یک جستجوگر فلز، سکه‌ای طلایی متعلق به اقوام سلتی و با قدمت ۲۲۰۰ سال را در آلمان کشف کرد. این سکه که در مزرعه‌ای در ایالت زاکسن پیدا شده، از طلای تقریباً خالص است و اکنون به‌عنوان کهن‌ترین سکه کشف شده در این منطقه شناخته می‌شود. سکه مزبور که «جام رنگین‌کمان» نام گرفته، هنوز نقش‌ونگارهای متمایز خود را حفظ کرده است.
به‌تازگی در آلمان سکه‌ای سلتی از طلای تقریباً خالص با قدمتی حدود ۲۲۰۰ سال یافت شده که در شرایطی استثنایی حفظ گردیده است.
این سکه که جرم آن ۲ گرم است، اندکی از یک سکه ۱۰ سنت یورویی یا ۱۰ سنت آمریکایی سبک‌تر بوده و «جام رنگین‌کمان» نامیده می‌شود. دلیل این نام‌گذاری، نه‌تنها شکل منحنی و شبیه‌به‌ظرف کوچک آن است، بلکه به این واقعیت اشاره دارد که چنین سکه‌هایی اغلب در مزارع پیدا می‌شوند، درست مانند افسانه‌ای که از وجود ظرفی پر از طلا در انتهای رنگین‌کمان سخن می‌گوید.
این سکه در مزرعه‌ای در گوندورف، در شمال‌غربی شهر لایپزیگ کشف شد و به‌وسیله اداره باستان‌شناسی ایالت زاکسن تأیید گردید. این کشف نه تنها بخشی از افسانه‌ها نیست، بلکه یادآور حضور انسان‌هایی واقعی است که روزگاری در آن سرزمین زیسته‌اند. باربارا کلپش، وزیر فرهنگ و گردشگری ایالت زاکسن، در بیانیه‌ای اظهار داشت: «سکه طلایی کشف شده بخشی ملموس از تاریخ ماست و دیدگاه‌های تازه‌ای درباره تجارت با اقوام سلتی در اختیارمان می‌گذارد. این سکه از دادوستد و انسان‌هایی سخن می‌گوید که زمانی در این ناحیه زندگی می‌کردند.»
این سکه ۲ گرمی از طلای تقریباً خالص ساخته شده و به‌طور رسمی با نام «چهارم استاتر» شناخته می‌شود، اما اکنون به‌صورت غیررسمی «جام رنگین‌کمان گوندورف» نام گرفته است. یک طرف آن نقش سری استیلیزه (احتمالاً سر گوزن) دیده می‌شود و طرف دیگر شامل تصویری از گردنبند باز با انتهای ضخیم (احتمالاً نوعی گردنبند سلتی موسوم به «تورک»)، یک ستاره با گوشه‌های منحنی، و یک کره است.
سایر سکه‌هایی با شکل «جام رنگین‌کمان» در مناطق سکونتی سلتی در شمال بوهم یافت شده‌اند و معمولاً به سده سوم پیش از میلاد مسیح بازمی‌گردند. رجینا اسمولنیک، باستان‌شناس ایالتی، گفت: «سکه‌های سلتی در زاکسن بسیار نادر هستند. هرچند زاکسن بیرون از محدوده سکونت اقوام سلتی قرار دارد، این کشف ارزشمند شاهدی دیگر بر وجود تماس‌ها و ارتباطات منظم میان این مناطق است.»
پیش از کشفیات اخیر، تنها دو سکه سلتی در زاکسن یافت شده بود که یکی از آنها در قرن نوزدهم میلادی کشف شده و اکنون مفقود است. افزایش قابل‌توجه در بررسی‌های میدانی طی سال‌های اخیر، منجر به کشف ۹ سکه دیگر شده، اما تنها یکی از آنها از طلا ساخته شده و همانند این نمونه دارای شکل محدب است، با این تفاوت که آن سکه فاقد هرگونه تزئین بوده است.
پیش‌تر کهن‌ترین سکه کشف شده در زاکسن، سکه‌ای نقره‌ای موسوم به «کلاستر کویناریوس» بود که در سال ۲۰۰۷ میلادی پیدا شد و احتمالاً به اوایل قرن نخست پیش از میلاد بازمی‌گشت. بااین‌حال، این سکه طلایی تازه‌کشف‌شده اکنون قدیمی‌ترین نمونه محسوب می‌شود و اثباتی است بر وجود سکه‌هایی کهن‌تر در زاکسن.
اگرچه این یافته به‌عنوان «سکه» توصیف می‌شود، اما همان‌گونه که اسمولنیک توضیح داد، در واقع هرگز در چرخه تبادلات مالی نبوده است. او گفت: «در حقیقت، این سکه احتمالاً نمادی از جایگاه اجتماعی یا ذخیره‌ای از ارزش بوده که به فردی از طبقه بالای جامعه تعلق داشته است؛ فردی که با اقوام سلتی روابط تجاری برقرار کرده بود.»
باربارا کلِپش در پایان افزود: «کشف‌هایی از این دست گذشته ما را زنده می‌کنند و به ما در درک ریشه‌های فرهنگی‌مان یاری می‌رسانند. از داوطلبی که این یافته را با دقت و حس مسئولیت‌پذیری گزارش کرده است، سپاسگزارم. تعهد و تلاش این داوطلب نشان می‌دهد که شهروندان ما چگونه در پژوهش و حفاظت از میراث فرهنگی‌مان سهیم‌اند.»
source
کلاس یوس