راهکارهایی برای توسعه مهارت‌های اجتماعی پیش‌ دبستانی‌ها

به گزارش شفقنا زندگی به نقل از سواد زندگی؛ تربیت فرزندان؛ مریم طرزی؛با نزدیک شدن فرزندتان به دوره ورود به پیش‌ دبستان، مفهوم «آمادگی برای مدرسه» اهمیت بیشتری پیدا می‌کند.

کودکان پیش روی ما می بالند و بزرگ می شوند. چشم روی هم که بگذاریم، می بینیم کودک خردسال مان آماده رفتن به پیش دبستانی ست.

آمادگی  برای ورود به پیش دبستان

یکی از دغدغه های اصلی والدین آمادگی خردسالان برای ورود به پیش دبستان، قبل از ورود به مدرسه است. همین امر  اولین گام برای ورود به جامعه را رقم می زند.

دغدغه های والدین کمابیش شبیه هم است:آیا فرزندم خوب خواهد بود؟آیا فرزندم مهارت‌های لازم برای موفقیت در مدرسه را دارد؟
چگونه می تواند با همکلاسی ها و با معلمش ارتباط برقرار کند؟ آیا از پس خودش برمی آید؟
شما تنها نیستید؛ سوالاتی از این دست در ذهن بسیاری از والدین وجود دارد. برای پاسخ به این سوالات، مهم است که واقعاً درک کنید «آمادگی برای مدرسه»  و ورود به پیش دبستان به چه معناست.

توسعه مهارت های اجتماعی برای ورود به پیش دبستان

ضروری است که فرزند خردسال مان را برای ورود به دوره پیش دبستانی آماده کنیم. یعنی فرزندمان اینقدر توانمند باشد که خیلی نگران جداشدنش از والدین و ورود به محیطی دیگر و یا آموختن و یادگرفتن نباشیم.

آمادگی برای مدرسه معیاری است که نشان می دهد کودک چقدر برای موفقیت در محیط کلاس آماده است. این معیار به مهارت‌های شناختی، عاطفی و اجتماعی، که کودک برای گذار به محیط‌های آموزشی رسمی‌تر نیاز دارد، می‌پردازد.

اغلب، توجه زیادی به توسعه مهارت‌های شناختی  می‌شود. اما بیشتر کارشناسان بر این باورند که مهارت‌های اجتماعی و عاطفی به همان اندازه – اگر نه بیشتر – برای موفقیت کودک در مدرسه مهم هستند.

بیایید نگاهی به برخی از مهارت‌های اجتماعی و عاطفی که یک کودک نیاز دارد بیندازیم و ببینیم چگونه می‌توانید در خانه به توسعه این مهارت‌ها کمک کنید.

راه هایی برای توسعه مهارت های اجتماعی خردسالان

۱. شناسایی و تنظیم احساسات

کودکان زمانی در مدرسه بهتر عمل می‌کنند که احساسات خود را درک کنند و بتوانند تا حدی آن‌ها را کنترل کنند.

به عنوان مثال، این بدان معناست که آن‌ها می‌توانند تشخیص دهند که زمانی عصبانی هستند و آن خشم را به روشی سالم بیان کنند که بر دیگران تأثیر نگذارد.

والدین خردمند فرصت بروز و بیان احساسات را به فرزندان شان می دهند.

چگونه به کودک کمک کنیم احساساتش را بشناسد و مدیریت کند؟

 به فرزندتان اجازه دهید احساساتش را بیان کند

به فرزندتان کمک کنید تا از احساستش حرف بزند. او را حمایت کنید تا احساساتش را پنهان نکند. راه هایی نشانش بدهید تا با صداقت و بدون سانسور احساساتش را بیان کند.

برای کودک کتاب بخوانید و با هم به تصاویر کتاب نگاه کنید

درباره احساساتی که یک شخصیت در تصویر ممکن است احساس کند صحبت کنید. از فرزندتان بخواهید حدس بزند آن شخص چه احساسی دارد. چرا اینگونه احساس می کند؛ مثلا چرا می ترسد؟ چرا یواشکی گریه می کند؟ و چه کار کند که راحت تر باشد؟

کودکان بسیار از تماشای بزرگ‌ترها یاد می‌گیرند

شما با مدل‌سازی تنظیم عاطفی، به فرزندتان کمک می‌کنید تا از نظر عاطفی توانمند شود. با فرزندتان درباره احساساتی که تجربه می‌کنید صحبت کنید و روش‌های سالم برای بیان آن احساسات را مدل‌سازی کنید، به ویژه زمانی که چشمان کوچک در حال تماشا هستند.

۲. ایجاد روابط مثبت

در یک کلاس درس، کودکان باید ساعت‌های زیادی را با سایر کودکان و بزرگ‌ترها بگذرانند. برای یادگیری در کلاس، یک کودک باید بتواند این روابط را مدیریت کند. این بدان معنا نیست که آن‌ها باید با همه دوستان باشند؛ اما باید مودب و با دیگران مهربان  باشند.

چگونه به کودک در ایجاد روابط مثبت کمک کنیم؟

 اطمینان از اینکه او فرصت‌هایی برای اجتماعی شدن دارد.

زمان‌هایی را برای او ترتیب دهید تا با سایر کودکان باشد. پس از این گردهمایی‌ها، راه‌هایی را که فرزندتان به عنوان یک دوست خوب عمل کرده است، نشان دهید.

برای کودک داستان تعریف کنید؛ قصه هایی از روابط بچه ها

گفتگوهایی درباره اینکه چگونه یک کودک روابط مثبت با دیگران برقرار می‌کند آغاز کنید یا رفتارهای جایگزین را وقتی شخصیت‌ها این مهارت‌ها را نشان نمی‌دهند، مورد بحث قرار دهید.

۳. در تعادل با نیازهای دیگران

در یک کلاس درس، یک کودک یکی از بسیاری است و به سرعت یاد می‌گیرد که گاهی اوقات نیازهای او فوراً برآورده نمی‌شود.

کودک در خانه بلافاصله یازهایش برآورده می شود، اما در مدرسه باید منتظر بماند تا نوبتش شود!

انتظار در مطب پزشک، ایستادن در صف فروشگاه مواد غذایی یا مجبور بودن به انتظار برای داستان در حالی که پدر بچه را حمام می‌کند. این موقعیت‌ها از کودکان می‌خواهند تا نیازها و خواسته‌های خود را با نیازهای دیگران هماهنگ و متعادل کنند.

زمانی که این موقعیت‌ها پیش می‌آید، تلاش‌های فرزندتان را شناسایی کنید و به او راهکارهای مقابله‌ای بدهید. «انتظار کشیدن خیلی سخت است؛ شما خیلی صبور هستید. متشکرم. بیایید به همه افراد دیگر در صف نگاه کنیم و بشماریم چند نفر رنگ آبی پوشیده‌اند.»

کتاب‌های کودکان می‌توانند نقش مهمی در کمک به کودکان کوچک برای کسب مهارت‌های اجتماعی ایفا کنند. در حین خواندن داستان، زمانی که شخصیت با مشکلی مواجه می‌شود، مکث کنید.

فرزندتان را به بحث درباره اینکه شخصیت چگونه ممکن است مشکل را حل کند، هدایت کنید. ایده خود و راه‌حل در پایان داستان را تجزیه و تحلیل کنید. اگر شخصیت از ایده‌های شما استفاده می‌کرد، چه اتفاقی ممکن بود بیفتد؟

۴. حل مشکلات اجتماعی

در یک کلاس درس، اجتناب‌ناپذیر است که درگیری‌هایی پیش بیاید. یکی از بزرگ‌ترین هدایایی که می‌توانیم به یک کودک بدهیم، توانایی حل این چالش‌ها به صورت مسالمت‌آمیز و محترمانه است.

با بزرگ‌تر شدن کودک، مهم است که بزرگ‌ترها یک قدم به عقب بردارند و به او زمان و فضا بدهند تا مشکلات را حل کند و او را در تکنیک‌هایی مانند مذاکره، همکاری، سازش و درک دیدگاه دیگران هدایت کنند.

تکنیک‌های مناسب حل مشکل را مدل‌سازی کنید. درباره راه‌هایی که شما مشکلات اجتماعی را حل می‌کنید صحبت کنید تا فرزندتان از شما یاد بگیرد. معمولاً یک «راه درست» برای حل یک درگیری وجود ندارد؛ مسیرهای متعددی وجود دارد که می‌توانید انتخاب کنید. وقتی فرزندتان یاد می‌گیرد که راه‌حل‌ها را شناسایی و ارزیابی کند، او یاد می‌گیرد که چگونه در دنیای اجتماعی پیچیده ما حرکت کند.

به عنوان بزرگ‌ترها، ما اغلب به کودکان تمرین در مهارت‌های فیزیکی و تحصیلی که برای آماده شدن برای مدرسه نیاز دارند، می‌دهیم. اما به همان اندازه مهم است که به آن‌ها کمک کنیم مهارت‌های اجتماعی را توسعه دهند. کودکی که در این مهارت‌ها توانمند است، کودکی است که احتمال بیشتری دارد برای مدرسه آماده باشد!