بهترین هفت‌تیرکش‌های تاریخ سینما

از نخستین روزهای هالیوود، وسترن‌ها هفت‌تیرکش‌ها را به سنگ‌بنای سینما تبدیل کردند؛ از فیلم‌های کلاسیکی چون شین (Shane) گرفته تا نمادهای مدرنی مانند هشت نفرت‌انگیز و قطار ۳:۱۰ به یوما. این آثار با دست گذاشتن روی ایده قهرمان تنها و مرموزی که در برابر احتمالات ناممکن می‌ایستد، بر همه چیز از ژانر اکشن تا داستان‌های محبوب ابرقهرمانی تأثیر گذاشته‌اند. با نگاهی به غرب وحشی بر پرده نقره‌ای، تعدادی از تفنگداران از نظر تأثیری که بر سینما گذاشته‌اند و شهرتی که میان مخاطبان دارند، فرسنگ‌ها جلوتر از دیگران ایستاده‌اند.

امروزه، اسطوره‌شناسی بهترین هفت‌تیرکش‌های تاریخ سینما همچنان به قهرمانان ژانرهای مختلف هویت می‌بخشد؛ از آدمکش‌هایی مانند جان ویک گرفته تا ابرقهرمانانی مثل ولورین در فیلم‌های اکشن خشن. با حضور در ژانرهای علمی-تخیلی، درام جنایی و دنیای سینمایی مارول، نفوذ این شخصیت‌ها قوی‌تر از اکثر کاراکترهای دیگر است. چه قمارباز خوش‌سخن، داک هالیدی باشد و چه ولگردان خشنِ فیلم‌های سرجیو لئونه، این تفنگداران غرب وحشی را به کمال تعریف کردند. در ادامه، با این شخصیت‌ها بیشتر آشنا خواهید شد. همراه ویجیاتو باشید.

هارمونیکا؛ بهترین نقش وسترن چارلز برانسون

فیلم: روزی روزگاری در غرب

در سال ۱۹۶۸، سرجیو لئونه یکی از بهترین وسترن‌های خود را با نام روزی روزگاری در غرب ارائه کرد. داستان با ورود هفت‌تیرکشی به نام «هارمونیکا» آغاز می‌شود که سه جنایتکار متعلق به باند آدمکشانِ فرانک را از پای درمی‌آورد. هدف فرانک سرقت قطعه زمینی از بیوه‌ای به نام جیل است (که شوهرش را به قتل رسانده)، اما تهدیدهای او باعث می‌شود هارمونیکا برای دفاع از جیل با راهزنی به نام شاین متحد شود.

هارمونیکا شاید به اندازه «مرد بدون نام» نمادین نباشد، اما چارلز برانسون این شخصیت را به کمال بازی کرد و تضمین نمود که یکی از بزرگترین داستان‌های انتقام در تاریخ وسترن را رقم بزند. از همان سکانس اول که سه قاتل حرفه‌ای را از پا درمی‌آورد، ثابت می‌کند که به اندازه هر هفت‌تیرکشِ ایستوودی مرگبار است و قوس شخصیتی‌اش به شکلی استادانه پیش می‌رود.

سکانس دوئل پایانی با موسیقی انیو موریکونه، یکی از درخشان‌ترین لحظات تاریخ سینما در تدوین و صداگذاری است.

بیلی د کید؛ شورش جوانی با امیلیو استوز

فیلم: اسلحه‌های جوان

فیلم اسلحه‌های جوان زمانی آغاز می‌شود که ویلیام بانی توسط دامدار مهربانی به نام جان تانستال دیده می‌شود که او را زیر پر و بال خود می‌گیرد. بانی به عنوان کارگر مزرعه استخدام شده و با دیگر کارگران تانستال، گروهی از مردان جوان که «رگولاتورها» نامیده می‌شوند، آشنا می‌شود. وقتی رقیب تانستال، مورفی، او را با خونسردی به قتل می‌رساند، رگولاتورها توسط قانون مامور می‌شوند تا مسئولین را دستگیر کنند. در این مسیر، بیلی عدالت را یک گام فراتر می‌برد و تا آنجا پیش می‌رود که گناهکاران را در حالی که غیرمسلح هستند می‌کشد و حس انتقام‌جویی خونین خود را دنبال می‌کند.

نام‌های اندکی به اندازه ویلیام «بیلی د کید» بانی با غرب وحشی مترادف هستند و هیچ‌کس به خوبی امیلیو استوز در اسلحه‌های جوان نقش او را بازی نکرد. فیلم او را به عنوان هفت‌تیرکشِ غیرقابل پیش‌بینی و بی‌کله‌ای به تصویر می‌کشد که واقعاً بود و نشان می‌دهد چگونه شخصیت تندخوی او می‌توانست همان‌قدر که یک دارایی است، یک نقطه ضعف هم باشد. تمام رگولاتورها شخصیت‌های بزرگی هستند، اما بیلی ژانر را به گونه‌ای متفاوت تجسم می‌بخشد.

جنگو فریمن؛ طلای گیشه با جیمی فاکس

فیلم: جنگو آنچیند

در سال ۲۰۱۲، کوئنتین تارانتینو چرخش خاص خود را روی وسترن‌های اسپاگتی کلاسیک اعمال کرد و جیمی فاکس را به عنوان هفت‌تیرکشِ نامدار فیلم جنگو آنچیند برگزید. داستان با آزادی او از بردگی توسط دکتر کینگ شولتز، جایزه‌بگیر آلمانی، آغاز می‌شود و آن‌ها را به سمت می‌سی‌سی‌پی می‌کشاند تا همسر جنگو، برومهیلدا، را از چنگ برده‌دار بی‌رحم، کالوین کندی، نجات دهند.

جیمی فاکس با تحت‌الشعاع قرار دادن شهرتِ جنگوی فرانکو نرو (محصول ۱۹۶۶)، به صدر تاریخ گیشه فیلم‌های وسترن صعود کرد و نسل جدیدی را از طریق قهرمان خود با این ژانر آشنا ساخت. مانند تمام بهترین هفت‌تیرکش‌های تاریخ سینما، او یادگیرنده‌ای سریع و در تیراندازی استعدادی ذاتی دارد؛ امری که تضمین می‌کند وقتی زمان رویارویی نهایی فرا می‌رسد، مخاطب هرگز در توانایی او برای نجات روز شک نکند.

جسی جیمز؛ تصویر کامل یک تراژدی با برد پیت

فیلم: قتل جسی جیمز به‌دست رابرت فورد بزدل

فیلم قتل جسی جیمز به‌دست رابرت فورد بزدل ماجراهای فورد را دنبال می‌کند که به باند اسطوره وسترنِ خود، جسی جیمز، می‌پیوندد. با این حال، هر چه زمان بیشتری را در حضور مردِ پشت این افسانه می‌گذراند، بیشتر نسبت به او دلسرد می‌شود که در نهایت به قتلِ نام‌برده در عنوان فیلم می‌انجامد. مانند بسیاری از برترین تفنگداران غرب قدیم، جیمز مجبور است با چالش‌هایی از همه طرف، هم از سوی رقبا و هم از سوی مردان قانون، دست و پنجه نرم کند.

این فیلم به لطف فیلمبرداری خیره‌کننده و بازی‌های درخشان، زمانی را صرف کرد تا به جایگاه کلاسیک برسد. علی‌رغم اینکه فیلم ساختارشکنیِ شخصیت جیمز است، انتخاب برد پیت تضمین کرد که این کاراکتر به یک هفت‌تیرکشِ نمادین در سینمای مدرن تبدیل شود. در فیلم، او به عنوان مردی غیرمحتمل از جنس مردم به تصویر کشیده می‌شود؛ کسی که مورد علاقه همه کسانی است که در غرب زندگی می‌کنند و کاملاً افسانه داستان او را باور کرده‌اند.

جوزی ولز؛ قهرمان اکشن برای غرب وحشی

فیلم: جوزی ولز یاغی

داستان جوزی ولز یاغی در طول جنگ داخلی رخ می‌دهد و روایتگر کشاورزی است که خانواده‌اش توسط شبه‌نظامیان اتحادیه به قتل می‌رسند و این امر او را برای انتقام به آغوش کنفدراسیون می‌راند. با این حال، وقتی واحد او هنگام تسلیم شدن مورد خیانت قرار می‌گیرد، مجبور می‌شود به تنهایی به بیابان بزند، با امید یافتن پناهگاهی در مکزیک. در طول راه، او به محافظی غیرمنتظره برای گروهی از رانده‌شدگان تبدیل می‌شود که به او خانواده‌ای جایگزین برای سفرهایش می‌دهند. او که توسط جایزه‌بگیران و شبه‌نظامیان شکار می‌شود، مجبور به دفاع از خود است و نشان می‌دهد که برای پایین کشیدن او به یک ارتش واقعی نیاز است.

جوزی ولز همان‌قدر که یک کارخانه دیالوگ برای کلینت ایستوود است، یک استاد هفت‌تیرکشی نیز هست که همیشه مطمئن می‌شود قبل از به رگبار بستن یک جوخه کامل از سربازان، چیزی به‌یادماندنی بگوید. مانند بهترین شخصیت‌های ایستوود، او در قالب مردی بازی می‌کند که تمام تلاشش را می‌کند تا از خشونت فرار کند، تنها برای اینکه خشونت هر کجا که می‌رود او را دنبال کند. در نهایت، دیالوگ‌های اوست که او را از یک هفت‌تیرکشِ صرف به یکی از به‌یادماندنی‌ترین ضدقهرمانان وسترن ارتقا می‌دهد.

فرانک؛ شرور نمادین با چهره هنری فوندا

فیلم: روزی روزگاری در غرب

هر چقدر که هارمونیکا، جیل و شاین در روزی روزگاری در غرب عالی هستند، شرور فیلم، فرانک، کاملاً نمایش را می‌دزدد. از لحظه‌ای که او بر پرده ظاهر می‌شود، مخاطب مجبور است با وحشت تماشا کند که او و باندش خانواده مک‌بین را با خونسردی به قتل می‌رسانند. بدون هیچ شکی در ذهنشان که فرانک شرارت خالص است، تماشاگران می‌بینند که او ماموریت خود را برای دزدی زمین ادامه می‌دهد و با هر صحنه به پستی‌های جدیدی تن می‌دهد.

فرانک که نشان داده می‌شود گذشته‌ای تاریک و پر از خشونت بی‌معنا دارد، به عنوان یکی از بزرگترین شروران وسترن در تمام دوران برجسته می‌شود و فیلم لئونه را از یک کلاسیک به یک شاهکار ارتقا داد. شخصیت‌های کمی توانسته‌اند مانند فرانک مخاطب را شوکه کنند (به‌ویژه چون هنری فوندا معمولاً نقش آدم‌های خوب را بازی می‌کرد) و داستان او را به مردی تبدیل می‌کند که سمت تاریک غرب وحشی را تجسم می‌بخشد.

ویلیام مانی؛ بازتعریف کلاسیک وسترن

فیلم: نابخشوده

نابخشوده داستان یک هفت‌تیرکش سابق، ویلیام مانی، را روایت می‌کند که از روش‌های خشونت‌آمیز خود بازنشسته شده تا از خانواده‌اش مراقبت کند. حالا به عنوان یک بیوه سالخورده، او با تردید آخرین کار جایزه‌بگیری را می‌پذیرد تا برای فرزندانش روزی فراهم کند. همراه با یک تفنگدار مشتاق و دوست قدیمی‌اش، او به سمت شهر کوچک بیگ ویسکی در وایومینگ می‌راند تا دو گاوچران را که به یک زن حمله کرده‌اند، شکار کند.

به عنوان بازآفرینی تاریکی از شین (اثر آلن لاد)، مانی وارونگیِ قهرمان معمولِ هفت‌تیرکش است. این مرد کارهای وحشتناکی انجام داده و در هر فیلم دیگری، شروری مانند فرانکِ هنری فوندا می‌بود. در اینجا، او سعی می‌کند شبحی از رستگاری بیابد، تنها برای اینکه به یاد آورد خشونت چه بهایی از روح و زندگی یک مرد می‌گیرد. ایستوود شخصیت را به درخشانی، به عنوان مردی که هنوز توسط اعمال گذشته‌اش تسخیر شده، بازی می‌کند و پرده سوم داستان، تبدیل او از یک ضدقهرمان بی‌میل به نیرویی که باید جدی گرفته شود را به تصویر می‌کشد.

داک هالیدی؛ اجرایی که سنگ قبر را جاودانه کرد

فیلم: سنگ قبر

سنگ قبر (Tombstone) ورود برادران ارپ به شهر پررونق تومستون را دنبال می‌کند، جایی که برادر بزرگتر، ویرجیل، به عنوان کلانتر منصوب شده است. در آنجا، وایات ارپ دوستی قدیمی خود را با هفت‌تیرکش و قمارباز همکارش، داک هالیدی، مردی که به عنوان بهترین تیرانداز شهر شناخته می‌شود، تازه می‌کند. با این حال، وقتی آن‌ها جنگی خونین را با باند گاوچران‌ها آغاز می‌کنند، وایات به داک رو می‌اندازد تا به او کمک کند انتقام خانواده‌اش را بگیرد و جنایتکاران را پایین بکشد.

وال کیلمر تضمین کرد که داک هالیدی به یکی از بزرگترین شخصیت‌های تاریخ فیلم‌های وسترن تبدیل شود، که بخش عمده‌ای از آن مدیون فیلمنامه باورنکردنی اثر است. با دادن جواهراتی مانند «من هاکلبری تو هستم» (اصطلاحی به معنی من حریف تو هستم) به بینندگان، سخت است که به اجرایی به این عظمت در این ژانر از سال ۱۹۹۳ تا کنون فکر کنیم.

شین؛ تعریف اسطوره‌شناسی تفنگدار وسترن

فیلم: شین

در سال ۱۹۵۳، آلن لاد نقش شین (اثر جک شیفر) را در اقتباس جرج استیونز بر عهده گرفت. با تمرکز بر یک هفت‌تیرکشِ بازنشسته که به دنبال زندگی جدیدی در یک دره آرام در وایومینگ است، فیلم او را می‌بیند که برای دفاع از خانواده‌ای از مهاجران در برابر یک زمین‌دار بی‌رحم قدم پیش می‌گذارد. او که مشتاق است از دردسر دوری کند و روزهای تیراندازی‌اش را پشت سر بگذارد، سعی می‌کند میان مهاجران جا بیفتد. با این حال، هر چه با خشونت بیشتری روبرو می‌شوند، او بیشتر شروع به درک این موضوع می‌کند که باید یک بار دیگر اسلحه‌اش را بردارد.

به عنوان چهره وسترن‌های دهه ۵۰ میلادی، شین فیلمی بود که درک و برخورد هالیوود با قهرمان هفت‌تیرکش را کاملاً بازتعریف کرد. مردی با گذشته‌ای مرموز که قادر به فرار از خشونت نیست، توسط کد اخلاقی سفت و سختش تعریف می‌شود؛ کدی که او را مجبور به انجام کار درست می‌کند. در دهه‌های پس از آن، شخصیت‌های کمی در سراسر سینما توانسته‌اند مانند قهرمان آلن لاد بر چگونگی دیدن یک کهن‌الگو یا ژانر توسط مخاطبان تأثیر بگذارند.

مرد بدون نام؛ تجسم وسترن تجدیدنظرطلب

فیلم‌ها: سه‌گانه دلار

مرد بدون نام در فیلم به خاطر یک مشت دلار معرفی شد؛ فیلمی که او را به عنوان ولگردی سرگردان نشان داد که راهی برای به دست آوردن ثروتی کوچک با بازی دادن دو طرفِ یک نزاع خانوادگی در شهری کوچک علیه یکدیگر پیدا می‌کند. با باند روخو در یک طرف و باکسترها در طرف دیگر، او آن‌ها را به جنگ می‌کشاند. پس از فیلم اول، او برای دو فیلم بعدی بازگشت که هر کدام بهتر از قبلی بود، در حالی که به دنبال جایزه‌ها و طلا در سراسر غرب می‌گشت.

سرجیو لئونه «مرد بدون نام» را خلق کرد تا به عنوان هفت‌تیرکش وسترن نهایی عمل کند؛ شخصیتی کهن‌الگویی که ایده‌آل هالیوود از غرب وحشی را نمایندگی می‌کند. شخصیتی که کلینت ایستوود را به افسانه سینما تبدیل کرد، «بلوندی»، تضمین نمود که فیلم‌هایی مانند خوب، بد، زشت دهه‌ها بعد همچنان جواهراتی بی‌زمان باشند. این شخصیت در صدر لیست بهترین تفنگداران تاریخ سینما قرار می‌گیرد چون او فقط یک شخصیت نیست، او خود ژانر است.

جمع‌بندی

مرور این لیست نشان می‌دهد که چگونه مفهوم «قهرمان» در ژانر وسترن تکامل یافته است. از شین که نماد اخلاق‌گرایی کلاسیک بود تا ویلیام مانی که بار گناه خشونت را به دوش می‌کشید و جنگو که تفسیری مدرن و کوبنده از انتقام ارائه داد. وجه اشتراک تمامی این شخصیت‌ها، مهارت بی‌نظیر در استفاده از سلاح و تنهایی عمیق آن‌هاست. انتخاب بهترینِ آن‌ها شاید سلیقه‌ای باشد، اما تاثیر «مرد بدون نام» کلینت ایستوود بر زبان سینما غیرقابل انکار است.

آیا شخصیت دیگری را می‌شناسید که شایسته حضور در این لیست باشد؟ آیا با رتبه یک بودن کلینت ایستوود موافقید؟ نظرات و تحلیل‌های خود را در بخش کامنت‌ها با ما و سایر سینمادوستان به اشتراک بگذارید تا این مقاله با دانش شما کامل‌تر شود.

همچنین اگر از طرفداران و عاشقان ژانر وسترن هستید، به شما توصیه می‌کنیم تا مقاله 10 مینی سریال برتر در ژانر وسترن را مطالعه کنید.