقتصادی در کنار سابقه مدیریتی او، چشم انداز مثبتی را برای بهبود مدیریت منابع انسانی در سازمان تأمین اجتماعی ترسیم می کند.