مردم یک قرن پیش سال ۲۰۲۴ را چگونه تصور می‌کردند؟

جمله معروفی وجود دارد که می‌گوید خبرهای امروز به آسانی تا فردا فراموش خواهند شد. حافظه جمعی کوتاه‌مدت است و اخبار نیز به سرعت تغییر می‌کنند. چه کسی می‌داند که فردا چه خواهد شد؟ با این حال، مردم همیشه کنجکاو بوده‌اند که بدانند آینده چگونه خواهد بود. درست مانند امروز، ۱۰۰ سال پیش، سردبیران روزنامه‌ها بستری را برای جامعه‌شناسان، دانشمندان یا روشنفکران مختلف فراهم می‌کردند تا پیش‌بینی کنند دنیا در قرن آینده، یعنی زمانه کنونی ما، چگونه خواهد بود.

تیم تحقیقاتی مجموعه MyHeritage آرشیو روزنامه‌های تاریخی در وب‌سایت OldNews را بررسی کرده و به گذشته بازگشته است تا ببیند کارشناسان دوران قدیم پیش‌بینی کرده بودند جهان ما چگونه خواهد بود. آن‌ها چه چیزهایی را درست و چه مواردی را کاملا اشتباه پیش‌بینی کردند؟ در مقاله امروز قصد داریم به بررسی دقیق‌تر این موضوع و پیش‌بینی‌های مردم یک قرن پیش درباره سال ۲۰۲۴ بپردازیم.

علم و فناوری

در ماه می سال ۱۹۲۲، نیویورک هرالد (New York Herald) تمام صفحه اول از بخش مجله خود را به نویسنده انگلیسی، والتر لیونل جورج (Walter Lionel George) که به خاطر داستان‌های محبوبش مشهور بود، اختصاص داد. جورج در نوشته خود با عنوان «جهان در صد سال آینده چگونه خواهد بود» درباره احتمال اینکه علم تغییراتی انقلابی در اوایل قرن بیست و یکم پدید آورد، همانطور که در اوایل قرن بیستم چنین کرد، تردید داشت. او که به وضوح انقلاب دیجیتال یا حتی انقلاب هوش مصنوعی را پیش‌بینی نکرده بود، نوشت: «من معتقد هستم که در سال ۲۰۲۲ پیشرفت علم شگفت‌انگیز خواهد بود، اما هیچ‌چیز به اندازه امروز در مقایسه با صد سال پیش خارق‌العاده نخواهد بود.»

به گفته جورج، نکته غم‌انگیز درباره اکتشاف این است که به سوی نابودی خود پیش می‌رود و هرچه بیشتر کشف می‌کنیم، چیزهای کمتری برای کشف باقی می‌ماند. با این حال، اکنون مشخص شده است که والتر جورج چقدر اشتباه می‌کرد. البته این نویسنده یک چیز را درباره فناوری تا حدی درست پیش بینی کرده بود. او نوشته است: «مردم در سال ۲۰۲۲ احتمالا هرگز سیمی را در آسمان نخواهند دید. تقریبا مسلم است که تلگراف و تلفن بی‌سیم، سیستم کابلی را مدت‌ها پیش از پایان قرن فعلی، از بین خواهند برد.» اگرچه انتقال بی‌سیم و ماهواره‌ای امروزه بسیار گسترش یافته است، اما هنوز هم بخش قابل توجهی از اطلاعات توسط سیم‌های تلفن منتقل می‌شوند.

پانزده سال پیش از معرفی ماشین لباسشویی خانگی و یک قرن قبل از اختراع جاروبرقی رباتیک، جورج پیش‌بینی کرد که کارهای خانه آسان‌تر می‌شوند. او می‌گفت: «کارهای خانه روز به روز کمتر می‌شوند و در سال ۲۰۲۲ بسیار آسان‌تر خواهند شد. من باور دارم که بیشتر امور نظافتی که امروزه باید در خانه انجام شوند، تا آن زمان از بین خواهند رفت.» مقاله جالبی که در آگوست ۱۹۲۳ در روزنامه ورشو دیلی تایمز (Warsaw Daily Times) منتشر شد، شامل پیش‌بینی دانشمندان دانشگاه کمبریج بود که نه به ۱۰۰ سال، بلکه به ۲۰۰ سال آینده فکر می‌کردند. این مقاله به اهمیت دانشمندان اشاره می‌کند و در آن از آلبرت انیشتین به عنوان فردی یاد شده که همچون نیوتن بر بشریت تاثیر گذاشت.

بر اساس آن، روشنفکران، نویسندگان و هنرمندان برای سازگاری با دنیای در حال تغییر، باید به جای مطالعات کلاسیک، در علوم مهارت پیدا کنند. انسان‌ها باید موادی بیابند که به آن‌ها در هماهنگی با این تغییرات کمک کنند. در این مقاله نوشته شده: «چای، قهوه، تنابکو و الکل تنها موادی هستند که انسان‌ها کشف کرده‌اند و بر بدن و شخصیت آن‌ها تاثیر می‌گذارند، اما علم شیمی به مرحله‌ای رسیده است که بسیاری از مواد این چنینی را در اختیار انسان میانه‌رو می‌گذارد تا بازدهی و شادی خود را روی زمین افزایش دهد.» جالب‌ترین پیش‌بینی در مقاله ورشو دیلی تایمز درباره نحوه ترتیب کودکان در آینده است.

طبق گفته دانشمندان کمبریج در سال ۱۹۲۳، کودکان در آزمایشگاه رشد می‌کنند و نه در رحم مادرشان. شهروند آینده ممکن است زندگی خود را در یک لوله آزمایشگاهی شروع کند، در یک سرم مخصوص پرورش داده شود و در زمان مناسب از رژیم غذایی شیر مصنوعی قرار گیرد. نه تنها بدن انسان در آزمایشگاه رشد می‌کند، بلکه شخصیت، مهارت‌ها و عملکرد او نیز با جراحی‌ها، حذف بافت‌ها، تزریقات و سایر کارهایی که به دقت انجام می‌شوند، تعیین خواهند شد. بسیاری از زنان خوشحال خواهند شد که بدانند طبق پیش‌بینی، تا روز مرگ جوانی خود را حفظ خواهند کرد و هم مردان و هم زنان در آرامش کامل و بدون بیماری می‌میرند. دانشمندان در آن زمان پیش‌بینی می‌کردند تنها تهدید برای پیشرفت‌های فناوری، مخالفت‌های بزرگ اخلاقی و دینی خواهد بود.

سفر

یکی از پیش‌بینی‌های درست والتر جورج در نوشته‌اش که توسط روزنامه نیویورک هرالد در سال ۱۹۲۲ منتشر شد، عادی شدن پروازهای تجاری بود. او نوشته است که این نوع پروازها کاملا عادی خواهند شد؛ کشتی‌های مسافربری در سواحل باقی خواهند ماند، اما دیگر در مسیرهای اصلی استفاده نمی‌شوند و جای خود را به وسایل نقلیه هوایی می‌دهند. نویسنده مذکور به درستی پیش‌بینی کرده بود که در سال ۲۰۲۴ سفر از اروپا به ایالات متحده به ۸ ساعت کاهش خواهد یافت. جورج به درستی می‌گفت که دیگر از اسب‌ها برای حمل و نقل استفاده نخواهند شد و کالاها با قطار جابه‌جا می‌شوند.

از سوی دیگر، مقاله‌ای قدیمی‌تر در سال ۱۹۰۸ در روزنامه The Sunday Vindicator منتشر شد که براساس تحقیقات یک دانشمند بود. او سعی داشت پیش‌بینی کند در ۱۰۰ سال آینده چه اتفاقی خواهد افتاد. این مقاله محتوای بسیار خیال‌پردازانه‌ای داشت و دانشمند اشاره شده در آن نوشته بود: «هیچ ترافیکی از وسایل نقلیه در خیابان‌های ما وجود نخواهد داشت، بلکه پیاده‌روها و جاده‌های متحرک ساخته می‌شوند که مردم و محصولات تجاری شهرها را جابه‌جا می‌کنند، جایی که یک خیابان از خیابان دیگر عبور می‌کند و خیابان اول به شکل پل بالا خواهد رفت.”

با این اوصاف، سینما قرار بود در قرن بیست و یکم چگونه باشد؟ جورج در نیویورک هرالد می‌نویسد: «فیلم‌ها جذاب‌تر خواهند بود. شخصیت‌های روی پرده نه تنها حرکت می‌کنند، بلکه رنگ‌های طبیعی خواهند داشت و با صداهای معمولی صحبت خواهند کرد.» او احتمالا نمی‌توانست وجود فناوری CGI را تصور کند. مقاله روزنامه Sunday Vindicator در سال ۱۹۰۸ با یک بیانیه سلب مسئولیت طنزآمیز به پایان می‌رسد که نشان‌دهنده بزرگی یک اشتباه ساده در پیش‌بینی آینده است. تا اینجا همه‌چیز خوب است، اما همین نویسنده به ما می‌گوید که خانم‌ها دیگر کفش پاشنه بلند و لباس‌های زیبا نخواهند پوشید. این گفته موجب می‌شود که ما شک کنیم آیا واقعا او نژاد بشر را تا این حد عمیق بررسی کرده است یا خیر.

غذا

دیدگاه جورج درباره غذا در قرن بیست و یکم بیش از حد بلندپروازانه بود. او فرض می‌کرد که انسان‌ها در سال ۲۰۲۴ به خوردن گوشت گاو نمک‌سود، هَش (خوراک گوشت خردشده) و کدو تنبل ادامه خواهند داد، اما بیشتر وعده‌های غذایی مصنوعی خواهند بود؛ یعنی ما کپسول‌هایی را می‌بلعیم که حاوی تمام مواد غذایی لازم هستند. مطلبی در آگوست ۱۹۲۷ در مجله The Grape Belt به نتایج پژوهشی که توسط دانشمندان مشهور آمریکایی در ژنو انجام شده بود، اشاره می‌کند.

طبق این مطلب، جمعیت کشورها به‌طور قابل توجهی افزایش خواهد یافت، بیش از آنچه که جهان می‌تواند در خود جای دهد. با این حال، چگونه قرار بود شهروندان جهان در سال ۲۰۲۴ غذا بخورند؟ دانشمندان نمی‌دانستند که فست‌فودها دهه‌ها بعد جهان غرب را تسخیر خواهند کرد، اما ایده کلی یکسان بود. غذای ارزان و تولیدشده، بسته به اینکه چه احساسی نسبت به جمعیت دارید، یک رویا یا کابوس خواهد بود.

آلودگی و انرژی

والتر لیونل جورج در سال ۱۹۲۲ پیش‌بینی کرد با ناپدید شدن زغال سنگ در تمام مکان‌هایی که برق تولید نمی‌شود، دیگر دودی وجود نخواهد داشت، شاید حتی دود تنباکو نیز نباشد. از سوی دیگر، پیش‌بینی روزنامه Sunday Vindicator در سال ۱۹۰۸ درباره منابع انرژی و مسیری که ما در تولید انرژی در پیش خواهیم گرفت، درست بود. بر اساس آن، زغال سنگ با برقی که از طریق نیروهای طبیعی مانند جزر و مد و خورشید تامین می‌شود، جایگزین خواهد شد. با این حال، آن‌ها درباره مسئله آلودگی هوا کاملا اشتباه می‌کردند و می‌گفتند: “دود و گردوغبار شهرهای ما برای همیشه از بین خواهد رفت.”

جامعه

نویسنده انگلیسی روزنامه نیویورک هرالد پیش‌بینی می‌کرد که مدل خانواده‌ها در سال ۲۰۲۲ تغییر خواهد کرد. او باور داشت محدودیتی برای تعداد فرزندانی که یک خانواده می‌تواند داشته باشد، وجود خواهد داشت. افزون‌بر این، والتر جورج معتقد بود وضعیت زنان به عنوان افراد خانه‌دار، زمانی که آن‌ها شغلی پیدا کنند و وارد بازار شوند، به‌طور چشمگیری تغییر خواهد کرد. در این زمینه، حداقل ۱۰۰ سال بعد، او به درستی پیش‌بینی کرده بود. آنچه که جالب است، پیش‌بینی نسبتا دقیق این فرد درباره وضعیت ازدواج است. جورج می‌گفت: “ازدواج همچنان به همان شکلی که امروز هست، وجود خواهد داشت زیرا انسان‌ها علاقه زیادی به آن دارند، اما طلاق گرفتن نیز احتمالا در همه جا کار آسانی خواهد بود.”

وقایع سیاسی

طبق گفته والتر لیونل جورج، توافقات تجاری بین‌المللی تغییرات سیاسی به همراه خواهند داشت، اما این تغییرات مانع از وقوع جنگ‌های آینده نخواهند شد. تنها چند سال بعد از جنگ جهانی اول، پیش‌بینی او درباره یک مسئله به‌طرز هراس‌آوری درست بود. جرج می‌گفت: “من گمان می‌کنم که جنگ‌های آینده با گازهای سمی جدید، شعله‌های خاموش‌نشدنی و ابرهایی از دود که جلوی تابش نور را می‌گیرند، به اندازه‌ای وحشتاک خواهند بود که فراتر از تصور من هستند.”

دانشمندان آمریکایی در مقاله سال ۱۹۲۷ روزنامه Grape Belt هشدار داده بودند که جهان باید با مشکل جمعیت مقابله کند، اما چندین چالش بزرگ وجود دارد که مانع از این کار می‌شوند. این چالش‌ها عبارت‌اند از: تمایل ملت‌ها به شنیدن اخبار درباره قدرت نظامی خود، تمایل حاکمان مستبد به داشتن بیشترین تعداد ممکن از رعایا، تعصب مذهبی ملت‌های مختلف برای داشتن بیشترین تعداد ممکن از پیروان و همچنین میل فرهنگی مردم به حکمرانی بر جهان با ویژگی‌های خاص خود.

جهان در صد سال آینده چگونه خواهد بود؟

همانطور که در بالا خواندید، برخی از جنبه‌های آینده ممکن است آسان‌تر از باقی جنبه‌ها قابل پیش‌بینی باشند. در چند دهه اخیر، بعضی از حوزه‌های فناوری، علم و پزشکی با سرعتی سرسام‌آور پیشرفت کرده‌اند، در حالی که برخی دیگر عقب مانده‌اند. ما نمی‌دانیم آینده چه چیزی به همراه خواهد داشت، اما قادر هستیم براساس ترندهای کنونی حدس‌های آگاهانه‌ای بزنیم. همچنین می‌توانیم به گذشته نگاه کنیم و بابت پیشرفت‌های بزرگ بشریت، قدردان نسل‌های پیشین باشیم. شاید ۱۰۰ سال بعد، نوادگانمان پیش‌بینی‌های امروز ما را با واقعیت‌های عصر خودشان مقایسه کنند. ما تنها می‌توانیم امیدوار باشیم که دنیا پس از گذشت هر قرن، پاک‌تر، ایمن‌تر و شادتر شود.