گروهی از باستانشناسان زیرآبی موفق شدند ۶۰۰ تیر چوبی را که زمانی پایههای یک روستای باستانی را تشکیل میدادند، در زیر آب شناسایی کنند. این تیرها بقایای سکونتگاهی از عصر برنز هستند که زمانی جامعهای در اطراف دریاچه مزانو در ایتالیا در آن زندگی میکرد.
دریاچه مزانو، در شمال منطقه لاتزیو، درون دهانهای آتشفشانی شکل گرفته و اکنون به لطف تلاشهای یک تیم تحقیقاتی، رازهای خود را پس از هزاران سال فاش میکند. گروهی از کارشناسان که زیر نظر اداره میراث باستانشناسی ایتالیا فعالیت میکنند، با غواصی در این دریاچه کوچک توانستند نقشه دقیقی از ساختار این روستا ترسیم کنند. آنان نه تنها بیش از ۶۰۰ تیرک چوبی فرو رفته در رسوبات رسی ضخیم را شناسایی نمودند، بلکه بیش از ۲۵ قطعه اثر تاریخی مربوط به بازه زمانی ۱۷۰۰ تا ۱۱۵۰ پیش از میلاد را نیز از زیر گل و لای خارج کردند.
برای بازسازی شکل اولیه سکونتگاه، باستانشناسان از لولههای مکنده برای خارج کردن رسوبات استفاده کردند تا خطوط اصلی ساختمانها و چیدمان روستا آشکار شود. بررسیها نشان داد تیرهای چوبی در عمقهایی میان ۲.۴ تا بیش از ۹.۷ متر از سطح فعلی آب قرار دارند، که نشاندهنده تغییرات مداوم سطح آب و ناهمواری بستر دریاچه در طول حدود ۶۰۰ سال زندگی این جامعه است. در برخی نقاط، پایههای چوبی با سنگپوشی شدهاند، اما هنوز ارتفاعشان تقریباً به خط ساحلی کنونی نزدیک است.
کاوشهای هدفمند در بخشهایی انجام شد که لایههای باستانی هنوز زیر لایهای ضخیم از رس فشرده محفوظ ماندهاند. در عین حال، برخی از آثار برنزی در میان سنگهای آذرین یافت شدهاند که احتمالاً نشان از وقوع لغزش زمین باستانی دارد.
آثار کشفشده، که در میان رسهای فشرده به خوبی حفظ شدهاند، شامل تبرهای چندشیاره، سرنیزه، سنجاقسینه، حلقه، سوزن، داس و اشیای تزئینی دیگر هستند. همچنین چند شمش برنز که برای ریختهگری استفاده میشدند، در محل پیدا شده که بیانگر وجود کارگاههای فلزکاری در دل این روستا است.
برخی از این اشیای فلزی آثار سوختگی دارند. پژوهشگران حدس میزنند که این وسایل ممکن است هنگام وقوع آتشسوزی در یکی از سازههای چوبی به داخل آب افتاده یا پس از نابودی روستا در آتش، در همانجا رها شده باشند. حتی روی سطح بعضی ابزارها رد دوده و تغییر رنگ ناشی از حرارت دیده میشود که شواهد روشنی از حضور آتش در این محوطه است.
در ویدیویی که در یوتیوب منتشر شده، غواصان در حال کاوش در اعماق آب دیده میشوند، جایی که پایههای چوبی، اشیای برنزی و دیگر بقایای معماری را با دقت ثبت و مستند میکنند. هدف پروژهای که توسط واحد باستانشناسی زیرآبی اداره کل میراث ایتالیا هدایت میشود، ادامه کاوشها و مستندسازی کامل محل است تا تصویر واضحتری از محل دقیق روستا و نحوه زندگی ساکنان آن به دست آید. باستانشناسان امیدوارند با بررسی دقیق آثار، بتوانند بفهمند این جامعه چگونه در دل آبها سازههایی بر پایه چوب ساخته و چگونه در نهایت ناپدید شده است.
source
کلاس یوس