اول : ناسزاهای سکوهای ورزشگاه زیبا و نونواز شده استادیوم آزادی چنان چندش آور بود که از جمعیت دو آتشه و ۵۰ هزار نفری آزادی پس از ماه‌ها نتوانستیم لذت ببریم . چقدر این مسابقه پرسپولیس و تراکتور جذابیت، حساسیت و هیجان داشت که می توانست در فضایی بدون تنش زیبایی های آن را چندبرابر کند . ارائه فوتبال مهیج و زیبا و پر از صحنه های ناب بخصوص از سوی پرسپولیس در ناسزاها و بزن بزن ها و کتک کاریهای عده ای روی سکوها کمتر دیده شد.
دوم: وقتی سه ساعت به آغاز مسابقه تماشاگران تراکتور نرده ها را در هم شکستند و بی ضابطه به سکوهای ورزشکاه هجوم بردند اگر جلو آن عده خرابکار را پلیس می گرفت و همنجا سفت و‌محکم مقابل خاطیان می ایستاد فضای آزادی به آن سمت زشتش نمی رفت .
حتما اتفاقات بازی رفت در تبریز را بیاد داشتید پس چرا شل گرفتید…چرا تماشاگر تراکتور تصور می کند با بقیه فرق دارد و هر کاری می تواند انجام دهد، شعارهای خطرناک تفرقه افکنانه بدهد، و کسی هم نباید به او‌نگاه چپ بیندازد، و ژست طلبکارانه می گیرد؟ برگردید به نگاه مغرورانه ما متلک باشگاه تا متوجه این رفتارهای سکونشینانش باشیم .
سوم : آقای تماشاکر پرسپولیس، خانواده بیرانوند چه گناهی دارد؟
چرا خودتان را جای او نمی گذارید ؟
باور کنید دیروز وقتی طرف پرسپولیسی سکوهای آزادی (شما بفرمایید دوسوم جمعیت حاضر) به طور هماهنگ و از پیش طراحی شده یکصدا زشت ترین و بد ترین فحش و‌ناسزا را نثار عزیزترین عضو خانواده علیرضا بیرانوند کردند از خودم و فوتبال و هرچه تابحال دیدم و ندیدم بیزار شدم .
من جای بیرانوند بودم دستکش ها را در می آوردم روی زمین پرت می کردم و میرفتم رختکن و هر گز بالا نمی آمدم .
من جای بازیکنان پرسپولیس بودم بازی نمی کردم تا این ناهنجاری دهشتناک خاموش شود چون این شعارها، فصل بعد‌می‌تواند برای هرکدام از بازیکنان پرسپولیس هم که ممکن است بروند تراکتور ، باشد.
اگر دیروز بیرانوند فحش خورد فردا ممکن است توی کاپیتان بخوری و توی مربی بخوری چون این هیولای بد ترکیب بدجوری فضای فوتبال را آلوده کرده است .
مگر از مادر عزیزتر هم داریم ؟
فقط توی لیدر و توی هوادار که روی سکوها نشستی خواهر و مادر داری !
آقایان فرهنگی باشگاه پرسپولیس ، آقای معاون فرهنگی فدراسیون فوتبال ، جناب حجت الاسلام حسین‌خانی معاون فرهنگی وزارت ورزش …
شنیدید چه شعاری روس سکوهای آزادی سر دادند …
فردا نگویید عده ای تماشاگر نما …
همه تماشاگران( پرسپولیسی و چه تراکتور) در آزادی
یکصدا باهم می خواندند…نه یکبار و دوبار که چندین بار این زشت ترین نماهنگ را علیه یک مادر اجرا کردند.
یک روز بهزاد داداش زاده که از پرسپولیس رفته بود استقلال دراولین دربی آنقدر جمعیت به او فحش دادند که یادم هست دست به سرش گرفت و روی زمین زانو زد…
تازه آن هواداران دهه ۷۰ به خانواده طرف کاری نداشتند و هنوز حرمت ها بود ولی بیرانوند دیروز وقتی برای این هواداران دست می زد حاضر بود به یکی یکی آنها بگوید مادرم را چرا ؟!
خودتان مادر ندارید … کاری به دعواهای فضای مجازی بیرانوند و هواداران پرسپولیس ندارم …
بیرانوند را در بسیاری جهات مقصر می دانم ولی حقش این نیست …
انتقادات جای خودش ولی زمین فوتبال و سکوها مقدس هست و نباید آلوده شود.
ولی تورابخدا جمع کنید واژه ی فرهنگی را از سردر باشگاه‌ها و فدراسیون را…. معاونت فرهنگی وزارت ورزش را هم تعطیل کنید .
اون چندتا تبریک و تسلیت مناسبت ها را آبدارچی شما هم می تواند نصب کند و‌نیاز به یک سازمان عریض و طویل ندارد با آنهمه بودجه …
کار فرهنگی جمعیت حامیان هواداران که یک روزی نمایندگانش روی سکوها شعارها را هدایت شده به سمت سلامت سازی می بردند به کجا کشید، ؟
آیا جمعیت حامیان هوادار تشکیل شده تا مسافرت های خارجی را بروند ؟
با شناختی که از هیات مدیره این سازمان مردم نهاد دارم بعید است فقط دنبال سفر باشند…
آیا مورد بی مهری واقع شدند که حضورشان روی سکوها کم رنگ شده ؟
کانون هواداران پرسپولیس که هوادارانش به رعایت اخلاق شهره بودند کجاست ؟
این چه اوضاعی بود علیه بیرانوند و پرسپولیسی هایی که به تراکتور رفتند…
لطفا توجیه نکنید که تقصیر خود بیرانوند هست…نخیر…
هرچقدر. هم مقصر باشد سزاوار این هتک حرمت نیست … البته تماشاگران تراکتور هم کم از پرسپولیسی ها نبودند و چند نفر را هم زخمی کردند.
این هشدار را به هردو باشگاه و همه نهادهای مسئول دادیم …بعد می گویند چرا اجازه ورود خانواده ها را به ورزشگاه‌ها نمی دهند …
شما خانواده خودت را به این منجلاب می‌برید؟!
لطفا فرهنگ را دوباره تعریف کنیم.
سیدرضا فیض آبادی انتهای پیام/
source