محمدجواد ظریف به دلیل فشارهای سیاسی و تفسیرهای عجیب از قانون مصوب ۱۴۰۱ که اشتغال او در مشاغل حساس را بهانه‌ای برای فشار بر دولت پزشکیان کرده بودند، از سمت خود استعفا داد. برای فهمیدن علت اصلی این استعفا در ادامه این پست از حرف تازه توضیح داده شده است، پس با ما همراه باشید.
محمدجواد ظریف، معاون راهبردی دولت پزشکیان، به دلیل فشارهای سیاسی و تفسیرهای عجیب از قانون مصوب ۱۴۰۱ که اشتغال او در مشاغل حساس را بهانه‌ای برای فشار بر دولت چهاردهم کرده بودند، از سمت خود استعفا داد. در سال ۱۴۰۱، هیئت وزیران دولت ابراهیم رئیسی مصوبه‌ای را درباره نحوه انتصاب افراد در مشاغل حساس تدوین کرد که ناظران می‌گویند دست نهادهای اطلاعاتی و امنیتی را از جمله وزارت اطلاعات، سازمان اطلاعات سپاه، و قوه قضائیه برای دخالت در چینش وزیران باز گذاشته است.
ظریف در پیامی در شبکه اجتماعی ایکس توضیح داد که برخی افراد با تفسیر عجیبی از این قانون، اشتغال او در مشاغل حساس را به بهانه‌ای برای فشار بر دولت چهاردهم تبدیل کرده بودند. او نوشت که برای جلوگیری از هرگونه شائبه یا بهانه برای کارشکنی در کار دولت دکتر پزشکیان، از معاونت راهبردی رئیس جمهور انصراف داده است.
ظریف همچنین اشاره کرد که به رغم تولد فرزندانش حدود ۴۰ سال قبل و در دوران تحصیل در آمریکا و قوانین خاک محور آمریکا برای تابعیت قهری، او و خانواده‌اش ساکن ایران هستند و هیچ مسکنی در خارج از ایران ندارند. او افزود که این بهانه برای دیگران که فرزندانشان تابعیت مضاعف اکتسابی همراه با اقامت در خارج از کشور دارند، بیش از او قابل بهره‌برداری است.
ظریف تأکید کرد که هیچ نهاد نظارتی مخالفتی با معاونت او اعلام نکرده است و مسعود پزشکیان نیز با شجاعت و صراحت اصرار بر ادامه کار او داشته است. او توضیح داد که پیام نخستش درباره رها کردن دالان‌های سیاست داخلی به خاطر تردید در مفید بودن در معاونت راهبردی بود و آن بهانه سیاسی، دلیل بازگشت به دانشگاه نبود و تنها مزید بر علت بود.
ظریف در دوران انتخاباتی یکی از حامیان نزدیک مسعود پزشکیان به شمار می‌رفت اما بارها در طول رقابت‌های انتخاباتی آقای پزشکیان و همچنین پس از آن به‌تندی از حضور او انتقاد شده بود. رئیس جمهور جدید، مسعود پزشکیان، بلافاصله پس از مراسم تحلیف، در حکمی محمدجواد ظریف را به عنوان معاون راهبردی و رئیس مرکز مطالعات استراتژیک ریاست جمهوری منصوب کرد.
source