اگر علاقهمند به تجربه بازیهای ماجراجویی موبایلی هستید، در این مطلب با بررسی بازی iOS و اندروید I Have No Mouth and I Must Scream همراه ویجیاتو باشید.
بازی I Have No Mouth, and I Must Scream در سال ۱۹۹۵ برای رایانههای شخصی منتشر شد و از همان ابتدا بهعنوان یکی از تاریکترین و اندیشمندانهترین آثار در ژانر ماجراجویی شناخته شد. این عنوان بر اساس داستان کوتاه معروفی از هارلن الیسون ساخته شده بود و خود نویسنده نیز در نگارش و صداپیشگی نقش اصلی بازی، یعنی هوش مصنوعی سادیستی به نام AM، مشارکت داشت. محصول نهایی تجربهای ترکیبی از وحشت روانی، فلسفه و نقد اخلاق انسانی بود که فراتر از مرزهای رایج بازیهای آن دوران پیش رفت. با وجود گذشت دههها، نسخههای بازسازیشده آن برای سیستمهای جدید منتشر شدند تا نسلهای تازه نیز بتوانند این تجربه سنگین و ذهنآزار را لمس کنند.
در جهانی پساآخرالزمانی روایت میشود که در آن ابررایانهای با آگاهی انسانی، پس از نابودی کل بشریت، تنها پنج انسان را زنده نگه داشته تا برای ابد شکنجهشان کند. این پیشفرض تلخ بستری برای روایتی چندلایه از گناه، رنج و بیقدرتی انسان فراهم میکند. هر یک از این پنج شخصیت، نماینده نوعی ضعف یا خطای اخلاقی است؛ از غرور گرفته تا ترس، از شهوت تا احساس گناه. محیطها استعارههایی از ذهن و گذشته آنها هستند، و بازیکن با عبور از این فضاهای ذهنی باید گرههای روانی و اخلاقی هر یک را باز کند. اتمسفر بازی بیوقفه فشار روانی ایجاد میکند و مرز میان واقعیت و توهم را عمداً محو نگه میدارد تا حس زندانی بودن در کابوسی آگاهانه را تقویت کند.
در بخش گیمپلی این بازی موبایلی، ساختار اشاره و کلیک کلاسیک با تصمیمگیریهای اخلاقی ترکیب شده است. هر فصل بازیکن را در قالب یکی از قربانیان قرار میدهد و هدف، نه صرفاً فرار از محیط، بلکه مواجهه با گناهان گذشته است. معماها در این بازی اغلب پاسخ منطقی مشخصی ندارند و حل آنها مستلزم درک مفهومی و اخلاقی موقعیت است. برخلاف بسیاری از آثار همدوره، پیشرفت به معنای یافتن آیتم درست نیست، بلکه بهکارگیری قضاوت انسانی و تحمل تبعات انتخابها اهمیت دارد. طراحی مراحل به گونهای است که حس اجبار و بیاختیاری را به بازیکن منتقل میکند، تا همانند شخصیتها در دام بازی ذهنی AM گرفتار شود.
در ادامه، ساختار اپیزودیک به بازی عمق روانی میبخشد. هر شخصیت در جهانی منحصربهفرد گرفتار است که به شکلی استعاری بازتاب دهنده درونیاتش محسوب میشود. الن با ترس و تروما دستوپنجه نرم میکند، تد در کشمکش میان وسوسه و صداقت گرفتار است، و بِنّی با خاطراتی از خشونت نظامی و غرور انسانی مواجه میشود. این تنوع محیطی و تماتیک باعث میشود بازی مانند مجموعهای از رؤیاهای تبدار به نظر برسد که بهتدریج تصویری کامل از انسانیتِ زخمخورده میسازد. تصمیمهای بازیکن در هر روایت بهصورت نامحسوس بر پایان تأثیر میگذارند و ممکن است هر شخصیت یا رستگار شود یا بیشتر در چرخه عذاب فرو رود.
بازی I Have No Mouth and I Must Scream یک عنوان کاملا آفلاین موبایلی است
با وجود وفاداری به ساختار کلاسیک اشاره و کلیک، طراحی مکانیکهای بازی از جنبه روایی بسیار پیشرو است. سیستم انتخاب و واکنشها به شکلی طراحی شده که تصمیم بازیکن نه تنها مسیر داستان بلکه لحن و دیدگاه شخصیت را نیز تغییر میدهد. در بسیاری از موقعیتها، هیچ انتخاب درستی وجود ندارد و بازیکن ناگزیر است میان دو گزینهی دردناک یکی را برگزیند. این طراحی آگاهانه حس کنترل را از بازیکن میگیرد و او را در جایگاه همان قربانیان ناتوان قرار میدهد. نتیجه تجربهای است که نه بهدنبال سرگرمکردن، بلکه بهدنبال درگیرکردن ذهن و وجدان مخاطب است.
از نظر بصری و صوتی، بازی در دوران خود اثری خیرهکننده محسوب میشد. طراحی دوبعدی با رنگهای سمی و متضاد، جلوهای بیمارگونه به جهان میدهد که با موضوعات روانی اثر هماهنگی کامل دارد. هر محیط، ترکیبی از فناوری سرد و کابوس ارگانیک است؛ گویی ذهن انسان با ماشین در هم آمیخته باشد. صداگذاری و موسیقی نیز نقشی اساسی در اتمسفر دارند؛ صداهای مکانیکی، زمزمههای مبهم و ناهنجاریهای صوتی، مخاطب را در فضای خفقانآور بازی غوطهور میکنند. صدای خود هارلن الیسون در نقش AM، لحنی سرد، خشمگین و تحقیرآمیز دارد که حضور ماشینِ خداگونه را واقعیتر و ترسناکتر میسازد.
پیشنهاد میشه!
این اثر بیش از آنکه یک بازی ویدئویی باشد، بیانیهای درباره ماهیت رنج و مسئولیت انسانی است. داستان، طراحی و موسیقی همگی در خدمت یک هدف قرار گرفتهاند: نشاندادن شکنندگی اخلاق، ضعف انسان و پوچی قدرت مطلق. اگرچه از نظر فنی محصولی محدود و قدیمی بهشمار میرود، اما از لحاظ فلسفی و روایی همچنان یکی از جسورانهترین و تأثیرگذارترین آثار تاریخ بازیهای ویدئویی است.
ناشر بازی:
Dotemu
دسته بندی:
اشاره و کلیک ، ماجراجویی
سیستم عامل:
اندروید ، iOS
حجم:
۱۲۰ مگابایت
source
کلاس یوس