10 تیر 1404 ساعت 17:31

دانشمندان روشی انقلابی برای تشخیص زودهنگام تومورهای سرطان پیدا کردند. این پیشرفت می‌تواند شناسایی و درمان سرطان را متحول کرده و امید تازه‌ای برای بیماران به ارمغان آورد.

یافته‌های یک تحقیق نشان می‌دهد که پلاسمای خون ممکن است حاوی تغییرات DNA باشد که می‌تواند سال‌ها پیش از آزمایش‌های تشخیصی کنونی، نشانه سرطان باشد.

دانشمندان از انقلابی در تشخیص سرطان می‌گویند

پژوهش جدیدی که در مجله Cancer Discovery منتشر شده، آثاری از DNA شناور آزاد ناشی از سلول‌های پیش‌سرطانی را در نمونه‌های پلاسما کشف کرده که سه سال قبل از تشخیص قطعی بیماری جمع‌آوری شده بودند.

کاترین الیکس، محقق سرطان در دانشگاه مونپلیه فرانسه می‌گوید: «این گامی مهم در مسیر تشخیص زودهنگام سرطان است که به طور بالقوه می‌تواند غربالگری سرطان را متحول کند. تشخیص زودتر، معمولاً با نتایج بهتری در انواع مختلف سرطان به دلیل مداخله سریع‌تر همراه است.

به طور کلی، وضعیت بیماری سرطان هرچه دیرتر شناسایی شود، به خصوص پس از رشد و گسترش به سایر بافت‌ها، بدتر می‌شود. با این حال، تغییرات ژنی یا جهش‌هایی که منجر به تشکیل تومور می‌شوند، معمولاً ده‌ها سال پیش از آن پدیدار می‌گردند. دکتر یوکسوان وانگ، انکولوژیست در دانشگاه جانز هاپکینز و همکارانش قصد داشتند دریابند که آیا می‌توان DNA تومور را در پلاسما، مدت‌ها پیش از بروز سرطان، تشخیص داد یا خیر.

بیشتر بخوانید

آن‌ها پلاسمایی را مورد بررسی قرار دادند که تقریباً 40 سال پیش برای مطالعه‌ای نامربوط از بیماران جمع‌آوری شده بود. این تیم بر 26 شرکت‌کننده که در شش ماه پس از اهدای خون به سرطان مبتلا شده بودند و همچنین 26 فرد گروه کنترل که حداقل تا 17 سال پس از اهدای خون به سرطان دچار نشدند، تمرکز کردند. گروه وانگ بین 1 تا 3 جهش سرطانی متداول را در هفت نمونه از پلاسما کشف کردند، که همگی از شرکت‌کنندگانی گرفته شده بودند که ظرف چهار ماه پس از اهدای خون به سرطان مبتلا شده بودند.

ردیابی نشانه‌های اولیه در نمونه‌های گذشته

شش نفر از بیماران، بین 3.1 تا 3.5 سال پیش نیز خون اهدا کرده بودند. بنابراین، تیم وانگ زمان را به عقب بازگرداند و آن نمونه‌های قبلی را برای یافتن همان جهش‌ها مورد ارزیابی قرار داد. دو نمونه اولیه حاوی همان خطاهای DNA بودند، که تأیید کرد این نشانه‌های هشداردهنده، حداقل در برخی افراد، سال‌ها پیش از ظهور تومورها قابل تشخیص بودند.

از آنجایی که آن‌ها تنها چند جهش متداول را در دو نمونه از شش نمونه پلاسما که سه سال پیش از تشخیص گرفته شده بودند، یافتند، سپس DNA پلاسما را توالی‌یابی کردند تا جهش‌های اضافی منحصر به فرد هر بیمار را کشف کنند. با استفاده از ژنوم سلول‌های سفید خون آن‌ها به عنوان مرجع، بین 4 تا 90 جهش منحصر به فرد را در DNA پلاسما از سه بیمار یافتند. در مجموع، آن‌ها نشانه‌های سرطان را در سه نمونه از پنج نمونه اولیه مورد بررسی خود پیدا کردند.

بیماران در این مطالعه مبتلا به انواع مختلفی از سرطان‌ها بودند، از جمله سرطان سینه، روده بزرگ، کبد، ریه و لوزالمعده. با این حال، مشخص نیست که آیا این روش آزمایش برای همه انواع تومور به یک اندازه موثر است یا خیر.

محدودیت‌ها و چشم‌انداز آینده

تحقیقات جدید هیچ DNA سرطانی را در 18 نفر از 26 شرکت‌کننده‌ای که در ماه‌های پس از جمع‌آوری نمونه‌هایشان به تومور مبتلا شدند، کشف نکرد. وانگ اظهار داشت که این وضعیت برای یک آزمایش بالینی ایده‌آل نیست. اما او پیشنهاد کرد که با گرفتن حجم‌های بیشتری از پلاسما از هر بیمار، قابلیت تشخیص می‌تواند بهبود یابد.

از آنجا که این آزمایش به طور بالقوه می‌تواند سرطان را سال‌ها پیش از ظهور اولین علائم شناسایی کند، ممکن است روزی برای غربالگری پیشگیرانه بیماران مفید باشد. با این حال، آزمایش‌های بیشتری مورد نیاز است تا اطمینان حاصل شود که این روش تشخیصی به نتایج مثبت کاذب منجر نمی‌شود، که می‌تواند به طور غیرضروری بیماران را نگران کرده و احتمالاً به درمان‌های غیرضروری یا روش‌های تشخیصی تهاجمی، مانند بیوپسی، منجر شود.

از آنجایی که این مطالعه تنها شامل نمونه‌های پلاسما از 52 نفر بود، تحقیقات گسترده‌تری شامل صدها یا هزاران شرکت‌کننده برای تأیید اعتبار آزمایش قبل از استفاده مطمئن پزشکان، ضروری خواهد بود. پیش‌بینی می‌شود، پذیرش بالینی گسترده این آزمایش بین 5 تا 10 سال دیگر طول بکشد.

وانگ می‌گوید: یافتن جهش‌های شخصی‌سازی شده نیازمند توالی‌یابی DNA بیمار است، که می‌تواند چند صد یا هزاران دلار هزینه داشته باشد. بنابراین، حتی اگر چنین آزمایشی در آزمایش‌های بزرگ‌تر تأیید شود، احتمالاً چیزی نخواهد بود که بتوانیم برای هر کسی که می‌خواهیم غربالگری کنیم، ارائه دهیم.» بنابراین، این آزمایش ممکن است برای گروه‌های در معرض خطر که خانواده‌هایشان سابقه سرطان دارند، رزرو شود.

مطالعه اخیر بیشتر شامل مردان و زنان سیاه‌پوست و سفیدپوست بین سنین 45 تا 64 سال از چهار ایالت ایالات متحده بود. تحقیقات آینده می‌توانند کارایی این آزمایش را در افرادی از پیشینه‌های ژنتیکی متنوع بررسی کنند.

source

توسط petese.ir