توسعه بازی‌های ویدیویی طی سالیان اخیر کاری فوق‌العاده سخت و خیلی از اوقات جنجالی بوده است. توسعه‌دهندگان بسیاری هستند که سال‌ها روی اثر محبوبشان وقت می‌گذارند و بعد از انتشار آن با هجمه وحشتناکی از نظرات شدیدا منفی منتقدان روبرو می‌شوند. بسیاری از اوقات عناوینی به بازار می‌آیند که نه تنها سازنده و ناشر بزرگی پشتشان نیست، بلکه هیچ تفاوتی هم با بقیه عناوین همتای خود ندارند، چیزی که شکست آن‌ها را تضمین می‌کند. خیلی وقت‌ها، توسعه‌دهندگان به جای ساخت عنوانی سرگرم کننده و جذاب برای زمان حال مخاطب، تمرکزشان فقط روی ساخت اثری‌ست که مدت‌ها بازیکنان را پای خود نگه دارند. در این متن از ویجیاتو قصد داریم بازی‌هایی را معرفی کنیم که قبل از انتشار محکوم به شکست شدند و هیچ چیز مثبت و تازه‌ای برای مخاطبین خود ایجاد نکردند پس با ما همراه باشید.

Babylon’s Fall

لیست را با اثری شروع می‌کنیم که با وجود هایپ بودن برخی از بازیکنان برای انتشارش، خیلی سریع از صحنه روزگار محو شد. بازی Babylon’s Fall عنوانی کوآپ مولتی‌پلیر و اکشن نقش‌آفرینی بود که سازنده‌اش یعنی Platinum Games با آن سعی داشت تا به دنیای عناوین لایو سرویس وارد شود. با وجود این که ساخته‌های موفق قبلی این استودیو (مانند سری Bayonetta و Nier: Automata) درصد رضایت بالایی بین طرفداران و منتقدان داشتند، این عنوان قبل از انتشار به شدت توسط جامعه گیمرها مورد انتقاد شدید قرار گرفت. ویژوال بازی کهنه و گیم‌پلی آن هیچ چیز جدید از خود بروز نمی‌داد، چیزی که منتقدین نیز خیلی روی آن تمرکز داشتند.

انتقاد‌های به جایی که منتقدان داشتند همراه با نارضایتی طرفداران، باعث شد اوج بازیکنان Babylon’s Fall در استیم ۱۲۰۰ نفر باشد و به دو ماه نکشید که به طور همزمان فقط ۱۰۰ نفر مشغول تجربه آن بودند. شش ماه طول کشید که پلاتینیوم گیمز اعلام کند دیگر از عنوان خود که هیچ کس آن را تجربه نمی‌کرد پشتیبانی نخواهد کرد، چیزی که باعث شد کمتر از یک سال پس از انتشار، سرورهای بازی کاملا خاموش بشوند. همین امر باعث شد که دیگر نتوان به تجربه Babylon’ Fall پرداخت چون اثری کاملا آنلاین بود.

Crash Team Rumble

اکتیویژن به جای ساخت یک دنباله برای بازی محبوب کرش بندیکوت ۴، یک عنوان مولتی‌پلیر اسپین آف از این سری با نام کرش تیم رامبل به بازار عرضه کرد، چیزی که طرفداران هرگز نمی‌خواستند. این بازی رقابتی ۴v۴ استراتژیک پلتفرمر، همان ابتدا بین عناوین لایو سرویس شکست خورد و جالب‌تر این است که اکتیویژن به جای عرضه رایگان، با ارزش 40 دلار آن را به فروش گذاشت. وقتی بازی‌های فری تو پلی بسیاری در همین سبک وجود دارد، عملا پول خرج کردن برای اثری که چیز خاصی به مخاطب ارائه نمی‌دهد منطقی نیست.

نقدهای کرش تیم رامبل زیاد بد نبود، اما انتقادهایی وجود داشت که محتوای لانچ بازی کم و چرخه گیم‌پلی آن بسیار تکراری است، آن هم برای عنوانی که رایگان عرضه نشده. حتی هواداران سرسخت کرش هم حاضر نبودند برای چنین اثری پول خرج کنند و فقط بعد گذشت ۹ ماه از عرضه بازی، سازندگانش یعنی استودیو Toys For Bob پشتیبانی از آن را قطع کردند ولی هنوز سرورهایش خاموش نشدند.

Brink

بازی برینک عنوانی در سبک شوتر اول شخص مولتی‌پلیر ۸v۸ و پر از پارکور بود که سال ۲۰۱۱ هایپ زیادی برایش وجود داشت. اما این اثر از سازندگان Wolfenstein: Enemy Territory یعنی استودیو Splash Damage، هنگام عرضه نقدهایی ضد و نقیض دریافت کرد. منتقدان از گیم‌پلی کم‌عمق بازی انتقاد کردند و همچنین مشکلات اتصال فراوانی برای بازیکنان پیش می‌آمد. اسپلش دمیج سعی کرد با ارائه مود بازی ۴v۴ مشکل بازیکنانی که حین مسابقات ۱۶ نفره دچار لگ می‌شدند را برطرف کند.

اما اوضاع تا جایی خوب بود که بسته الحاقی Agents of Change سه ماه بعد انتشار بازی عرضه شد. جدای از پیشرفت قابل توجه بازی، آپدیت نام برده شده کمی کوچک و البته دیر ظاهر شد و بازیکنان اعصابشان به اندازه کافی خرد شده بود که برینک را دور بیندازند. البته باید به این مورد هم اشاره کنیم که اوایل دهه ۲۰۱۰ بازی‌های مولتی‌پلیر شوتر اول شخص، رقابت بسیار شدیدی با همدیگر داشتند. تعداد بازیکنان همزمان برینک خیلی زود به چیزی حدود ۱۰۰ نفر رسید ولی جالب است که هنوز هم ۲۰ الی ۳۰ طرفدار سرسختی هستند که بازی را در این دوره تجربه می‌کنند.

Onrush

داستان بازی آن‌راش خیلی غم‌انگیز است، چون نه تنها این عنوان مولتی‌پلیر دارای ژانری ریشه‌دار و البته کیفیت بسیار عالی‌ای هم بود، اما هیچ وقت نتوانست بین بازیکن‌ها به محبوبیت برسد. بخشی از مشکل بازی به نحوه برداشت غیرمتعارف آن از ژانرش بر می‌گردد چون با عناوین ریسینگ عادی تفاوت زیادی داشت. آن‌راش اثری تیمی و جنگی براساس ماموریت بود که حتی یک بخش هم برای مسابقات عادی ماشینی نگذاشته بود. چنین کاری باعث شد تا طرفداران عادی بازی‌های ریسینگ هرگز نخواهند آن را تجربه کنند.

مشکل دیگری که بازی با آن روبرو شد ناتوانی استودیو Codemasters در بازاریابی برای گیم‌پلی خاص اثرشان بود. با وجود دریافت نقدهای مثبت و هوادارانی پرشور، آن‌راش طی چند هفته مسیر محو شدن را طی کرد ولی کدمسترز برای اندک بازیکنان اثرش ۴ سال سرورهای آن را برقرار نگه داشت.

Predator: Hunting Grounds

روی کاغذ، بازی Predator: Hunting Grounds یک ایده عالی به نظر می‌رسید، اثری مولتی‌پلیر با مود ۴v۱ که بازیکن‌ها یا یک سرباز یا کنترل بیگانه یعنی Predator را در اختیار دارند. بین همه آثار مولتی‌پلیری که طی سال‌های اخیر بر اساس ژانر ترس ساخته شده‌ بودند، این بازی پتانسیل بالایی داشت که به موفقیت بزرگی برسد، چون این ویلن فراموش‌نشدنی همه جا محبوبیت دارد و ورودش به دنیای ویدیوگیم هم ایده جذابی بود. اما تقریبا همه نقدهای بازی قبل از انتشار ضد و نقیض بودند.

گیم‌پلی غیرمتعادل، ویژوال‌های ضعیف و از دور خارج شده و فاصله زیاد و آزاردهنده بین مسابقات مختلف از مشکلات اساسی آن به شمار می‌روند. این بازی از فضای مجازی خیلی زود محو شد و در حال حاضر فقط طرفداران پر و پا قرصش مشغول تجربه‌اش هستند. حتی با وجود لانچ رسمی بازی بعد از یک سال، اوج بازیکنان همزمانش به ۳۰۰ نفر رسید که خود گویای ماجراست. با وجود پتانسیل زیادی که پریدیتر داشت، استودیو Illfonic خیلی راحت توانست آن را به اثری ضعیف و بد تبدیل کند.

Godfall

یکی از فراموش شدنی‌ترین بازی‌های چند سال اخیر بدون شک گادفال است، اثری اکشن نقش‌آفرینی فانتزی که هیچ چیزی نه در گرافیک نه در گیم‌پلی برای ایجاد تفاوت بین خودش و بقیه آثار مشابهش ارائه نداد. غیرطبیعی بودن اتمسفر، مکانیک‌های پیش پا افتاده و خسته کننده بودن گادفال به راحتی به چشم می‌آمدند. نقدها چندان فاجعه بار نبودند اما درخشان نیز ظاهر نشدند.

باگ‌های فراوان، گیم‌پلی سفت و سخت و عدم وجود محتوایی درگیرکننده برای طولانی مدت، مشکلات اصلی گادفال بودند. از طرفی نیاز دائم به اتصال اینترنت حتی با وجود لایو سرویس نبودن بازی هم به مشکلات آن اضافه کرد. مورد جالب توجهی هم که وجود دارد قطع نشدن سرورهای بازی است در حالی که بازیکنان فعالش در استیم عملا رشدی ندارد.

Radical Heights

ریدیکال هایتز اثری بود که استودیو Boss Key Productions به عنوان دنباله‌ی بازی شکست خورده‌ هیرو شوترش یعنی Lawbreakers روانه بازار کرد. پایه گذار استودیو یعنی Cliff Bleszinski ادعا داشت اثر ساخته شده آن‌ها می‌تواند جایگاه خود را بین بقیه عناوین بتل رویال آن دوره پیدا کند. وقتی بازی در سال ۲۰۱۸ در حالت ارلی اکسس وارد بازار شد، خیلی زود با شکست مواجه شد چون رقابت با پابجی و فورتنایت به آن شکل در دوره اوجشان اصلا کار درستی نبود.

گیم‌پلی شدیدا سفت و سخت بازی و سرگرم کننده نبودن، باعث شد تا بازی خیلی زود مخاطبین اندک خودش را از دست بدهد. اوضاع جایی بدتر شد که فقط ۳۴ روز بعد از انتشار بازی، بلزینسکی اعلام کرد استودیو باس کی پروداکشنز به علت شکست مالی پشت سر هم لابریکرز و ریدیکال هایتز بسته شده است. خیلی وقت‌ها شکست‌های پی در پی باعث می‌شوند استودیوهایی که به امید موفقیت آثارشان روی کار بودند، نتوانند به علت مشکلات مالی به کار خود ادامه دهند.

Anthem

هیچ کدام از آثار این لیست به اندازه انتم هواداران را هایپ نکرده بودند؛ بازی‌ لایو سرویس اکشن نقش‌آفرینی استودیو بایوور که مدعی بود می‌تواند Destiny را از تخت پادشاهی عناوین لوتر شوتر پایین بکشد. جدای از پرواز درون یک زره آهنی همراه با دوستانتان و نابود کردن هیولاها، انتم به سرعت در برآوردن قول بزرگی که داده بود شکست خورد. حتی اگر شما از کمپین داستانی کوتاه چشم پوشی کنید، باز نمی‌شود نبود حس پروازی که باید در انتم می‌دیدیم را در نظر نگیریم. یک مکانیک آزاردهنده درون بازی وجود دارد که نمی‌گذارد خیلی دور از دوستانتان پرواز کنید، چیزی که بسیاری از بازیکنان را خشمگین کرد.

به این مورد لودینگ تایم ظالمانه، گیم‌پلی سفت و سخت و نیاز دائم به اینترنت را هم اضافه کنید تا متوجه بشوید چرا بازیکنان نهایتا ۱۵ ساعت صرف آن می‌کردند و سریع سراغ بازی دیگری می‌رفتند. یک سال بعد از لانچ انتم، بازیکنان کاملا آن را فراموش کرده بودند، به همین دلیل بایوور اعلام کرد که می‌خواهد بازی را ریبوت کند. دقیقا یک سال بعد از این اعلامیه، گفته شد پروژه ریبوت کنسل شده است. اما جالب است که هنوز بعد از پنج سال سرورهای انتم برقرار هستند.

The Culling ۲

عنوان کالینگ ۲ دنباله یک بازی بتل رویال تحسین شده است و باید گفت شکست خوردنش خیلی سریع‌تر از انتظارات رخ داد. بازیکنان و منتقدان به گیم‌پلی فاجعه بار آن اعتراض شدیدی داشتند و تعداد کم بازیکنان باعث می‌شد حتی نتوان یک مسابقه ۵۰ نفره را شکل داد. وبسایت IGN نمره ۲ از ۱۰ را به کالینگ ۲ داد و نظرات بازیکنان حتی بی‌رحمانه‌تر نیز بود، اتفاقی که باعث شد استودیو Xaviant Games عنوان خود را از فروشگاه‌های مختلف بردارد و فقط ۸ روز بعد از انتشار به مخاطبانش پیشنهاد ریفاند بدهد.

قبل از انتشار، توسعه‌دهندگان متوجه شده بودند کالینگ ۲ دنباله‌ای شایسته نیست، اما شانس خود را امتحان کردند تا شاید بتوانند کمی سود از آن ببرند. بعد از این اتفاقات، Xaviant بازی اول را دوباره مورد پشتیبانی قرار داد، ولی سال ۲۰۱۹ عنوانشان کاملا از جریان خارج شده بود. امروزه تنها بازی زنده از این سری The Culling: Origins است، اثری که هر روز ۱۰ مسابقه رایگان به شما می‌دهد و اگر بخواهید بیشتر بازی کنید، باید دست به جیب بشوید.

آیا یک شکست دیگر در راه است؟ – بازی Concord

آخرین مورد لیست ما جدیدترین آن نیز محسوب می‌شود. بازی کانکورد که هنوز هم به صورت رسمی منتشر نشده، عنوانی هیرو شوتر ۵v۵ است که سال پیش توسط سونی در رویداد استیت آو پلی معرفی شد. از همان لحظه اول کانکورد مورد انتقاد بازیکنان قرار داشت. نمایش اولیه آن گیم‌پلی و گان فایت ضعیفی را نشان داد و قضیه جایی بدتر می‌شود که بازی تگ ۴۰ دلاری روی خودش دارد و فری تو پلی نیست.

پلیرها اعتقاد دارند بازی‌های بسیار زیادی در همین سبک وجود دارند که نه تنها بهتر هستند، بلکه رایگان می‌شود تجربه‌شان کرد. اخیرا هم بتای بازی توسط سونی اجرا شد که جای زخم را عمیق‌تر کرد. اوج بازیکنان همزمان کانکورد فقط ۱۲۰۰ نفر بود و روز آخر بتا به ۱۵ نفر هم رسید! تاکنون فقط کمی بیش از ۴۰۰۰ نفر کانکورد را به لیست علاقه‌مندی‌های خود اضافه کرده‌اند که از این لحاظ هم آمار فاجعه‌بار است.

خب دوستان نظر شما چیست؟ دیگر چه عناوینی هستند که از همان لحظه انتشار محکوم به شکست بودند؟ نظرات خود را با ما به اشتراک بگذارید.

بیشتر بخوانید:

source
کلاس یوس

توسط petese.ir