۱۰ فیلم بزرگ سال ۲۰۳۴ | نگاهی به آینده سینما

صنعت سینمای آمریکا یا همان هالیوود، بدون شک یکی از جریان‌ساز ترین تجارت‌های جهان است. اما این صنعت بزرگ در سال‌های گذشته و با ورود سرمایه‌های کلان از اساس به یک بنگاه اقتصادی و تجاری بدل شده است که پیش از کیفیت، این بازگشت سرمایه است که در مدار توجه صاحبان این صنعت قرار دارد. پس با این نگاه ما دیگر شاهد آن هالیوود عصر طلایی یا کارخانه ساخت رویاهای دست‌نیافتنی نیستیم. حتی آثار مستقل و هنری نیز دیگر نمی‌توانند دست به کار عجیب و تازه‌ای بزنند. اما اکنون سوال این است که آیا با چنین فرمانی سرانجام هالیوود در ده‌ سال آینده به کجا ختم خواهد شد؟! ما در این مطلب ویجیاتو می‌خواهیم با نگاهی طنز در مدار جدیت به این پرسش پاسخ دهیم. پس این شما و ۱۰ فیلم بزرگ سال ۲۰۳۴ هالیوود.

تریلر جدید کلینت ایستوود درباره یک مستمری بگیر عبوس

در اواخر دهه 2010 و اوایل دهه 2020 میلادی، منتقدان و کارشناسان بازنشستگی قریب الوقوع کلینت ایستوود را پیش بینی کردند. اما به محض اینکه حتی طرفداران وفادار او نیز بالاخره این حرف را باور کردند، این مرد برآمده از سینمای کلاسیک یک تریلر جنایی دیگر را بدون هیچ حرف و حدیثی منتشر کرد، و دوباره در مورد قهرمانی که قصد ندارد طبق شرایط دیگران زندگی کند فیلم ساخت.

اکنون او در جدیدترین فیلم خود باید با هوش مصنوعی، اسکوترهای برقی و دشمنان تا دندان مسلح مقابله کند. با وجود این، فیلم با تقدیم تاثیرگذار به نوه‌ی او آغاز می‌شود که پیش از اکران این اثر سینمایی چشم از جهان فروبست. اما نکته این فیلم آن است که خود کلینت ایستوود در 103 سالگی در نقش اصلی با چشم و صدای خشن خود ظاهر خواهد شد. گویی کارگردان تمام حملات روزنامه‌نگاران به موضوع پایان دادن به یک حرفه را نادیده گرفته و دست‌بردار این سینما نیست. و جالب اینجاست که در صحنه پس از تیتراژ این فیلم، کارگردان 10 فیلم جدید دیگر را در مولتی‌ورس گرن تورینو خود معرفی می‌کند.

فیلم کنسرت تیلور سوئیفت از کریستوفر نولان

نولان پس سال‌ها بازی با سخت‌ترین مفاهیم سینمایی قصد دارد کاری جدید را به مخاطبان خود هدیه کند. این کارگردان که قبلاً زمان را به عقب برگردانده، یک انفجار هسته‌ای را بازسازی کرده و حتی لئوناردو دی کاپریو را به دنیای رویاها و مک کانهی را به یک سیاهچاله فرستاده است، چیز دیگری برای جستجوی روی صفحه تخت سینما ندارد!

پس این کارگردان برای دیوانه کردن کامل تماشاگران، با تیلور سوئیفت متحد می‌شود و برای او کنسرتی ویژه برگزار می‌کند. نولان علت همکاری با این خواننده را نوعی اعتراض به سیستم پخش فیلم‌ها دانسته و با تحسین کردن این خواننده، چنین همکاری خاصی را نوعی آزمایش بزرگ برای جنگیدن با استودیوهایی خوانده است که می‌خواهند سینما را به نابودی بکشانند.

درام تاثیرگذار آری استر درباره والدین

پس از نمایش فیلم‌های آری آستر همچون «موروثی» و «همه ترس‌های بو»، این تصور به وجود آمد که کارگردان دوران کودکی سختی را پشت سر گذاشته است. از این گذشته، والدین در این فیلم‌ها اغلب به‌عنوان افرادی مستبد و محافظه‌کار ظاهر می‌شوند. با این وجود خود نویسنده و فیلمساز آری استر بارها ارتباط بین شخصیت‌های تاریک و مادر و پدرش خودش را رد کرده است. اما حرف را باید با عمل ثابت کرد. بنابراین، 10 سال بعد، استر یک درام طولانی مدت ده ساعته زندگی‌نامه‌ای را درباره یک خانواده منتشر می‌کند.

این فیلم درباره یک زن، شوهر و فرزندشان است که با هم در نیومکزیکو زندگی می‌کنند. اما این‌بار در شب، این خانواده توسط ارواح شیطانی مورد حمله قرار نمی‌گیرند، این یعنی روابط بین اقوام تا حد امکان سالم و غیرسمی است، و فتنه این ‌بار در این است که آری کوچک برای کریسمس چند هدیه دریافت می‌کند که خاص است. البته انتظار سرهای بریده و رسم‌های عجیب را نداشته باشید، در عوض ما شاهد یک صحنه کوتاه توسط واکین فینیکس در نقش بابانوئل و یک صحنه 30 دقیقه‌ای شام تعطیلات بدون حتی یک کات هستیم که همه چیز را پوشش می‌دهد.

فیلم سودربرگ که توسط یک رشته شبکه عصبی نوشته شده

استیون سودربرگ به نوعی کریستوفر نولان گیک‌های مستقل است. در حالی که کارگردان Interstellar به این فکر می‌کرد که چگونه صدای آثار گران قیمت خود را در سینماهای IMAX بهبود بخشد و فیلم زندگی نامه اوپنهایمر را به فیلم اصلی سال تبدیل کند، همکارش مشغول تولید سریال‌های تعاملی و ساخت فیلم بر روی آیفون بود. اما به زودی این کارگردان برای درک نکردن تفکراتش از سمت صاحبان هالیوود، برای کمک به پیشرفت آثارش به یک شبکه عصبی خاص برآمده از هوش مصنوعی مراجعه می‌کند.

بنابراین، این هوش مصنوعی است که به سودربرگ اجازه می‌دهد تا پنج پروژه را به طور همزمان در سال 2034 منتشر کند: از دنباله سوم Ocean’s Eleven تا یک فیلم هیجان‌انگیز درباره یک ویروس مرگبار و یک درام ورزشی درباره مدیران حریص. این نوع فیلم‌ها و این سبک تولید قطعا مورد استقبال طرفداران فیلم در Letterboxd و Reddit قرار خواهد گرفت، اما فستیوال کن کماکان سرسختانه جلوی این فرم فیلمسازی خواهد ایستاد. پس جاه طلبانه ترین پروژه کارگردان، یعنی فیلم زندگینامه‌ای ChatGPT، حتی اجازه ورود به رقابت اصلی را نیز نخواهد داشت.

بازسازی گرین لنترن از جیمز گان

سلسله مراتب استودیوها در سال 2034 به تدریج در حال تغییر است. مارول هرگز نمی‌تواند جلوی بحران درون شرکتی خود را بگیرد و دنباله‌های بی پایان The Avengers را کماکان منتشر خواهد کرد. اما رئیس دی سی، جیمز گان، در موج موفقیت «سوپرمن جوان»، آنقدر به خود ایمان خواهد داشت که برای سرگرمی یکی از شکست خورده ترین پروژه های استودیو، «فانوس سبز» را احیا خواهد کرد.

او رایان گاسلینگ را برای ایفای نقش اصلی این فیلم اقتباسی که در حال تولید است، به خدمت می‌گیرد. دیگر فانوس‌های جایگزین در این فیلم عبارتند از رفیق وفادار کارگردان، مایکل روکر، برادر کارگردان شان گان، و سیلوستر استالونه، که یک بار دیگر نقش هیولای انسان نما را بازی می‌کند. خود فیلم با یک صحنه موزیکال حماسی برگرفته از موفقیت‌های نوستالژیک دهه 2010 جیمز گان به پایان می‌رسد. البته رایان رینولدز نیز سولیست یا رقصنده آن خواهد بود. از این گذشته، جیمز گان همچنان در آرزوی دادن فرصتی دوباره به افرادی است که توسط جامعه طرد شده‌اند.

درامی با محوریت سن بلوغ از میلی بابی براون

میلی بابی براون در حال حاضر به اوج محبوبیت خود رسیده است، تهیه کنندگی «انولا هولمز» را برعهده دارد و حتی به صندلی کارگردانی فیلم‌های خودش رسیده است. این کارگردان جوان برای اولین فیلم خود راحت ترین ژانر را انتخاب کرده است؛ منظور دوران بلوغ و اثری زندگی نامه‌ای درباره رشد یک دختر نوجوان در هالیوود است. این پروژه در مراحل اولیه توسعه توسط نتفلیکس خریداری شده و آماده نمایش می‌شود.

اما خبر بد در روند تولید این اثر آن است که به دلیل اعتصاب بازیگران جدید، بابی براون باید به نسخه‌های دیجیتالی از همکارانش در Stranger Things متوسل شود و خودش نقش اصلی فیلم را با ا کمک CGI بازی کند. منتقدان اغلب بابی براون و آثارش را با دیوید لینچ و فصل سوم Twin Peaks مقایسه می‌کنند، اگرچه در واقع نویسنده از حساب Tik-Tok لولا ویندینگ رفن نیز برای این فیلم جدیدش الهام گرفته است.

اولین پروژه بزرگ جهان سینمایی اِی۲۴

شرکت فیلم‌سازی A24 تنها در ده سال مسیری از یک شرکت کوچک ناشناخته تا تبدیل شدن به ناجی سینمای مستقل با میلیون‌ها طرفدار را طی کرده است. پس از پیروزی فیلم علمی تخیلی «همه چیز همه جا به یکباره» (هفت جایزه اسکار و 140 میلیون دلار دریافتی در گیشه!)، کارگردانان زیر نظر این شرکت اعلام کردند که آماده برداشتن گام بعدی هستند. منظور آن‌ها ساخت یک فیلم پرفروش با بودجه سنگین است.

ما مطمئن هستیم که دیر یا زود A24 متوجه خواهد شد که چگونه حال و هوای ناراحت کننده و داستان‌های استعاری درباره غم و اندوه را برای مخاطبان انبوه در سینما تطبیق دهد. فرض کنید 10 سال دیگر اولین اثر متقاطع دنیای سینمایی پست مدرن از کارگردان «زندگی‌های گذشته» سلین سون بر پرده سینما ظاهر می‌شود. تمام قهرمانان آثار این شرکت و تصاویر A24 در فیلم اصلی درباره رویارویی با آسیب‌های دوران کودکی ظاهر می‌شوند. این یعنی بز فیلم «جادوگر» به پرده ها باز می‌گردد، میا گوت دوباره در نقش پرل و ماکسین تناسخ پیدا می‌کند و فلورانس پیو بار دیگر با دوست پسرش در پوست یک خرس ظاهر می‌شود. پس فروش یک میلیارد دلاری این اثر در گیشه تضمین شده و با آمدن آن دنیای سینمایی مارول به طور کامل نابود خواهد شد.

فیلم اکشن چاد استاهلسکی با جایزه اسکار دستاوردهای بدلکاری

بدلکاران قهرمانان گمنام هالیوود هستند؛ جامعه سینما ده‌ها سال است که به دنبال اضافه کردن اسکار بدلکاری به جوایز آکادمی بوده است. اگر کسی بتواند جهان را برای این جایزه همدل کند و اولین اسکار این شاخه را به دست بیاورد، او چاد استاهلسکی، حامی سرسخت نوآوری و کارگردان فرنچایز جان ویک است که با هر فیلم خودش استاندارد جدیدی را برای بدلکاری‌های پیچیده و طراحی مبارزات مبتکرانه در صحنه‌های اکشن تعیین می‌کند.

با توجه به محافظه کاری صاحبان صنعت سینما و عدم تمایل به تغییر آنچه که خوب نیست، اما هنوز می‌توانیم امیدوار باشیم تا ده سال آینده چیزی در این سینما تکان بخورد. پس اینجاست که جرأت می‌کنیم فرض کنیم که اهدای اسکار به بدلکاران در سال 2034 آغاز می‌شود. در این روند اگر اولین برنده نیز فیلم جدید استاهلسکی باشد، نمادین و صادقانه خواهد بود. چه یکی از اقتباس‌های مد نظر او از بازی‌های ویدیویی که کارگردان در حال حاضر روی آن کار می‌کند، چه جان ویک جدید، جایی که کیانو ریوز 70 ساله بار دیگر آه سنگینی خواهد کشید و با سر به دل قاتلان پر شمار خواهد رفت.

باربیگِیمر به جای باربنهایمر

رویداد پر سر و صدای Barbiegamer یک پدیده فرهنگی است که مطمئنا هالیوود را مجبور می‌کند برنامه‌های خود را در سال‌های آینده پیرامون آن تنظیم کند. در دل این پدیده در مرحله اول، استودیوها شروع به انتشار فیلم‌های مبتنی بر عروسک‌ها و بازی‌های مختلف خواهند کرد. به عنوان مثال، تصور کنید فیلمی درباره بازی «Palworld» در دست ساخت باشد که تمام جهان انتظار آن را می‌کشند. در مرحله دوم، بازاریابان به دنبال فرصت‌هایی برای مقایسه فیلم‌های متفاوتی هستند که در یک روز اکران می‌شوند (منظور چیزی شبیه به باربنهایمر).

اگرچه برخی معتقدند که موفقیت باربنهایمر با چیزی شبیه به «باربیگیمر» قابل تکرار نیست، اما هنوز در اعماق روحمان به ظهور یک جانشین معنوی امیدواریم. فرض کنید در سال 2034، سوفیا کاپولا، کارگردان فیلم‌های درام کوچک درباره بزرگ شدن و تنهایی زنان، در مورد تصاویر عروسک‌های برتز (Bratz) یک فیلم جنجالی تولید کند. در همان زمان، فیلمی دیگر از فرنجایز «تلماسه» نیز به عنوان آخرین فیلم این فرانچایز از دنیس ویلنوو، در سینماها ظاهر شود. اینجاست که مخاطبان در جلسه اول با کفش‌های پاشنه بلند ورساچه به سینما می‌روند و جلسه دوم با لنزهای آبی و لوله عجیبی که از بینی شان بیرون زده وارد سینما می‌شوند.

بازسازی تواریخ ریدیک اثر وین دیزل

فرنچایز «سریع و خشمگین» در حال پایان است؛ حداقل این چیزی است که وین دیزل در مقام تهیه‌کننده و چهره اول این فرنچایز می‌گوید. این مجموعه پرفروش خانوادگی تنها یک فیلم تا پایان خود راه دارد. ما البته شک داریم که این حماسه پرسرعت هرگز جایی ترمز کند، اما اگر این خبر درست باشد، دیزل باید دوباره ترفند رستاخیز مورد علاقه خود را انجام دهد.

در سال‌های اخیر، صنعت سینما توجه خود را به داستان‌های علمی تخیلی معطوف کرده است، پس چرا وین دیزل «The Chronicles of Riddick» را مطابق با زمانه به پرده‌های سینما بازنگرداند؟ به وضوح برای دیزل دشوار خواهد بود که فانتزی اکشن بی حد و حصر خود را با قوانین زمینی خسته‌کننده فیزیک تطبیق دهد. پس ما امیدواریم که در ده سال آینده، تواریخ ریدیک به یک فرنچایز محبوب جدید تبدیل شود و دوباره با نجات جهان، نقل قول‌های پسرانه و بازتاب در مورد این واقعیت که شما نمی‌توانید بدون خانواده در فضا زنده بمانید، گیشه سینما راه به خاک و خون بکشد.

کلام پایانی

اگر سینمای هالیوود با همین فرمان و با این فرمول پول‌پاشی‌های فراوان و تکیه به تکنولوژی‌های روز و هوش مصنوعی پیش برود، بدون شک در ده سال آینده سرنوشت این سینما چیزی شبیه به اپیزود‌های وحشتناک سریال «آینه سیاه» می‌شود. اکنون شما به ما بگویید به نظرتان آینده هالیوود چگونه خواهد بود؟!