برخلاف تصور رایج، فرایند تکامل انسان متوقف نشده است. شواهد علمی جدید نشان می‌دهد گونه ما همچنان در حال سازگاری با محیط خود است.
بسیاری معتقدند فناوری و تمدن، انسان را از قوانین طبیعت جدا کرده است. اما این دیدگاه، تأثیر دائمی محیط و فرهنگ بر آینده گونه انسان را نادیده می‌گیرد و شواهد نشان می‌دهند که ما هنوز در حال تغییر هستیم.
تأثیر پرتوهای خورشید بر رنگ پوست
پرتوهای فرابنفش خورشید می‌توانند به پوست آسیب برسانند. در مناطق استوایی، پوست تیره با رنگدانه ملانین بیشتر، یک مزیت محافظتی است. اما در اقلیم‌های سردتر و ابری، پوست روشن برای تولید ویتامین D ضروری است که این خود نمونه‌ای از تکامل انسان در پاسخ به محیط است.
سازگاری ژنتیکی با رژیم غذایی
رژیم غذایی یکی از عوامل کلیدی تکامل است. برای مثال، توانایی هضم شیر در بزرگسالی (تحمل لاکتوز) پس از اهلی‌کردن گاوها در برخی جوامع گسترش یافت. همچنین، ژن‌های خاصی به مردم اینویت در هضم چربی‌ها و به مردم تورکانا در کنیا برای تحمل کم‌آبی کمک می‌کند.
مقاومت در برابر بیماری‌های همه‌گیر
بیماری‌های عفونی نیز به تکامل انسان جهت می‌دهند. در قرن ۱۴، بسیاری از بازماندگان طاعون خیارکی دارای ژن مقاومت در برابر این بیماری بودند. این مقاومت ژنتیکی به نسل‌های بعدی منتقل شد و ممکن است فرایندهای مشابهی در برابر ویروس‌های جدید مانند کووید-۱۹ نیز در حال وقوع باشد.
source