رژیم غذایی مادر در دوران بارداری با خطر ابتلای کودک به اختلالات در بزرگسالی مرتبط است

شفقنا  زندگی – دانشمندان به سرپرستی تیمی از دانشگاه کپنهاگ در دانمارک، یک «ارتباط قوی» بین رژیم‌های غذایی غربی و شرایط عصبی-تکاملی، از جمله اختلال طیف اوتیسم (ASD) و اختلال کم‌توجهی-بیش‌فعالی (ADHD)) یافته‌اند.

به گزارش سرویس ترجمه شفقنا، اگرچه این تحقیق رابطه مستقیم علت و معلولی را ثابت نمی‌کند، اما نشان‌دهنده نوعی ارتباط است و به آنچه قبلاً درباره رژیم‌های غذایی زنان باردار و تأثیر آن‌ها بر سلامت و رشد کودکان می‌دانستیم، می‌افزاید.

تیم تحقیقاتی داده‌های ۶۱,۲۳۷ مادر و فرزندان آن‌ها را بررسی کردند و عادات غذایی مادران در دوران بارداری را با رشد عصبی کودکانشان مقایسه کردند. حتی تغییرات کوچک به سمت الگوهای غذایی غربی با افزایش قابل توجه احتمال ابتلای نسل بعد به ADHD مرتبط بود. یکی از گروه‌های مورد مطالعه نیز نشان داد که مصرف رژیم غذایی غربی در دوران بارداری با احتمال ابتلای کودک به اوتیسم مرتبط است.

دیوید هورنر، دانشمند علوم غذایی از دانشگاه کپنهاگ، می‌گوید: هرچه میزان پایبندی یک زن به رژیم غذایی غربی در دوران بارداری بیشتر باشد – رژیمی که سرشار از چربی، قند و محصولات تصفیه‌شده است و در عین حال کم‌ماهی، سبزیجات و میوه است – خطر ابتلای کودک او به ADHD یا اوتیسم بیشتر به نظر می‌رسد.

اگرچه نتایج نگران‌کننده است، اما جنبه مثبتی نیز در آن‌ها وجود دارد: حتی تغییرات کوچک به سمت یک رژیم غذایی سالم‌تر در دوران بارداری می‌تواند تأثیر مثبتی بر سلامت مغز کودک داشته باشد.

در این مطالعه از چهار گروه استفاده شد. در گروه اول که شامل ۵۰۸ مادر و کودک بود، کودکان در سن ۱۰ سالگی از نظر اختلالات عصبی-تکاملی به‌صورت بالینی ارزیابی شدند. در گروه‌های دیگر، داده‌های تشخیصی از طریق خوداظهاری و ثبت‌های ملی جمع‌آوری شد – اگرچه همه گروه‌ها ارتباطات یکسانی را نشان دادند.

محققان اقداماتی را برای در نظر گرفتن سایر عوامل مؤثر بر نتایج انجام دادند، از جمله خطرات ژنتیکی و رژیم‌های غذایی خود کودکان. این موضوع بر اعتبار ارتباط اصلی می‌افزاید.

مورتن آرندت راسموسن، دانشمند علوم غذایی از دانشگاه کپنهاگ، می‌گوید: هنگام مقایسه بین گروه‌ها، قوی‌ترین ارتباطات را در سه‌ماهه اول و دوم بارداری مشاهده کردیم، که نشان می‌دهد رشد مغز در این دوره به‌طور ویژه تحت تأثیر تغذیه مادر است.

این تیم همچنین توانستند متابولیت‌های خونی متعددی (یا نشانگرهای شیمیایی) را شناسایی کنند که با رژیم‌های غذایی مادران مرتبط بودند. این یافته‌ها به ما درک بهتری از فشارهایی که ممکن است بر رشد مغز تأثیر بگذارند – مانند التهاب و آسیب سلولی – ارائه می‌دهند.

اگرچه درک و مدیریت هر دو اختلال ASD و ADHD در حال بهبود است، اما این شرایط با چالش‌های مرتبط با یادگیری و رشد همراه هستند. این چالش‌ها گاهی می‌توانند تا بزرگسالی نیز ادامه یابند.

شواهد زیادی در مورد تأثیر رژیم غذایی بر سلامت جنین در رحم وجود دارد، اما محققان می‌خواهند اقدامات بیشتری برای ترویج رژیم‌های غذایی متعادل در مادران باردار انجام شود – به‌ویژه، دستورالعمل‌های بهتری ارائه شود.

هورنر می‌گوید: تحلیل ما نه‌تنها ارتباط قوی بین رژیم غذایی و خطر ADHD را تأیید می‌کند، بلکه مواد مغذی و غذاهای خاصی را شناسایی می‌کند که می‌توانند به‌عنوان پایه‌ای برای بهبود دستورالعمل‌های غذایی و استراتژی‌های پیشگیرانه عمل کنند.

«این یافته‌ها امکان‌های جدیدی برای اصلاح توصیه‌های غذایی و ترویج نتایج سالم‌تر برای نسل‌های آینده فراهم می‌کند.»

این تحقیق در مجله Nature Metabolism منتشر شده است.