طرفداری | متئو بریگی (Matteo Brighi) زاده ۱۴ فوریه ۱۹۸۱ در شهر ریمینی ایتالیا است. او در پست‌های هافبک میانی و هافبک دفاعی بازی می‌کرد. متئو در خانواده‌ای کاملاً فوتبالی بزرگ شد و تمامی برادرانش نیز چون او، فوتبالیست شدند. بریگی فوتبالش را از تیم‌های پایه باشگاه ریمینی شروع کرد و در سال ۱۹۹۷، به تیم اصلی آن منتقل شد. او پس از یک فصل کامل نیمکت‌نشینی، توانست تا به ترکیب اصلی تیمش برسد و در دو فصل بعدی، آمارهای ۱۲ بازی و یک گل در فصل ۹۹-۱۹۹۸ و ۳۷ بازی و هشت گل در فصل ۰۰-۱۹۹۹ را ثبت کند. او در همین دوران، حضوری منظم در اردوهای تیم‌های ملی پایه ایتالیا داشت و در همین اردوها، توجه یوونتوس را جلب کرد. بریگی در سال ۱۹۹۹، پیشنهاد جدی و مصرانه‌ای را از یوونتوس، در روزهای حضور کارلو آنچلوتی روی نیمکت سرمربی‌گری این باشگاه، دریافت کرد اما ترجیح داد تا پس از دریافت مدرک حسابداری خود، یک سال دیرتر راهی یوونتوس شود.
او در سال ۲۰۰۰ راهی یوونتوس شد و در نخستین بازی خود برای این باشگاه، در هفته نخست سری‌آ برابر ناپولی، به مدت ۱۰ دقیقه بازی کرد. بریگی در حضور بزرگانی چون انزو مارسکا، آنتونیو کونته، ادگار داویدز و السیو تاکیناردی، فرصت‌های محدودی را برای حضور در ترکیب تیمش داشت و اغلب در دقایق پایانی به زمین بازی فرستاده می‌شد. ماحصل حضور بریگی در یوونتوس، حضور در ۱۲ بازی بود. این بازیکن در سال ۲۰۰۱، با قراردادی قرضی راهی بولونیا شد و زیرنظر فرانچسکو گویدولین، به بهترین فرم ممکن خود رسید. او پس از سه گل در ۳۴ بازی خود برای بولونیا، جایزه برترین بازیکن جوان سری‌آ را از آن خود کرد و به همراه تیمش، رتبه هفتم این لیگ را به دست آورد. نتیجه درخشش بریگی در بولونیا، قرارداد پنج میلیون یورویی او با پارما بود. بریگی در پارما، موفق به بازی در جام یوفا و ثبت نخستین گل در سری‌آ که در هفته ۱۲ برابر تورینو به ثمر رسید، شد. در همین فصل بود که بازی «فیفا ۲۰۰۳» منتشر شد؛ پس از اعلام ریتینگ بازیکنان مختلف در این بازی، متئو بریگی به معروفیت قابل توجهی رسید.
این بازیکن که پیش‌تر در سال ۲۰۰۱، یکی از اعضای فرهست بهترین فوتبالیست‌های جوان جهان بود، در فیفا ۲۰۰۳، ریتنیگ ۹۷ را داشت و به بهترین بازیکن این بازی تبدیل شد. این اتفاق در حالی رخ داد که نهایت ریتینگ این بازی، عدد ۹۹ بود و بریگی در ۲۲ سالگی، تنها دو امتیاز تا حداکثر ریتینگ، کم داشت. این ماجرا، علاوه بر معروفیت، انتقادهای زیادی را به بازی فیفا وارد کرد زیرا بریگی، از بازیکنان روی جلد بازی یعنی پاول ندود، روبرتو کارلوس و زین‌الدین زیدان نیز ریتینگ بالاتری داشت. او پس از این ماجراها، در سال ۲۰۰۳، با قراردادی قرضی راهی برشا شد و در ۳۰ بازی خود با پیراهن این باشگاه، یک گل سه امتیازی برابر سیه‌نا زد و یک پاس گل را نیز به ثبت رساند. در سال ۲۰۰۴، انتقال‌های متوالی در کارنامه این بازیکن به ثبت رسید. بریگی در ابتدا به پارما بازگشت، سپس یوونتوس تصمیم گرفت تا از مالکیت مشترک خود استفاده کرده و با ۱۱.۵ میلیون یورو، این بازیکن را به تورین بازگرداند؛ سپس نوبت به رم رسید تا وارد بازی شود و مرد ۹۷ امتیازی «فیفا ۲۰۰۳» را با ۱۶ میلیون یورو خریداری کرده و به کیه‌وو قرض دهد.
این بازیکن در فصل نخست حضورش در کیه‌وو، تک‌گل سه امتیازی هفته ششم سری‌آ برابر لاتزیو را به ثمر رساند تا برای تیم اصلی خود یعنی رم، دلبری کند. در ادامه، بریگی در ۳۶ بازی به میدان رفت. او در فصل ۰۶-۲۰۰۵، با ثبت آمار ۲۶ بازی و دو گل، عضویت تیمی را داشت که توانست به سهمیه لیگ قهرمانان اروپا برسد. در سومین فصل حضور قرضی در جمع زرد و آبی‌پوشان کیه‌وو، این بازیکن به شش گل در ۳۲ بازی که شامل گلزنی به اینتر می‌شد، رسید اما نتوانست تا از سقوط تیمش جلوگیری کند. با نظر مساعد لوچانو اسپالتی، رم بالاخره تصمیم گرفت تا از بریگی در فصل ۰۸-۲۰۰۷، استفاده و از خرید سه سال قبل خود، بهره گیرد. نخستین بازی بریگی برای گرگ‌ها، دیدار هفته نخست سری‌آ برابر پالرمو بود. یک گل برابر امپولی، یک پاس گل و حضور در ۳۲ بازی، نتیجه این فصل بریگی بود؛ او یکی از بازیکنان مورد علاقه اسپالتی در نیمه دوم مسابقات رم بود و اغلب با مدیریت خط هافبک پایتخت‌نشینان در نیمه دوم، کمک حال بازی تیمی‌شان بود.
او در فصل ۰۹-۲۰۰۸ به بهترین فرم فوتبالی خود رسید و توانست تا با زوج‌سازی بسیار موثرش به همراه ده روسی، خط هافبک رم را بسیار تقویت کند. بریگی در لیگ قهرمانان این فصل، یکی از بهترین ورژن‌های خود را نشان داد و توانست تا با پاس گل در دیدار برابر چلسی، بریس برابر کلوژ رومانی و گلزنی برابر بوردو، تیمش را به مرحله حذفی این تورنمنت برساند. او در سری‌آ، دروازه تیم‌های پالرمو، اینتر و لچه را باز کرد تا با آمار ۴۴ بازی، شش گل و چهار پاس گل، این فصل را به پایان برساند. او در فصل ۱۰-۲۰۰۹ سری‌آ، گربه سیاه پالرمو بود و پس از گلزنی در بازی رفت، در دیدار برگشت برابر این باشگاه بریس کرد. ۳۳ بازی، پنج گل و چهار پاس گل در این فصل بریگی به ثبت رسید. او یک فصل دیگر در رم حضور داشت و به ۳۲ بازی و یک گل رسید. شکستگی زانوی راست در ماه می ۲۰۱۱، باعث شد تا حضور بریگی در رم به انتهای خود برسد و این بازیکن با قرادادی قرضی راهی آتالانتا شود. بریگی تنها در ۱۱ بازی برای الهه‌ها به میدان رفت و پس از یک فصل به رم بازگشت.
او در سال ۲۰۱۲، با قراردادی قرضی راهی تورینو شد و پس از دو گل و یک پاس گل در ۲۵ بازی که کمک حال تورینو برای بقا در سری‌آ بود، این باشگاه را به عقد قرارداد دائمی با خودش، راضی کرد. با این حال، عمر دومین فصل بریگی در تورینو، بیش از شش ماه نبود. در حالی که این بازیکن در ۱۷ بازی نیمه نخست فصل، تنها دروازه ساسولو را در دو بازی رفت و برگشت باز کرده بود، مسیر سرنوشت او را به سوی همین باشگاه در نقل و انتقالات زمستانی ۲۰۱۴ رساند. بریگی که با گل‌هایش، ساسولو را به بحران برده بود، حال توانست تا با حضور در هشت بازی ادامه فصل، این باشگاه را در بقای خود یاری کند. او یک فصل دیگر در ساسولو حضور داشت و پس از ۲۴ بازی برای آن‌ها، بار دیگر تصمیم به تغییر تیم گرفت. پس از ۲۴ بازی در بولونیای تازه صعود کرده به بالاترین سطح ایتالیا، بریگی به سطح پایین‌تر رفت و به مدت دو فصل در پروجا بازی کرد. ثمره حضور بریگی در پروجا، ۴۰ بازی، سه گل و دو پاس گل در فصل ۱۷-۲۰۱۶ و ۱۴ بازی، یک گل و یک پاس گل در فصل ۱۸-۲۰۱۷ بود. او در سال ۲۰۱۷ به امپولی منتقل شد و به همراه این باشگاه، پس از ثبت ۱۴ بازی و یک گل، با قهرمانی سری‌ب، به بالاترین سطح فوتبال ایتالیا بازگشت.
این بازیکن در بازگشت به سری‌آ، ۱۰ بازی و یک گل برابر تیم سابقش، تورینو را تجربه کرد و در پایان فصل، با وجود شایستگی فراوان تیمش، سقوط به دسته پایین‌تر را متحمل شد. بریگی در پایان همین فصل، از دنیای فوتبال خداحافظی کرد. بریگی بیش از ۴۰ بازی در تیم‌های پایه ایتالیا را تجربه کرده و به قهرمانی یورو جوانان رسیده بود. او در دیدار ایتالیا و اسلوونی در سال ۲۰۰۲، برای نخستین بار در رده بزرگسالان به میدان رفت. بریگی پس از هفت سال به بازی‌های ملی بعدی خود رسید و در ترکیب ایتالیا برابر مونته نگرو، ایرلند و ایرلند شمالی به میدان رفت. او پس از چهار بازی، دیگر در رده ملی دیده نشد. سبک بازی بریگی شامل تکنیک عالی، تنظیم سرعت بازی تیم، استقامت، سرعت بالا، تکل‌زنی و جنگندگی، تمایل به پرس و ایجاد موقعیت‌های تهاجمی می‌شد. او در زمان جوانی با مربی خود، کارلو آنچلوتی قیاس می‌شد.
از سری خاطرات فوتبالی روز
- لیام بردی؛ هافبک چیپی آرسنال و پنالتی‌زن قهار یوونتوس و اینتر
- آدولفو پدرنرا، استاد و استراتژیست ریورپلاته؛ از شوت محکم چهار سالگی تا تعبیر رویای کلمبیا
- نلسون دیدا؛ سنگربان برزیلی میلان، مرد همیشگی جام کنفدراسیون‌ها و دیوار آبی کروزیرو
- آرشیو مطالب مرتبط
source